ایران - عراق؛ وقتی جادوگر روی خط ایستادگی کرد

به گزارش "ورزش سه"، جنگی که به مدت هشت سال بین دو کشور در دهه 60 رقم خورد بیشتر از همیشه رویارویی های ایران و عراق بعد از صلح را حساس تر کرد تا جایی که حالا با گذشت نزدیک به سه دهه از آن روزها این حساسیت های سیاسی جای خود را به کل کل های فوتبالی داده است تا کارشناسان زبده قاره کهن به این بازی لقب "جنگ کلاسیک"بدهند.

ایران و عراق در تمام سال هایی که با هم دوئل های داغی داشتند 18 بار به مصاف هم رفتند که ماحصل این بازی های رسمی و دوستانه 12 برد برای ایران، 2 برد برای عراق و 4 تساوی بود تا از برتری کامل ملی پوشان حکایت داشته باشد گرچه آخرین جدالی که میان دو کشور رقم خورد با پایانی تراژیک همراه بود تا تیم کی روش در جام 2015 ملت های آسیا در عین شایستگی و تنها روی ناداوری و بدشانسی از رسیدن به جمع چهار تیم برتر قاره کهن بازبماند.

از میان این 18 بازی، شش بازی دو تیم در چارچوب مراحل گروهی جام ملت های آسیا همین طور مراحل نهایی بود که چهار برد برای ایران، یک برد برای عراق و یک تساوی(3-3 در کانبرا  استرالیا که در پنالتی ها به سود عراق تمام شد) به ثبت رسید. با نگاهی به این بازی ها می توان با خاطرات نوستالژیک بسیار زیادی روبرو شد تا قاب دیدنی از مصاف حیثیتی ایران و عراق در تاریخ طراحی شود. از برد و باخت هایی که برای مدت ها سوژه رسانه های مطرح منطقه و آسیا شد تا کل کل های فوتبالی میان طرفداران دو تیم که در این سال ها نزدیکی های زیادی به هم پیدا کرده اند.

***

شکستن طلسم 13 ساله در کویت

بعد از 13 سال عدم رویارویی ایران و عراق، سرانجام سال 1368 این طلسم در جدالی با عنوان جام صلح و دوستی به میزبانی شهر کویت شکسته شد. جدالی که در پایان با تساوی بدون گل به پایان رسید اما همین جنگ بدون سلاح گرم نیز پر بود از صحنه هایی که بازیکنان دو تیم برای نباختن سر جلوی توپ می گذاشتند. بیشتر بازیکنان حاضر در زمین را چهره هایی تشکیل می دادند که در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1986 مکزیک برای دو کشور به میدان رفته بودند و این بار قرعه به نام آنها خورد که طلسم 13 ساله میان دو کشور را بشکنند. در آن بازی هدایت ایران برعهده اسطوره ای به نام علی پروین بود که با مصائب فراوان توانست ستاره های فوتبال ایران را دور هم جمع کند و به کویت ببرد.

***

امان از گل دیدنی شهریار

مقدماتی جام جهانی 1994 در دوحه قطر؛ رقابت هایی که به صورت دوره ای با حضور شش تیم برتر آسیا برگزار شد تا سهمیه قاره کهن در مرحله نهایی این تورنمنت بزرگ در آمریکا انتخاب شوند. ایران و عراق در اولین بازی به مصاف هم رفتند که در این بازی یک دقیقه بعد از دریافت گل از عراق، علی دایی یکی از گل های به یادماندنی و خاطره انگیز خود در تاریخ بازی های ملی را با ضربه سر دیدنی و استفاده بهینه از توانایی های بالقوه اش به ثمررساند اما افسوس که آن روز اشتباهات خط دفاع و دروازه بان ایران کار دست تیم داد تا در نهایت با گل دقیقه 37 علاء کاظم در پایان شکست 2-1 در تابلوی اعلانات بازی به ثبت برسد تا یکی از دو شکست تلخ تاریخ فوتبال ایران رقم بخورد.

***

هت تریک کلانی در بانکوک

اولین بازی های ایران و عراق در تاریخ جام ملت ها در سال 1972 در بانکوک به ثبت رسید. نوزدهم اردیبهشت ماه 1351 ایران با ترکیبی از بهترین ستاره های دهه چهل و پنجاه در ورزشگاه ملی شهر بانکوک به مصاف عراق رفت و در پایان با درخشش فوق العاده مهاجم باکلاس خود یعنی حسین کلانی به برتری قاطع 3-0 رسید. آن روز ستاره پرسپولیسی ها با هت تریک دیدنی و گل های دقایق 34، 70 و 78 به مرد اول ایران و زمین تبدیل شد تا نام خود را در تاریخ جام ملت ها و بازی های ملی این دو کشور همسایه جاودانه کند.

