بوخوم، پیراهن خوشرنگ و ایرانی‌های دوست داشتنی

به گزارش ورزش سه باشگاه بوخوم که برای ما ایرانی‌ها یادآور سه بازیکن ایرانی است موفق شد پس از یازده سال با قهرمانی در بوندس‌لیگای دو، مجددا به بوندس‌لیگای یک راه یابد. بوخومی که آخرین حضور وحید هاشمیان در بوندس‌لیگا با پیراهن این تیم رقم خورد، پس از جدایی هاشمیان از این تیم و سقوط به دسته دوم بوندس‌لیگا دیگر رنگ بوندس‌لیگای یک را ندیده بود تا اینکه دیروز با قهرمانی در دسته دوم، به دسته اول فوتبال آلمان صعود کرد.

بوخوم را فوتبال دوستان ایرانی بیشتر با خاطرات حضور وحید هاشمیان در این تیم و درخشش او با پیراهن این تیم در بهترین سال‌های فوتبالی‌اش می‌شناسند. اما مهدی مهدوی‌کیا اولین بازیکن ایرانی بود که پیراهن بوخوم را به تن کرد و علاوه بر او و هاشمیان، تنها مقصد اروپایی محرم نویدکیا هم همین بوخوم بود. در ادامه نگاهی به حضور این سه بازیکن در بوخوم می‌اندازیم.

مهدی مهدوی‌کیا

پس از پایان جام جهانی ۱۹۹۸ تقریبا برای همگان مسجل بود که مهدی مهدوی‌کیا پس از دایی، خداداد و باقری چهارمین لژیونر فوتبال ایران در اروپا خواهد شد. درخشش خیره‌کننده مهدوی‌کیا با تیم ملی در فرانسه جای هیچ شکی باقی نمی‌گذاشت که پیشنهادهای اروپایی به سمت او خواهد آمد. در ابتدا هم صحبت از پیشنهاد باشگاه تاتنهام شد. پیشنهادی وسوسه‌کننده که به شدت مورد استقبال هواداران فوتبال در ایران قرار گرفته بود. مهدوی‌کیا به لندن رفت و با این باشگاه قراردادی سه ساله که مشروط به گرفتن کارت پایان خدمت بود با این تیم امضا کرد.

این موضوع در آن زمان رسانه‌ای و افشا نشد و به همین دلیل در حالی که همگان خود را مهیای حضور مهدوی‌کیا در فوتبال اروپا کرده بودند، او فصل بعد از جام‌جهانی را در ایران و با پرسپولیس آغاز کرد. گفته می‌شد که مشکل خدمت سربازی او عامل اصلی عدم انتقالش به اروپا شده. مهدوی‌کیا تقریبا یک نیم‌فصل را در پرسپولیس بازی کرد که به یکباره خبر از انتقال او به بوندس‌لیگا و باشگاه بوخوم رسید. پیشنهادی که چندان کسی را سر ذوق نیاورد. چرا که با توجه به پتانسیل مهدوی‌کیا و درخشش او در جام‌جهانی هواداران فوتبال منتظر نام‌های بزرگتری از بوخوم بودند.

انتقال به بوخوم که به صورت قرضی انجام شد، جدا از منفعت مالی زیادی که برای باشگاه پرسپولیس داشت باعث شد تا طلسم ترانسفر شدن مهدوی‌کیا به اروپا شکسته شود. مهدوی‌کیا در نیم‌فصل دوم ۱۹۹۹-۱۹۹۸ به بوخوم رفت و تنها همان یک نیم‌فصل را در این تیم بازی کرد. دیدن مهدوی‌کیا در آن لباس رنگارنگ آن فصل بوخوم و بازی‌های خوبش در این تیم باعث شد تا اعتماد به نفس بازیکنان ایرانی برای بازی در اروپا افزایش یابد. مهدوی‌کیا در همان اولین بازی‌اش برای بوخوم در حالی که به عنوان یار تعویضی به میدان رفته بود با یک ضربه پنالتی موفق به گشودن دروازه هامبورگ شد. همان تیمی که بهترین دوران فوتبالش را در آنجا سپری کرد. او در طی یک نیم‌فصل حضور در بوخوم، در دوازده بازی برای تیمش به میدان رفت که در هفت تای آن از ابتدا در ترکیب قرار گرفت، سه گل زد و دو  پاس گل داد که آماری رویایی محسوب می‌شود. با این آمار فوق‌العاده، مهدوی‌کیا راهی هامبورگ شد تا یک نیم‌فصل حضور در بوخوم سکوی پرتاب این بازیکن در بوندس‌لیگا شود.

