تحلیل تاکتیکی؛ اولین فینالیست را انتخاب کنید

به گزارش ورزش سه ، شاگردان مائوریسیو پوچتینو در تیم پی‌اس‌جی برای جبران شکست ۲-۱ بازی رفت، نیاز به زدن حداقل ۲ گل دارند. این در حالی است که پاریسی‌ها برای این بازی ادریسا گانا گیه، هافبک دفاعی سنگالی خودشان را هم‌ به دلیل محرومیت در اختیار نخواهند داشت. اما قبل از آن که نگاهی به دیدار برگشت دو‌ تیم، ترکیب احتمالی و استراتژی‌ها و تاکتیک‌های محتمل دو مربی داشته باشیم، باید ببینیم در دیدار رفت دو تیم چه گذشته است.

دفاع فشرده‌ی پاریس و خنثی کردن مثلث‌های معروف پپ!
پاریسی‌ها در دیدار رفت با آرایش ۲-۴-۴ «Mid-block» دفاع می‌کردند؛ آرایشی که فشردگی طولی و عرضی در آن به خوبی رعایت می‌شد. ( تصویر ۱)

تصویر ۱: آرایش ۲-۴-۴ Mid-block پی‌اس‌جی در حالت بدون توپ.

علاوه بر این که در ۷۰ دقیقه‌ی ابتدایی( قبل از به ثمر رسیدن گل دوم سیتیزن‌ها) فاصله‌ی بسیار کمی بین ۳ خط تیم پی‌اس‌جی وجود داشت، آن‌ها به خوبی در سمت توپ تجمع‌ پیدا می‌کردند تا برتری عددی و‌ مثلث‌های معروف شاگردان پپ را در دو جناح به‌هم بزنند. منچستر‌سیتی در دیدار رفت با دو آرایش ۴-۴-۲ یا ۴-۳-۳ حمله می‌کرد؛ در حالت اول، تنها استونز و دیاس در خط اول بازی‌سازی قرار می‌گرفتند، واکر و کانسلو در خط هافبک به زوج رودری و گوندوغان اضافه می‌شدند و ماحرز، سیلوا، دی‌بروین و فودن هم ۴ نفر جلویی را تشکیل می‌دادند.( تصویر ۲) 

تصویر ۲: آرایش ۴-۴-۲ سیتی هنگام بازی‌سازی.

در حالت دوم واکر در کنار استونز و دیاس ۳ نفر خط اول بازی‌سازی را تشکیل می‌دادند، کانسلو کنار زوج گوندوغان و رودری قرار می‌گرفت و ۴ نفر تهاجمی هم مانند حالت اول بود. این در حالی است که پیش‌تر شاهد استفاده‌ی پپ از دو آرایش ۵-۳-۲ یا ۵-۲-۳ هنگام بازی‌سازی بودیم، اما در این مسابقه تئوریسین اسپانیایی برای جلوگیری از سرعت دی‌ماریا، امباپه و نیمار در ضد‌حملات، واکر و کانسلو را کمی عقب‌تر نگه داشته بود و به‌ همین دلیل آرایش سیتی به ۴-۴-۲ و ۴-۳-۳ تغییر یافت. استفاده از دو بازیکن تخصصی پست ۱۰، سیلوا و دی‌بروین، در ترکیب اولیه‌ی پپ، این فرصت را در اختیار سیتیزن‌ها قرار می‌داد تا در جناح راست با حضور واکر، ماحرز و سیلوا و در جناح چپ با حضور کانسلو، فودن و دی‌بروین‌ تشکیل مثلث دهند. اما توپ در هر سمتی که جریان داشت، هر دو هافبک دفاعی پاریس، گیه و پاردس به همان سمت می‌رفتند، دی‌ماریا یا وراتی( هافبک کناری سمت توپ) برای حمایت از مدافع کنار سمت توپ به عقب می‌آمدند و این گونه پاریس برتری ۴ به ۳ مقابل مثلث‌های سیتی داشت. پوچتینو برای پوشش منطقه‌ی ۱۴ در چنین موقعیت‌هایی به هافبک کناری سمت مخالف توپ دستور می‌داد تا این فضا را پوشش دهد. ( تصویر ۳) 

تصویر ۳: تشکیل مثلث سیتی در جناح چپ زمین. با اضافه شدن پاردس و گیه به آن‌ منطقه و عقب آمدن دی‌ماریا، پاریسی‌ها با حضور این سه نفر و فلورنزی مقابل مثلث سیتی برتری عددی دارند. هم‌چنین وراتی، هافبک کناری سمت مخالف توپ، برای پوشش منطقه‌ی ۱۴ به مرکز زمین متمایل شده است. در این صحنه بازیکنان سیتی می‌توانند منطقه‌ی بازی را برای سیلوا عوض کنند که این کار را نمی‌کنند.