***

شکست تلخ در آل مکتوم

جام ملت های 96 برای ایران که با ترکیبی دگرگون شده گام به امارات گذاشته بود با شوک شکست دوباره به عراق آغاز شد. بعد از اتفاقات رخ داده در مقدماتی جام جهانی 1994، این بار قرعه به نام محمد مایلی کهن خورد تا با ترکیبی متفاوت و ستاره های از نسل جدید فوتبال ایران گام به جام ملت ها بگذارد. 17 آذر 1375 در ورزشگاه آل مکتوم که آن روزها به این زیبایی در نیامده بود حاجی مایلی ترکیبی متفاوت به مصاف عراق فرستاد اما تغییرات او نیز مثمرثمر واقع نشد تا ایران با نتیجه 2-1 دومین و آخرین شکست خود در بازی های رسمی را مقابل عراق تجربه کند. جالب این که تک گل ایران را نیز مثل دو سال قبل در دوحه علی دایی وارد دروازه حریف کرده بود. این شکست اما شوک به موقعی بود چون باعث شد ایران با شکست عربستان و تایلند مقتدرانه به عنوان صدرنشین تا نیمه نهایی بتازد.

***

وقتی جادوگر روی خط دروازه ایستاد

اولین سفر ایران به بغداد بعد از جنگ تحمیلی در سال 1380 رقم خورد. شانزدهم شهریورماه ورزشگاه الشعب بغداد میزبان شاگردان بلاژویچ در مقدماتی جام جهانی 2002 بود، سفری پر از حاشیه که باعث شد تا همه نگاه جلب این بازی بزرگ شود. آن روز ورزشگاه پر از تماشاگر الشعب بغداد از نزدیک با جادوی جادوگر شماره 8 ایران آشنا شد. از گل دیدنی و با اعتماد به نفس علی کریمی که با ایستادگی عجیب روی خط دروازه و با کلکسیونی از تکنیک ناب ایرانی روی حرکت دیدنی علی نیکبخت واحدی باعث شد تا گل دیدنی عمادرضا جبران شود تا پاس دیدنی شماره هشت برای شهریار و حرکت فوق العاده علی دایی با دریبل مدافع مستقیم و ضربه فنی استثنایی که در کنج دروازه عراقی ها جا گرفت.

***

عراقی ها ناکام مقابل موشک هامبورگی ها

یک ماه بعد از اولین سفر ایرانی ها به بغداد، نوبت به کاروان عراق رسید تا تجربه سفر به تهران بعد از نزدیک به دو دهه را به دست بیاورند. در روزی که ورزشگاه آزادی میزبان بیش از 110 هزار تماشاگر مشتاق پیروزی ایران بود نمایش درخشان مهدی مهدوی کیا، موشک سرعتی و مهارنشدنی هامبورگ بلایی سر عراق در آورد که باعث ثبت دومین شکست متوالی همسایه پرمدعا شد. مهدی گل اول را با ضربه ای دیدنی با پای غیرتخصصی از پشت محوطه جریمه زد و در نیمه دوم روی فرارهای ویرانگر خود توانست با یک پاس بغل زمینه را برای گلزنی دوباره جادوگر فراهم نماید. آن روز عراقی ها انگیزه های زیادی برای جبران شکست خانگی خود داشتند اما باز هم دست ها را به علامت تسلیم در جنگ بزرگ بالا بردند و دست از پا درازتر به خانه بازگشتند.

***

نجات امپراطور با ایستگاهی ایمان

یکی دیگر از رویارویی های حماسی ایران و عراق در جام ملت های 2011 قطر رقم خورد تا بردی شیرین تر از عسل برای افشین قطبی و شاگردانش به ثبت برسد تا با صدرنشینی راهی یک چهارم نهایی و جنگی بزرگ تر با کره جنوبی شوند. در ورزشگاه الریان نزدیک به 10 هزار نفر از طرفداران دو تیم تا دقایق پایانی شاهد تساوی 1-1 بودند تا این که ایمان مبعلی ستاره جوان و تکنیکی تیم ملی پشت ضربه ایستگاهی از گوشه چپ محوطه جریمه ایستاد. کمتر کسی تصور می کرد ضربه مستقیم مبعلی به تور دروازه عراقی ها بچسبد اما ضربه کات دار و دخالت به موقع هادی عقیلی مدافع پیش تاخته ایران با اشتباه محاسباتی دروازه بان عراقی ها زمینه گل دوم ایران را فراهم کرد تا امپراطور و شاگردانش با بردی شیرین زمین را ترک کنند.

