پله اول فرهاد؛ نیمکتی که وزین تر شد

به گزارش ورزش سه ،  تیم قلعه نویی را بیاد بیاورید مملو از ستاره های فوتبال ایران بود نکونام، رحمتی، تیموریان، خسرو حیدری، مجتبی جباری ولی ورزشگاه همیشه یک ستاره روی نیمکت را تشویق میکرد فرهاد مجیدی و تمام بازی هواداران آبی منتظر حضور او در زمین بودند. وقتی پا به زمین می گذاشت زمین و زمان به تکاپو می افتاد تا ناجی برای استقلال گل بزند.

از سوی دیگر فرهاد همیشه سعی میکرد در استقلال از حواشی روز دوری کند وارد باندهای درون تیمی نمی شد و شان خود را حفظ میکرد. همین خصوصیت مجیدی همیشه باعث شد محبوبیت فرهاد در بین هواداران برای بقیه بازیکنان و مربیان در استقلال خطر بزرگی محسوب نشود هر چند که احتمالا سخت بود کاپیتان های تیم ملی در زمین باشندو امیر قلعه نویی روی نیمکت باشد؛ ولی تمام توجه ورزشگاه سوی ستاره شماره ۷متمرکز باشد ولی همه سعی می کردند با این موضوع کنار بیایند و از تقابل با او پرهیز می کردند.

  پس از خداحافظی مجیدی استقلال بحران های مختلفی را پشت سر گذاشت تیم به مرور از ستاره های نسل دهه ۸۰ خالی شد. رقیب سنتی (پرسپولیس)دوباره به روز های اوج خود برمی گشت و گویی با نبود فرهاد شور و هیجان هم در استقلال نبود و شماره ۷ آبی ها بر تن هیچ بازیکنی نمی چسبید .

حضور گاه و بیگاه فرهاد در ورزشگاه برای تماشای بازی های استقلال و استقبال گرم هواداران به یاد همه می آورد که ناجی بالاخره روزی به نیمکت استقلال خواهد رسید؛ ولی پس از تجربه  های ناموفق  این نگرانی هم وجود داشت که مجیدی هم در زمان نادرست وارد استقلال شود و خرج اعتبار خریدن مدیران شود؛ اما فرهاد که نشان داده مراقبت از خود را خوب می داند به نظر در زمان مناسبی تصمیم به حضور در کادر فنی گرفت حالا فرهاد می تواند در کنار شفر مربی گری را هم تجربه کند و در استقلال دوباره اوج گرفته این روز ها شور و هیجان را هم وارد کند.

از سوی دیگر حضور مجیدی در مجموعه استقلال فشار آلترناتیو بیرونی را برای شفر کم خواهد کرد وفرهاد دیگر نه رقیب بلکه همکار شفر خواهد بود. سابقه فرهاد در گذشته هم نشان میدهد اهل یارکشی درون تیمی و به حاشیه کشاندن تیم نیست ولی به نظر مهم ترین مسئولیت فعلی مجیدی در استقلال ترمیم رابطه هواداران با مدیریت و مسئولین باشگاه باشد و قرار است  پل خراب شده اعتماد را در باشگاه بین هواداران و اعضا باشگاه ترمیم کند .

و در نهایت این امید را نیز در ما زنده نگه می دارد که ماهم روزی گواردیولای خودمان را به عنوان نفر اول روی نیمکت داشته باشیم.

احسان صدری