یادداشت: برانکو در موقعیت کاسپاروف!

به گزارش "ورزش سه"، «نقشه من همیشه یکسان است. ما برای هر بردی می‌جنگیم و فلسفه ما این است که بیشترین برد را داشته باشیم.» این بخشی از صحبت های برانکو در نشست خبری پیش از بازی با پاختاکور است. طبیعی است که او و هر مربی دیگری برای پیروزی به زمین بروند یا حداقل این ادعا را داشته باشند اما این که روش آن ها برای رسیدن به پیروزی چه خواهد بود، متفاوت است.

شاید یکی مثل مورینیو 80 دقیقه تیمش را مقابل یوونتوس عقب نگه دارد و با دو گل در دقایق پایانی به پیروزی برسد. یا این که یکی مثل سولسشر شاگردانش را با فرمان حمله از همان ابتدا به زمین پاری سن ژرمن بفرستد و در پایان او هم به هدف خود که برد و صعود است، دست پیدا کند. هر دوی این مربیان با علم به مزایا و معایب استراتژی مدنظر خود پای به میدان می گذارند اما حالا در فاصله یک روز تا شروع بازی پرسپولیس و پاختاکور، انتخاب برانکو برای تقابل با تیم ازبکستانی کدام استراتژی و کدام تاکتیک است؟

برای اتخاذ استراتژی و تاکتیک مناسب، یک مربی باید به چند نکته توجه کند که شاید مهم ترین آن ها در تورنمنتی مثل لیگ قهرمانان آسیا، وضعیت جدول، موقعیت مکانی مسابقه، توان حریف رودررو و البته میزان توانایی و سپس آمادگی بدنی و ذهنی شاگردان خود است.

اکنون که پرسپولیس در تاشکند باید به مصاف تیم قدرتمند پاختاکور برود، برانکو با نگاهی به جدول درخواهدیافت که از این مسابقه در همان ابتدا باید به دنبال پیروزی باشد اما یک امتیاز نیز دستاورد بدی برایش نخواهد بود. پرسپولیس با پیروزی مقابل پاختاکور حداقل این تیم را کنار می زند و در صورت وجود برنده در دیدار دیگر این گروه، به قسمت سبزرنگ جدول می رسد. ولی نتیجه مساوی مقابل پاختاکور باوجود این که قعرنشینی سرخ ها را تثبیت می کند اما این نوید را به آن ها می دهد که با یک برد خانگی در برابر السد به مرحله بعدی لیگ قهرمانان آسیا صعود کنند؛ هرچند که در این باره اما و اگرهایی وجود خواهد داشت.

در این سال‌ها برانکو چند بار در موقعیت هایی مشابه قرار گرفته و توانسته تیمش را از اوضاع پیچیده مسابقات سربلند بیرون بیاورد. درست مثل مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا 2017 که او در نیمه دوم این رقابت ها با درک درست از شرایط و کسب 5 امتیاز حساس از الریان، الهلال و الوحده، پرسپولیس را به مرحله حذفی رساند. یا موقعیت های یکسان در لیگ برتر که همگی با بهروزی سرخ ها به اتمام رسیدند. 

از جمله این شطرنج بازی ها می توان به لیگ قهرمانان 2018 نیز اشاره کرد. در مرحله گروهی و بازی چهارم، در حالی که خیلی ها منتظر یک فوتبال سراسر هجومی برابر نسف قارشی و کسب سه امتیاز بودند، برانکو تیمش را برای یک امتیاز به زمین فرستاد و با برد در بازی آخر مقابل السد پرسپولیس را سرگروه کرد. به همین دلیل است که طرفداران برانکو او را شطرنج بازی ماهر می دانند؛ کسی که با بینش درست و انتخاب استراتژی واقع گرایانه و البته حدس نزدیک به واقعیت از دیگر مسابقات، راه خود و تیمش را به سوی موفقیت هموار می کند.

البته همیشه مثل دقایق آخر بازی با الریان نبوده که آوردن ربیع خواه و حفظ نتیجه در پایان به سود برانکو و پرسپولیس تمام شود. یک جاهایی مانند دیدار با راه آهن در هفته آخر لیگ پانزدهم، امید به تساوی در بازی همزمان ذوب آهن و استقلال خوزستان و عدم رخ دادن این نتیجه، پرسپولیس را به ناکامی رسانده است.

اما حالا انتخاب برانکو چه روشی از مسابقه برای صعود از گروه چهارم لیگ قهرمانان آسیاست؟ شاید بتوان گفت این بار برانکو در موقعیت کاسپاروف شطرنج باز ماهر روسیه ای قرار دارد. کسی که خود را شطرنج بازی هجومی تر از شطرنج بازان  هم عصر خود می دانست و اکنون به نظر می رسد برانکو نیز باید با نمایشی هجومی در دو بازی آینده تیمش در لیگ قهرمانان آسیا، زمینه ی صعود را مهیا کند.

اما چرا پرسپولیس باید هجومی بازی کند؟ چون اولا آن ها با 2 برد شانس سرگروهی را خواهند داشت که در این صورت وضعیت بهتری در یک هشتم نهایی پیدا می کنند و دوما با ارائه فوتبال هجومی حداقل فرصت بهتری برای کسب 4 امتیاز خواهند داشت چرا که بازی های قبلی پاختاکور و دیگر تیم های ازبکستانی نشان می دهند هر تیمی که مقابل آن ها دفاع کرده، مغلوب بوده است.

نکته مهم در این باره، انتخاب 11 بازیکنی است که قرار است دستورات برانکو را در زمین اجرا کنند. همین غیبت شجاع خلیل زاده و حضور محسن ربیع خواه در دفاع نشان می دهد که اگر پرسپولیس عقب بنشیند احتمال ضریب خطا بالا می رود و کار سخت می شود. اما در حمله؛ پرسپولیسی ها فارغ از نفرات باید امیدوار باشند که علیپور و بودیمیر این بار روی فرم باشند و در قامت یک گلزن ظاهر شوند وگرنه ممکن است تمام استراتژی ها باوجود درستی به نتیجه نامطلوب برسند.