پیام صادقیان؛ آخرین یورش به کلیشه منفی‌!

به گزارش "ورزش سه"، در کارنامه ورزشی پیام صادقیان کار با مربیان نام آشنا و بزرگی دیده می‌شود که در آخر این لیست علی کریمی قرار گرفته است.

بازیکنی که تصور می‌شد روزگاری به استعداد بزرگ فوتبال ایران تبدیل شود کار را زیر نظر محمود یاوری آغاز کرد و منصور ابراهیم زاده، کارلوس کی‌روش، امیر قلعه نویی، علی دایی، حمید درخشان، برانکو ایوانکوویچ و علیرضا منصوریان دیگر مربیانی بودند که طی 14 سال اخیر در رشد فوتبالی این بازیکن سهیم بودند. با این حال دوران پرنوسان این بازیکن او را از یک استعداد به بازیکنی در سراشیبی و سقوط قرار داده است.

هر چند طی سه سال اخیر کمتر اخبار حاشیه‌ای از این بازیکن منتشر شده و به نظر می‌رسد در این مسیر با تغییراتی سبک رفتاری و زندگی خود را همراه کرده اما مساله مهم نزول کیفیت فنی اوست که در 26 سالگی و این روزها انتظار می‌رفت در حد یک ستاره در فوتبال ایران که نه در اروپا شرایط درخشش را داشته باشد اما برخلاف تصورات در سپیدرود قعرنشین نیز نتوانسته توانایی و قدرت رهبری خود را به رخ بکشد.

این یک عکس ویژه از دوران حضورش در تیم نوجوانان ایران و کاپیتانی تیمی که ستاره‌هایی مثل کاوه رضایی، امید عالیشاه، مرتضی پورعلی گنجی، ایمان صادقی، اکبر ایمانی، سعید لطفی، میلاد غریبی، سیدحسین حسینی و ... را در جمع خود داشت.

اما شاید از بد حادثه و جغرافیا باشد که مسیر رشد و شکوفایی بازیکنان در فوتبال ایران به بدترین شکل ممکن همواره پیش می‌رود و از آن تیم تنها چند بازیکن همچنان در سطح اول فوتبال ایران حضور دارند. بازیکنانی مثل مرتضی پورعلی گنجی که چند فصل اخیر را با قراردادهایی مناسب در چین، قطر و بلژیک پشت سر گذاشته و یک جام جهانی و دو جام ملت‌ها در کارنامه دارد یا امید عالیشاه نیز که اکنون پنجمین سال حضورش در پرسپولیس را پشت سر می‌گذارد و سیدحسین حسینی نیز ستاره‌ای مبارز در استقلال شده است.

تغییر نسل طی 4 سال در تیم امید ایران و با رهبری علیرضا منصوریان نشان می‌دهد که او مسیر تازه‌ای با بازیکنانی مدعی‌تر دنبال کرد. حضور ستاره‌هایی قابل اعتنا همچون علیرضا بیرانوند، محسن مسلمان، یعقوب کریمی، مرتضی پورعلی گنجی، شهاب کرمی، محمدحسین خانزاده، امین حاج محمدی، اکبر ایمانی، کاوه رضایی و سامان نریمان و ... . پیام صادقیان به خوبی موفق شده بود از این خوان غیرقابل عبور فوتبال ایران نیز گذر کند.

از این فصل اما ماجراهای او با تیترهای زرد و حرکات قرمز همراه شد تا به کلی مسیرش با نوسان و از پیشرفت خارج شود. حضوری کوتاه مدت در پرسپولیس که با نمایش فوق العاده‌اش همراه شد و بعد از آن سقوط بود و سقوط. ستاره شماره 11 دیگر هرگز نتوانست خود را به آن چیزی که استحقاقش را داشت حتی نزدیک کند. تغییرات پیاپی تیم‌ها و در نهایت انتقالی باورنکردنی به لیگ ترکیه به نظر می‌رسید او را بار دیگر به خواسته‌های فوتبالی‌اش یعنی بازگشت به پرسپولیس و دستیابی به پیراهن تیم ملی نزدیک کند اما اینچنین نشد تا در نقل و انتقالات زمستانی سر از سپیدرود مدعی سقوط در بیاورد.
در سپیدرود همه به دنبال ناجی هستند؛ تیمی محبوب که مسلما می‌تواند ادعا کند در جمع هشت تیم برتر و پرطرفدار فوتبال ایران قرار دارد و میل به سقوط نخواهد داشت هرچند مشکلات مدیریتی زیرساختی، مالی و مسائل دیگر از حیث فوتبالی آنها را در رده اولین‌های سقوط قرار دهد. علی کریمی اما در نقل و انتقالات با سیاست‌های خاص خود مهره‌چینی‌هایش را انجام داد و روی نام پیام صادقیان به عنوان بازیکنی تاثیرگذار و رهبر حساب ویژه باز کرد.

صادقیان که تجربه سقوط با ماشین سازی را به لیگ دسته پایین‌تر در کارنامه دارد و روزهای پرتب و تابی با ذوب آهن نیز در گذشته پشت سر گذاشته، با این جو چندان ناآشنا نیست و قدرت فنی و تکنیکی او نیز به حدی هست که بتواند رهبری این مجموعه برای عبور از این بحران بزرگ را به دوش بکشد.

این هافبک تکنیکی که در دو بازی قبل تیمش برابر سایپا و پرسپولیس به علت مصدومیت غایب بود، حالا ۳۰ دقیقه فرصت داشت تا تیمش را از شکست تلخ دیگری فراری دهد. نبردی بزرگ و البته نابرابر مقابل سپاهان که نیاز به یک فرمانده در جمع شاگردان علی کریمی داشت تا شرایط را بیش از این علیه سرخ‌های رشتی نکند. اما شماره 11 کنونی سپیدرود همچنان فرسنگ‌ها با آن چیزی که او انتظار می‌رفت و می‌رود فاصله دارد. نه توان جنگ تکنیکی همانند گذشته و نه قدرت پیش روی و عبور از بازیکنان. صادقیان حتی به دنبال غرور از دست رفته خود نیز در این بازی نبود و برای دستیابی و بازپس‌گیری آن نجنگید تا بازیکنان حریف که روزگاری به قدرت فنی او غبطه می‌خوردند اکنون به سادگی پست او را به محل عبور سهل خود تبدیل کنند و نگرانی نیز بابت دریبل‌های ویران کننده او نداشته باشند.

هواداران سپیدرود که دو فصل قبل با اراده و غروری که حسین کعبی با سابقه چندین سال حضور در فوتبال ملی و سطح اول فوتبال ایران به آنها وارد کرده بود جواز صعود به لیگ برتر را چشیده بودند، در ساق‌های صادقیان نیز همان را جستجو می‌کردند؛ غرور و اراده برای عدم شکست و تحقیر نشدن. با این حال صادقیان طی اولین نمایش خود نتوانست از این آزمون سربلند خارج شود و باید منتظر ماند و دید او شمه‌ای از گذشته‌اش را رونمایی خواهد کرد یا خیر.

در فوتبال ایران اسامی زیادی دیده می‌شود که مسیر رشد را با سرعت زیادی استارت زدند و در اولین بن‌بست اما به ورطه گمنامی و پایان پیش رفتند. صادقیان اکنون اما ماموریت بزرگی برای عبور از این کلیشه پیش رو باید داده باشد و شاید اولین نفری باشد که روی آن خط بکشد. صادقیان قادر است طی دیدارهای باقی مانده در سپیدرود از ورطه سقوط نجات یاد و این ماموریت را با سربلندی به عنوان اولین نفر به نام خود ثبت کند؟