فصل 98-99: از مبدا مشهد به مقصد مشهد!

به گزارش "ورزش سه" 15 سال از آخرین میزبانی مشهدی‌ها در جام حذفی می‌گذشت؛ آخرین بار ابومسلم و صبای قم دو تیمی که دیگر اثری از آن‌ها در فوتبال ایران نیست، در ورزشگاه ثامن الائمه در فینال جام حذفی به مصاف یکدیگر رفتند که قضاوت جنجالی مسعود مرادی باعث شد مشهدی‌ها در حسرت قهرمانی بمانند و جام به صبا برسد. حالا دوباره پس از سال‌های طولانی میزبانی به مشهد رسید اما این‌بار قرار بود آن‌ها از دو تیم نام‌آشنا و پرستاره فوتبال ایران پذیرایی کنند.

دیدار فینال جام حذفی با حضور تیم‌های استقلال و تراکتور، نخستین تجربه مشهدی‌ها برای میزبانی فرا استانی در ورزشگاه مدرن و زیبای امام رضا(ع) مشهد بود؛ دیداری که پنجشنبه هفته گذشته برگزار شد و اگر بخواهیم آن را به عنوان نخستین تجربه زیر ذره بین قرار دهیم باید گفت مدیریت خوبی صورت گرفت، البته که کم و کاستی‌هایی هم به چشم آمد.

در طول سالیان گذشته صحبت‌های بسیاری درباره برگزاری اردوی تیم ملی در مشهد یا انتقال بازی‌های دوستانه و یا رسمی تیم ملی بزرگسالان فوتبال ایران به مشهد مطرح شد اما هیچ‌گاه این موضوعات به سرانجام نرسیدند؛ اما در اتفاقی جالب و با تلاش مسئولان هیات فوتبال خراسان رضوی، برای اولین بار قرعه کشی رقابت‌های لیگ برتر به مشهد رفت و برنامه لیگ نوزدهم نیز با انجام مراسم قرعه کشی در مشهد چینش شد تا این‌چنین شروع فصل فوتبالی 98-99 از مشهد سر رشته گیرد.

هر چند در میانه‌های این فصل چندین سمینار ملی هم به مشهد رفت اما گل سر سبد اتفاقات انتقال میزبانی فینال جام حذفی از ورزشگاه پارس شیراز به ورزشگاه امام رضا(ع) مشهد بود؛ مشهدی‌ها در نخستین تجربه میزبانی خود از دو تیم غیر بومی در ورزشگاه مدرن امام رضا کار نسبتاً آسان‌تری داشتند چرا که دغدغه بلیط فروشی و ... نبود و بازی در غیاب تماشاگران انجام شد. البته که حدود هزار نفری خودشان را به صورت ویژه و VIP به ورزشگاه رسانده بودند تا سکوها برای این بازی بزرگ خالی نماند!

اولین تجربه میزبانی همزمان از چهره‌های شاخص سیاسی از جمله وزیر ورزش و جوانان در کنار حضور چهره‌های شاخص ورزشی از جمله دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران و دستیارانش باعث شد تا آنطور که شایسته است میزبانی ویژه‌ای صورت نپذیرد؛ شلوغی جایگاه CIP با حضور پرشمار چهره‌های سیاسی (نمایندگان مجلس، استاندار، شهردار، مسئولان دو تیم استقلال و تراکتور و ...) باعث آن شد تا اسکوچیچ و دستیارانش در فضایی دور از اتاق شیشه‌ای فینال جام حذفی را زیرنظر بگیرند.

حضور حدود 1000 نفری تماشاگران هم در نوع خودش اتفاق عجیبی بود؛ سازمان لیگ آن را باعث جذابیت بازی دانست و مشخص نیست منشأ حضور این افراد از کجا بود و چگونه آن‌ها توانسته بودند به سکوهای ورزشگاه امام رضا(ع) برسانند؟ سوالی که شاید نتوان پاسخ درستی برای آن پیدا کرد، همانطور که برای دربی 93 چگونگی حضور چند هزاری نفری تماشاگران مشخص نشد!

این‌که خود ورزشگاه و به ویژه چمن آن پس از یک دهه عزاداری ماه محرم، کیفیت‌شان در سطح مطلوبی بود، یکی دیگر از نقاط قوت مهم بازی پنجشنبه شب استقلال و تراکتور بود؛ وعده اهدای جام بدون انجام تشریفات ویژه هم که پیش از بازی اعلام شده بود، صورت گرفت.

اگر چند نقطه ضعف مانند این‌که چرا خبرنگاران به بازی راه داده نشدند و جایگاه آن‌ها در ورزشگاه به مدیران استقلال تخصیص داده شد در کنار پرسش مهم حضور هزار نفری هواداران و جانمایی نامناسب برای دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی و دستیارانش را فاکتور بگیریم، باید گفت با توجه به حساسیت مسابقه فینال مسئولان فوتبالی مشهد توانستند تجربه خوبی را رقم بزنند.

در واقع باید گفت در سال فوتبال 98-99 دو تیک مهم و سرنوشت‌ساز برای آینده فوتبال مشهد و استفاده از پتانسیل‌های آن در راستای فوتبال ملی صورت گرفت؛ یک آن‌که مراسم شکیل قرعه کشی لیگ برتر بود و دیگری دیدار فینال جام حذفی که به میزبانی ورزشگاه امام رضا(ع) برگزار شد تا با تلاش مسئولان هیات فوتبال خراسان رضوی و سایر دستگاه‌ها حال مشهد یکی از گزینه‌های جدی برای برگزاری مراسمات از جمله قرعه کشی یا انتخاب ترین‌های فصل باشد و در کنار آن شایسته میزبانی از دیدارهای دوستانه یا رسمی تیم ملی قلمداد شود.