در چنین حالاتی، تعویض‌های مداوم منطقه‌ی بازی می‌توانست گره‌گشای کار شاگردان پپ باشد، اما شاگردان پوچ حتی در چنین حالتی هم با حفظ ساختار دفاعی از یک‌ سمت به سمت دیگر زمین شیفت می‌شدند. دفاع فشرده‌ی عالی پاریس در بازی رفت باعث شد پپ و تیمش نتوانند موقعیت چندانی در فاز حمله خلق کنند. این ساختار دفاعی مستحکم می‌تواند پاریس را به بازگشتی بزرگ در اتحاد امیدوار کند.

تغییر آرایش مؤثر پپ بین دو نیمه
سیتی در نیمه‌ی اول با آرایش ۳-۳-۴ «High-block» از پاریس دفاع می‌کرد؛ ماحرز، دی‌بروین و فودن در خط اول قرار می‌گرفتند و سیلوا و گوندوغان از پشت آن‌ها را حمایت می‌کردند و رودری وظیفه‌ی پوشش منطقه‌ی ۱۱ و‌ ۱۴ خودی را داشت تا نیمار، امباپه، وراتی یا دی‌ماریا در این مناطق صاحب توپ نشوند. ( تصویر ۴)

تصویر ۴: آرایش ۳-۳-۴ High-block سیتی در حالت بدون توپ. استقرار غلط دی‌بروین، ماحرز و سیلوا باعث شده دو گزینه‌ی ارسال پاس طولی برای کیمپمبه به گیه و وراتی ایجاد شود.

در آن طرف، پاریسی‌ها با آرایش ۳-۴-۳ یا ۳-۱-۴-۲ بازی‌سازی خود را از عقب زمین آغاز می‌کردند؛ در حالت اول، پاردس به فضای میان مارکینیوش-کیمپمبه می‌رفت، از بین وراتی یا نیمار یک نفر تبدیل به زوج گیه در مرکز زمین می‌شد و فلورنزی و بکر کنار این زوج، ۴ نفر خط دوم را تشکیل می‌دادند و مثلث جلوی زمین هم با دی‌ماریا، امباپه و نیمار( وراتی) تشکیل می‌شد.( تصویر ۵) 

تصویر ۵: آرایش ۳-۴-۳ پاریس هنگام بازی‌سازی و فضایی که در دو گوش زمین برای فلورنزی و بکر ایجاد شده است.

در حالت دوم، تنها مارکینیوش-کیمپمبه در خط اول قرار می‌گرفتند، فلورنزی، گیه، پاردس و بکر ۴ نفر خط دوم‌ بودند و وراتی پشت سر مثلث تهاجمی می‌ایستاد. در آرایش ۳-۴-۴ High-block سیتی، فودن و ماحرز بسیار به مرکز زمین متمایل می‌شدند تا با همراهی دی‌بروین روی ۳ نفر عقب زمین پاریس تا حدودی فشار وارد آورند، اما مهم‌تر از آن، مسیر پاس ۳ نفر عقب پاریس را به ۲ نفر جلویشان ببندند. سیلوا و گوندوغان هم سعی می‌کردند ۲ نفر مرکز زمین پاریس را «Mark» کنند. به‌ واقع ۱۰ بازیکن تیم سیتی سعی داشتند ۸ بازیکن تیم پاریس را در مناطق مرکزی زمین از بازی خارج کنند. بنابراین دو بازیکن تیم پاریس، فلورنزی و بکر، کاملاً در گوشه‌ی راست و چپ زمین آزاد می‌شدند. پاس‌‌کاری‌های تک ضرب بازیکنان پاریس و تعویض‌های مداوم منطقه‌ی بازی توسط آن‌ها از یک سو و نحوه‌ی استقرار اشتباه ۳ نفر خط اول دفاعی سیتی از سوی دیگر، باعث شد در نیمه‌ی اول شاگردان پوچ بارها و بارها موفق شوند فلورنزی و‌ بکر را در دو جناح آزاد کنند. در نهایت کرنر منجر به گل پی‌اس‌چی هم روی همین اتفاقات به دست آمد. ( تصاویر ۶، ۷ و ۸)

