
به گزارش "ورزش سه"، جشن قهرمانی رئال مادرید در میدان سیبلس به یک سنت میان هواداران این باشگاه تبدیل شده است؛ هرچند که امسال به دلیل شرایط خاص ناشی از کرونا امکان برگزاری جشن قهرمانی میسر نشد.

وقتی آب نمای سیبلس در سال 1782 در مرکز شهر مادرید بنا شد، هیچکس تصور نمی کرد که دو قرن بعد، این مکان به محلی برای جشن های قهرمانی هواداران رئال مادرید تبدیل شود. حالا وقتی رئال مادرید به یک قهرمانی مهم دست پیدا می کند، هواداران دور این میدان جمع می شوند و با تکان دادن شال و پرچم، رژه افتخار و قهرمانی تیم محبوب شان را به تماشا می نشینند.
امسال به دلیل شرایط خاص ناشی از شیوع کرونا در اسپانیا و شهر مادرید، باشگاه رئال از هوادارنش در خواست کرد که برای جشن گرفتن قهرمانی شماره 34 لالیگا به سیبلس نروند. قهرمانی ای که یک هفته قبل از اتمام لالیگا و با برتری 2-1 بر ویارئال به دست آمد. درخواستی که اجابت شد و هواداران رئال ترجیح دادند به گونه ای دیگر موفقیت رئال را جشن بگیرند.
سنت جشن گرفتن قهرمانی های رئال در سیبلس البته چندان قدیمی نیست و به اواسط دهه 80 میلادی بر می گردد. پیش از آن، دسته هایی کوچک از هواداران رئال و اتلتیکو پس از قهرمانی های تیم شان به سیبلس می رفتند و شروع به جشن و پایکوبی می کردند. وجود این میدان در مرکز شهر مادرید یکی از دلایل جمع شدن هواداران برای جشن های قهرمانی بود.

شاید باورش سخت باشد ولی واقعیت این است که نخستین جشن بزرگ قهرمانی در سیبلس را هواداران اتلتیکو در سال 1962 برپا کردند؛ زمانی که تیم محبوب شان فینال جام در جام اروپا را از فیورنتینا برد. سیبلس قبل از آن چندین بار شاهد جشن های قهرمانی رئال، اتلتیکو و نیز تیم ملی اسپانیا بود ولی نه به گستردگی جشن قهرمانی سال 1962 اتلتیکو.
با قدرت گرفتن رئال مادرید در دهه 80 و کسب 5 قهرمانی متوالی لالیگا بین 1985 تا 1990 با تیم معروف به "کینتا بوئیتره"بود که هوادران رئال جشن های قهرمانی خود را به سیبلس متمرکز کردند و این میدان و مجسمه الهه مشهورش، برای همیشه به جشن های قهرمانی رئال تعلق گرفت.
سال های 1991 و 1992 که اتلتیکو دو بار کوپا دل ری را فتح کرد، هواداران این تیم که سیبلس را از دست رفته می دیدند، تصمیم گرفتند جشن قهرمانی خود را 500 متر دورتر در میدان نپتونو برگزار کنند و این میدان حالا مرکز جشن های قهرمانی اتلتیکو مادرید است.

وقتی رئال قهرمانی اش را در سیبلس جشن می گیرد، این وظیفه بر عهده کاپیتان هاست که مجسمه الهه یونانی سیبلس را با پرچم و شال باشگاه مزین کنند. سرخیو راموس کاپیتان رئال که از سال 2015 بازوبند را بر بازو می بندد، بارها تجربه چنین اتفاق بزرگی را دارد.

او چندی پیش و در مصاحبه با مووی استار، در مورد احساسش از جشن های قهرمانی در میدان سیبلس اظهارنظر جالبی کرد و گفت:« این مثل یک عشق افلاطونی است. جشن قهرمانی در سیبلس برای من مثل این می ماند که پس از دو یا سه ماه دوری از مادرم، او را ملاقات کرده باشم. وقتی در حال رانندگی به سیبلس می رسم و پشت چراغ قرمز می مانم، تا زمان سبز شدن چراغ به مجسمه الهه سیبلس زل می زنم.»
برای راموس و هواداران رئال، سیبلس همیشه یک میدان خاص و ویژه باقی خواهد ماند. یک روز در آینده وقتی رئال قهرمانی بزرگ دیگری را کسب کند، آنها بار دیگر برای جشن گرفتن در این میدان، گرد هم جمع خواهند شد.

محتوای اختصاصی ورزشسه با همکاری رسمی لالیگا laliga
This Content Is Provided By Laliga In Partnership With Varzesh3