وحید هاشمیان

برای وحید هاشمیان باشگاه بوخوم و شهرش یادآور روزهای طلایی فوتبالش است. حتی می‌توان گفت باشگاه محبوب او حتی قبل از پاس و پرسپولیس، بوخوم است. وحید هاشمیان با درخشش در بازی‌های آسیایی بانکوک نظر هامبورگی‌ها را به خود جلب کرد و پس از مهدوی‌کیا پیراهن هامبورگ را به تن کرد. اما او نتوانست موفقیت مهدوی‌کیا  را در هامبورگ به دست آورد و  پس از دو فصل حضور در این تیم در لیست مازاد قرار گرفت. اینجا بود که بوخوم که در دسته دوم حضور داشت به شرط تست دادن و قبولی در تست به هاشمیان پیشنهاد داد و در نهایت این بازیکن با نظر مساعد مدیر باشگاه بوخوم، به این تیم ملحق شد.

علیرغم اینکه مربی تیم در ابتدای فصل به او بازی نمی‌داد اما کم‌کم موفق به جلب نظر مربی شد و دوران طلایی فوتبالش آغاز شد. هاشمیان سه فصل در بوخوم بازی کرد و لقب هلی‌کوپتر را از هواداران این تیم گرفت. او موفق شد در این سه فصل ۳۴ گل برای بوخوم به ثمر برساند که ۱۶ گل آن در فصل ۲۰۰۴_۲۰۰۳ بود. این آمار گلزنی باعث شد تا هاشمیان علیرغم محبوبیت زیاد در بین هواداران بوخوم، بلافاصله به پیشنهاد بایرن مونیخ پاسخ مثبت دهد و شاگرد ماگات شود. هاشمیان با گلزنی‌های خود یکی از عوامل موفقیت بوخوم در بوندس‌لیگای ۲۰۰۴- ۲۰۰۳ بود.

بوخوم در آن فصل بهترین رتبه‌ی خود در بیست سال اخیر را کسب کرد و با قرار گرفتن در رده پنجم به جام یوفا هم راه یافت. اتفاقی که قبلا یک بار برای این باشگاه و در فصل ۱۹۹۷-۱۹۹۶ رخ داده بود. وحید پس از بازی در بایرن مونیخ و سپس هانوفر، و در شرایطی که اوضاعش در هانوفر خوب نبود و احتمال بازگشتش از فوتبال آلمان می‌رفت دوباره با پیشنهاد بوخوم تیم سابق خود مواجه شد و این بار در سال ۲۰۰۸ با قراردادی دو ساله به شهر و تیم مورد علاقه خود بازگشت. اما دوره دوم حضورش در بوخوم به خوبی دوره اول پیش نرفت و با نیمکت‌ نشینی‌های متوالی برای او همراه شد.  او در این دو فصل در ۴۱ بازی برای بوخوم به میدان رفت و سه گل زد. در فصل ۲۰۱۰-۲۰۰۹ او تنها ۱۱۹ دقیقه برای بوخوم بازی کرد و یک گل هم زد که نسبت به دقایق بازی‌اش آمار بدی محسوب نمی‌شود. بوخوم در پایان فصل ۲۰۱۰-۲۰۰۹ در حالی که در سیزده بازی آخر خود فقط چهار امتیاز گرفت به طرز عجیبی به دسته دوم سقوط کرد و یازده فصل در آنجا ماندگار شد. هاشمیان نیز با عدم تمدید قراردادش از سوی این باشگاه راهی ایران و پرسپولیس شد.