تصویر ۶: آرایش ۳-۱-۴–۲ پاریس و ۳-۴-۴ سیتی. فودن و ماحرز به مرکز زمین متمایل شده‌اند، نحوه‌ی استقرار اشتباه فودن مسیر پاس مارکینیوش به فلورنزی را باز گذاشته است. این صحنه پایه‌گذار کرنر منجر به گل پاریس است.

تصویر ۷: ادامه‌ی صحنه‌ی قبل. توپ در یک رفت و برگشت به مارکینیوش می‌رسد و او‌ به سرعت منطقه‌ی بازی را برای بکر عوض می‌کند.

تصویر ۸: ادامه‌ی صحنه‌ی قبل. این بار پاردس در مرکز زمین صاحب توپ شده، فودن آماده‌ی قطع پاس پاردس به مارکینیوش است، به همین دلیل به مرکز متمایل شده است. از طرفی کانسلو برای مهار مهاجم پاریس مجبور شده به مرکز متمایل شود، در نتیجه فلورنزی کاملاً در گوشه‌ی راست زمین آزاد شده است. پاردس هم‌ به‌ خوبی او را پیدا می‌کند. پاریس در یک توالی حمله‌ی خود، دو بار منطقه‌ی بازی را عوض کرده است.

اما در نیمه‌ی دوم گواردیولا آرایش بدون توپ تیمش را به ۲-۴-۴ High-block تغییر داد. دی‌بروین و سیلوا در خط اول قرار گرفتند و ماحرز و فودن برخلاف نیمه‌ی اول بیشتر متمایل به دو جناح شدند تا مسیر پاس مدافعان میانی پاریس را به فلورنزی و بکر ببندند. 
از طرفی گوندوغان و رودری هم در اغلب صحنه‌ها، پاردس و گیه( وراتی)، دو نفر جلوی دو مدافع میانی پاریس را Mark می‌کردند. اما در این حالت هم تعلل دی‌بروین در وارد کردن فشار به مارکینیوش و هم‌چنین نحوه‌ی استقرار اشتباه او باعث شد برای مارکینیوش پا به توپ، گزینه‌ی ارسال پاس طولی به دی‌ماریا، نیمار و امباپه ایجاد شود.(مارکینیوش در این بازی ۳۵ پاس موفق با مسافت بین ۱۵ تا ۳۰ متر و ۱۰ پاس موفق با مسافت بیش از ۳۰ متر ارسال کرد) آن چه برای سیتی نجات‌بخش شد، قطع‌ توپ‌ها و تکلینگ‌های عالی کانسلو( در ادامه زینچنکو) و دیاس در ۱/۳ دفاعی و ۱/۳ میانی زمین بود که باعث می‌شد در این مناطق توپ برای سیتی پس گرفته شود. ( کانسلو ۴ تکل موفق و ۱ قطع توپ، زینچنکو ۳ تکل موفق، دیاس دو تکل موفق و ۳ قطع توپ) گل اول سیتی هم از همین طریق پایه‌گذاری شد.( تصاویر ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳ و ۱۴)

تصویر ۹: آرایش ۲-۴-۴ High-block سیتی در حالت بدون توپ. تعلل دی‌بروین در رسیدن به مارکینیوش فرصت ارسال پاس طولی توسط این مدافع برزیلی به نیمار را فراهم کرده است.

تصویر ۱۰: ادامه‌ی صحنه‌ی قبل. دیاس به سرعت روی پای نیمار می‌آید‌ و توپ را در ۱/۳ میانی پس می‌گیرد. به نحوه‌ی استقرار کانسلو دقت‌ کنید؛ او آماده بود در صورت رسیدن توپ به دی‌ماریا، به سرعت بال آرژانتینی‌ را تحت فشار بگذارد.

تصویر ۱۱: دو دقیقه‌ی بعد، دوباره دی‌بروین در رسیدن به مارکینیوش تعلل می‌کند و نحوه‌ی استقرار هافبک بلژیکی هم به گونه‌ای است که مارکینیوش به راحتی می‌تواند یک پاس طولی را برای دی‌ماریا ارسال کند.