***

ویرانگر مثل اخراج پولادی

یکی دیگر از قاب ها تراژیک مصاف با عراق در شهر کانبرا رقم خورد، جایی که داور استرالیایی در خانه نقش اول این صحنه تراژیک را برعهده گرفت تا با اخراج بی مورد مهرداد پولادی مدافع چپ ایران در دقیقه 44 بازی مرحله یک چهارم نهایی سرنوشت پایانی را کاملا تغییر دهد. بی جهت نبود کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی با چهره ای برافروخته در بین دو نیمه انتظار بنجامین ویلیامز را می کشید چون مرد پرتغالی خوب می دانست همین اخراج می تواند تبعات بسیار تلخ و سنگینی برای تیم او به عنوان مدعی اول قهرمانی داشته باشد. چه بسا اگر پولادی اخراج نمی شد ایران برتری خود را حفظ و حتی بیشتر می کرد نه این که در ماراتن 120 دقیقه ای با نزدیک به 75 دقیقه 10 نفره بودن در ضیافت پنالتی ها به عراق ببازد و به خانه برگردد.

***

طلایی که مس شد

یک چهارم نهایی جام ملت های 2015، ورزشگاه کانبرا سراسر استرس و هیجان بود. 120 دقیقه بازی در وقت های قانونی و اضافه رو به اتمام بود و ایران در عین شایستگی با یک یار کمتر در حال شکست با نتیجه 3-2 بود. ایرانی های حاضر در ورزشگاه درست مثل نیمکت نشینان تیم ملی نای نشستن نداشتند و امیدوار به معجزه بودند. سانتر آندو از روی نقطه کرنر آن هم در آخرین فرصت برای فرار از شکست در رفت و برگشت های متوالی با ضربات سر و پای پورعلی گنجی و سیدجلال از روی خط دروازه برگشت خورد تا در نهایت پرواز رضا قوچان نژاد کار را تمام کند. ضربه سری که ثابت کرد ایران به این سادگی ها شکست نمی خورد. هیچ ایرانی چه در کانبرا چه در سرتاسر ایران سر از پا نمی شناخت چون گوچی به عنوان تعویض طلایی کاشف مهدن طلا در بزرگ ترین تورنمنت آسیا شده بود غافل از این که دقایقی بعد از این کشف بزرگ، طلا به مس تبدیل خواهد شد.

***

گل پیمان یوسفی در دقیقه 119

ثانیه شمار با سرعتی عجیب تلاش دارد به دقیقه 119 برسد. ایران سه بر دو از عراق عقب است آن هم با وجود ناداوری بنجامین ویلیامز استرالیایی که کی روش هنوز کینه اش را به دل دارد. اما نه ایران و نه تمام حاضران در ورزشگاه کانبرا این باخت را باور نداشتند. آندو پشت ضربه کرنر ایستاده است و حالا نه فقط ایران که برای گزارشگر بازی نیز باید نقطه عطفی رقم بخورد. همانطور که ایران و استرالیا نقطه اوج زندگی خیابانی شد بازی ایران و عراق را هم می توان نقطه اوج زندگی حرفه ای پیمان یوسفی دانست. او تحت تاثیرهیجان بالای بازی در دقیقه 119 ابتدا آندو را جواد نکونام می نامد اما زود حرفش را اصلاح می کند:" آندو توپ رو می فرسته...." علیرضا حقیقی هم به هجده قدم آمده اما توپ آندو همیشه مسیرش را می شناسد و جایی که می رود که باید یعنی جایی که نکونام حضور دارد :" آندو توپ رو می فرسته...بلند روی دروازه " کاپیتان روی خط شش قدم به پرواز در می آید، ضربه سرش را می زند و یوسفی همراه توپ گزارش می کند:" این ضربه سر..." توپ را مدافع از روی خط برمی گرداند :" روی خط دروازه" و توپ برگشتی را سیدجلال زودتر از مهرداد پولادی از روی خط شش قدم با یک ضربه محکم می زند ، توپی که گل شد اما کسی آن را ندید تا گوچی تعویض طلایی شود. قوچان نژاد شوت محکم سیدجلال که بعد از برخورد به تیردروازه احتمالا از خط عبور کرده بود را روی سرمدافع حریف با سر می زند و توپ گل می شود :" توی دروازه ....توی دروازه....رضا قوچان نژاد...ایران 3 عراق 3...ایران قصد حذف شدن نداره ...ایران نمی خاد حذف بشه...آفرین به ایرانیای غیور ...آفرین به ایرانیای جنگنده"