محرم نویدکیا

فوتبال ایران در سال ۸۱ جوانی را به خود دید که پیشاپیش باتجربه‌هایی چون آرمناک پطروسیان، لئون استپانیان و ادموند بزیک با بازوبند کاپیتانی سپاهان وارد زمین می‌شود و در کمال شگفتی در انتهای فصل نیز جام قهرمانی دومین دوره لیگ برتر را بالای سر برد. محرم نویدکیا که  بهترین بازیکن لیگ آن سال شد خیلی زود چشم برانکو را در تیم امید ایران نیز گرفت و این مربی با تغییر پست او و قرار دادنش به عنوان هافبک نفوذی در ترکیب تیم امید باعث شد تا توانایی‌های محرم بیشتر آشکار شود. بازی‌های خوب او در تیم امید و ملی باعث شد تا نظر باشگاه بوخوم را به خود جلب کند. محرم در بازی تیم امید ایران و کره‌جنوبی با مصدومیت شدید رباط صلیبی مواجه شد و به نظر می‌رسید بوخومی‌ها از پیشنهاد خود به او عقب‌نشینی کنند. اما در کمال تعجب محرم با پای مصدوم به آلمان رفت و قراردادی سه ساله با بوخوم به امضا رساند.

او در شرایطی وارد بوخوم شد که وحید هاشمیان که دورانی طلایی را در بوخوم سپری کرده بود از این تیم جدا شده و به بایرن مونیخ پیوسته بود. تمام نیم‌فصل اول ۲۰۰۵-۲۰۰۴ را محرم مشغول مداوای پای مصدومش بود و تقریبا فرصت تمرین با بازیکنان بوخوم را هم به دست نیاورد. اما از نیم‌فصل دوم او توانست به تمرینات گروهی تیمش راه یابد اما اوضاع اسفناک بوخوم در بوندس‌لیگا با پیتر نویری که قبلا هاشمیان را در آلمان احیا کرده بود باعث شد تا این مربی علیرغم علاقه به بازی محرم نتواند از او استفاده کند و در انتهای فصل نیز با سقوط بوخوم به دسته دوم، مارسل کولر هدایت بوخوم را بر عهده گرفت. محرم که هنوز موفق به حضور در هیچ بازی رسمی در تیمش نشده بود حالا با رفع مصدومیت آماده بازی در بوخوم شده بود و با جدایی چند بازیکن اصلی بوخوم و گرفتن پیراهن شماره ۱۴ امید زیادی به بازی در ترکیب اصلی داشت،  با سدی به نام کولر مواجه شد که اعتقاد داشت محرم باید در کناره‌ها بازی کند. این موضوع شور و علاقه محرم به بازی کردن در بوخوم را از او گرفته بود و باعث شد تا تنها در ده بازی برای بوخوم به میدان برود که چهار بار آن در ترکیب اصلی بود و هنوز فصل به پایان نرسیده عزم بازگشت به ایران کرد و به عنوان یار قرضی دوباره به سپاهان بازگشت.

بوخوم در انتهای آن فصل دوباره به بوندس‌لیگای یک برگشت اما دیگر محرمی با شماره ۱۴ در ترکیب خود نداشت آن هم در حالی که یک سال از قرارداد این بازیکن با بوخوم مانده بود. شاید اگر محرم سرسختی بیشتری از خود نشان داده بود و یا همچون مهدی مهدوی‌کیا که در دوران نیمکت‌نشینی در هامبورگ با سرسختی و رضایت به بازی در پستی دیگر، از پایان زودهنگام فوتبالش در آلمان جلوگیری کرد، به بازی در بازی در کناره‌ها رضایت می‌داد روزهای بهتری در انتظارش می‌بود و سال‌های بیشتری در آلمان بازی می‌کرد. اما روحیه خاص محرم و همچنین افسردگی او در آلمان پس از نیمکت‌ نشینی‌های متوالی باعث شد تا خیلی زود به آنجایی برگردد که برایش حکم خانه را دارد.

نویسنده : حجت شفیعی