تصویر ۱۲: ادامه‌ی صحنه‌ی قبل. اما کانسلو به سرعت دی‌ماریا را تحت فشار می‌گذارد و‌ توپ را در ۱/۳ میانی پس می‌گیرد.

تصویر ۱۳: باز هم گزینه‌ی ارسال پاس طولی مارکینیوش به امباپه باز است.

تصویر ۱۴: امباپه بعد از تصاحب توپ آن را به گیه می‌سپارد، اما زینچنکو، گوندوغان و فودن تمام گزینه‌های پاس‌ احتمالی گیه را بسته‌اند. در نتیجه زینچنکو توپ را پس می‌گیرد و‌ پایه‌گذار ضد‌حمله‌ای می‌شود که منجر به کرنر و در ادامه گل دی‌بروین می‌شود.

همه‌ی احتمالات دیدار برگشت
برای دیدار برگشت یک تغییر حتمی در تیم پاری‌سن‌ژرمن شکل خواهد گرفت و آن هم خروج گیه محروم از ترکیب خواهد بود. پوچ می‌تواند دنیلو را به ترکیب اصلی اضافه‌ کند، اما محتمل‌ترین حالت این است که وراتی یک خط عقب آمده و تبدیل به زوج پاردس شود و درکسلر( که همانند وراتی توانایی بالایی برای بازی در مرکز زمین دارد) جایگزین وراتی در سمت چپ آرایش ۱-۳-۲-۴ شود. در عین حال تکلیف امباپه هم برای حضور در میدان مشخص نیست و مصدومیت او ممکن است ایکاردی یا مویزه کین را به ترکیب اصلی برساند. برای سیتی هم شاید تنها تغییر احتمالی جایگزینی زینچنکو با کانسلو در دفاع چپ و استرلینگ با فودن در وینگر چپ باشد. اما مهم‌تر از تغییر در نفرات، احتمالاً شاهد خواهیم بود که پپ در این مسابقه از همان ابتدا با آرایش ۲-۴-۴ High-block دفاع کند، ولی این بار فودن را به جای دی‌بروین در خط اول قرار دهد و دی‌بروین به سمت چپ متمایل شود، زیرا اگر فلش‌بکی به دیدار رفت بزنیم، می‌بنیم که در معدود دقایق نیمه‌ی دوم که فودن به جای دی‌بروین روی مارکینیوش فشار می‌گذاشت، به خوبی می‌توانست مسیر پاس طولی مدافع برزیلی را با استقرار صحیح خود قطع کند. حتی شروع حمله‌ی منجر به ضربه‌ی آزاد ماحرز که در نهایت تبدیل به گل دوم سیتی شد هم نتیجه‌ی پرس عالی فودن روی مارکینیوش بود.( تصاویر ۱۵ و ۱۶)

تصویر ۱۵: پرس عالی فودن روی مارکینیوش تنها یک گزینه‌ی پاس برای مدافع برزیلی گذاشته و آن هم پاس مورب به فلورنزی است. فلورنزی هم تحت فشار دی‌بروین‌چاره‌ای ندارد تا دوباره به مارکینیوش پاس رو به عقب رود.

تصویر ۱۶: ادامه‌ی صحنه‌ی قبل. مارکینیوش هیچ گزینه‌ی پاس در دسترسی جز ناواس ندارد، پس توپ را به دروازه‌بان کاستاریکایی می‌سپارد و او هم زیر توپ می‌زند. سیتی توپ دوم را در مرکز زمین تصاحب می‌کند و بعد از یک توالی حمله‌ی طولانی، یک خطا پشت محوطه‌ی جریمه‌ی پاریس به دست می‌آورد که در نهایت منجر به گل می‌شود.

اندوخته‌ی دو گل در زمین حریف شاید روی کاغذ سیتی و پپ را در حاشیه‌ی امنیت قرار دهد، اما نباید از یاد برد که این جا لیگ قهرمانان اروپاست؛ تورنمنت‌ کام‌بک‌های بزرگ. هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست!

برای لذت بردن بیشتر از اولین نیمه‌نهایی برگشت لیگ قهرمانان ، شما اولین فینالیست را پیش‌بینی کنید. 

علی کمانگری