تبعات شورش بازیکنان پس از دربی؛ جام نگیرها

به گزارش "ورزش سه" استقلال شب گذشته مهم‌ترین بازی فصل خود را مقابل فولاد در حالی واگذار کرد که فرهاد مجیدی را کنار خط نداشت چراکه او در دیدار برابر گل گهر با اخطار زردی که گرفت از نشستن روی نیمکت محروم شده بود. علاوه بر فرهاد، سید حسین حسینی، تأثیرگذارترین مهره تیم در رقابت‌های جام حذفی، کسی که با مهار پنالتی احمد نوراللهی بیشترین نقش را پیروزی استقلال مقابل پرسپولیس ایفا کرد هم در درون چهارچوب غایب بود و ازاین‌رو می‌توان گفت امیر قلعه‌نویی علی‌رغم شکست مقابل استقلال این تیم را تا حدی خلع سلاح به دیدار مقابل فولاد فرستاد.

به‌هرحال نمی‌توان منکر این شد که فرهاد مجیدی با توجه به خصوصیاتی که دارد، نبرد کنار خط‌ها را به کمتر کسی واگذار می‌کند و همچنین حضورش محدوده مجاز مربیان، بین بازیکنانش یک انگیزه مضاعف است و این در شرایطی است که قریب به‌اتفاق می‌دانیم که جواد نکونام نیز یکی از مربیانی است که تبحر خاصی در این زمینه دارد و تیمش را به‌خوبی از کنار زمین هدایت می‌کند. به همین خاطر غیبت فرهاد در دیدار شب گذشته بیشتر از هر دیداری به چشم آمد و ازاین‌رو از فرهاد انتظار می‌رفت که در دیدار مقابل گل گهر طوری عمل کند، که در صورت پیروزی احتمالی و نبود نفرات کافی به‌عنوان اعضای کادر فنی، لااقل موجبات حذف خود نشود.

 استقلال دومین قهرمانی جام حذفی را طی دو فصل گذشته از دست داد، دو جامی که می‌توانست برای این تیم نقشی فراتر از یک قهرمانی ساده بازی کند، دو جامی که در این مقطع از زمان تاریخ باشگاه از هر چیزی واجب‌تر بود، اما دربازی دیشب نقش‌جهان, گویا بازیکنان تیم از دقیقه 1 تا دقیقه 120 این دیدار، به‌نوعی در جریان فواید و اثرات مثبتی که این قهرمانی می‌تواند برای باشگاه و هواداران تشنه‌اش به بار بیاورد نبودند و در کل از شکل بازی تیم به نظر می‌رسید، بازیکنان از اهمیت این مسابقه غافلند.

 درواقع باید گفت استقلال دیروز شبیه تیمی بازی می‌کرد که چندان احتیاجی برای بردن نمی‌دید، آن‌ها در تمام دقایق بازی روز گذشته حتی برای یک‌بار نتوانستند دروازه فولاد را روی یک حرکت تیمی، یا حتی یک ارسال ساده تهدید کنند، تک موقعیتی هم که نصیب مهدی قایدی شد ناشی اشتباه فردی بازیکنان حریف بود. همچنین باید اشاره‌ای هم به ضربات شروع مجدد داشت که پ عملاً برنامه خاصی در هیچ‌یک کدام از صحنه‌های خطا حول‌وحوش محوطه جریمه فولاد دیدن نشد و درعین‌حال از روند بازی تیم این تعبیر می‌شد که انگار استقلال از همان ابتدا به دنبال کشیده شدن بازی به ضربات پنالتی است.

اما از طرفی به موضوع هرچه‌تمام‌تر مشخص بود که بازیکنان فولاد انگیزه بسیار بیشتری نسبت به آبی پوشان دارند، درواقع جواد نکونام به‌خوبی توانسته بود شاگردانش را برای فتح اولین عنوان قهرمانی فولاد در تاریخ مسابقات جام حذفی تهیج کند، میل به پیروزی و دوندگی بازیکنان در سراسر زمین برخلاف آبی پوشان، حاکی از آن را داشت که آن‌ها به اهمیت قهرمانی برای هوادارانشان کاملاً واقفند و توجیه مناسبی شده‌اند که مسلماً بخش زیادی از آن مرهون وجود سعید آذری به‌عنوان مدیرعامل تیم است، مقوله‌ای که استقلالی‌ها از بیخ و بن فاقد آن هستند.
 از سوی دیگر می‌توان به این نکته نیز اشاره کرد که عدم قهرمانی فولاد در بازی شب گذشته حکم خداحافظی آن‌ها را در لیگ قهرمانان آسیا امضا می‌کند و طبیعتاً این موضوع بزرگ‌ترین دلیل شاگردان نکونام برای غلبه بر استقلال بود.

 قدر مسلم هواداران منطقی استقلال به‌خوبی می‌دانند که تیمشان در دیدار شب گذشته خیلی خوش‌شانس بود که دروازه‌اش در طی نود دقیقه یا حتی 120 دقیقه باز نشد، چراکه فرشاد احمدزاده به‌تنهایی می‌توانست در دو نوبت با ضربه سر دروازه استقلال را باز کند و در این میان بی‌تفاوتی بازیکنان استقلال در جاگیری و مهار او که اتفاقاً در همین فصل موفق به باز کردن دروازه استقلال شده بود جای تعجب بسیار زیادی دارد. به واکنش‌های او پس از گل نشدن فرصت‌هایش دقت کنید تا بیشتر پی به میزان انگیزه شاگردان نکونام ببرید.

بازی روز گذشته استقلال از جهات زیادی به نمایش این تیم مقابل گل گهر شباهت داشت. استقلال در آن دیدار هم که محرومی نداشت کاملاً فوتبال بی‌آزار و سردرگمی ارائه داد، به‌طوری‌که شاید اگر داور آن دیدار اگر آن دو پنالتی را که البته یکی از آن دو بسیار مشکوک بود، استقلال در همان مرحله ماقبل فینال با جام خداحافظی کرده بود. باید بپذیریم که استقلال پس از دیدار مقابل پرسپولیس و شکست آن تیم دیگر، نشانی از آن تیم نیم‌فصل دوم نداشت، تیمی که توانسته بود در 10 بازی متوالی 9 برد را به دست بیاورد.

به روند تیمی استقلال پس از پیروزی در دربی که می‌پردازیم، مشاهده می‌کنیم که بازیکنان این تیم تصور می‌کردند که حالا پس‌ازاین برد کار دیگر تمام‌شده است و حالا با توجه به حمایتی که از سوی هواداران به خاطر این برد می‌شوند می‌توانند لااقل بخشی از مطالباتشان را دریافت کنند که البته حقشان است. کافی است به تعداد جلسات تمرینی تیم که پس از بازی مقابل پرسپولیس لغو شده است اشاره‌کنیم تا یکی از دلایل مهم افت بازیکنان این تیم را در مهم‌ترین مقطع از فصل متوجه شویم.

بازیکنان استقلال پس از بازی دربی ابتدا خبرنگاران را به محل تمرین فراخواندند و ضمن لغو تمرینات اعتراضات گسترده‌ای به کارگزار، هیئت‌مدیره و مدیرعامل تیم ترتیب دادند که پس‌ازآن، با این ادعا از سوی کارگزار روبرو شدند که در صورت قهرمانی در جام حذفی حاضریم پاداش ویژه‌ای را برای مجموعه تیم در نظر بگیریم و در این برهه بهتر است تمرکزتان را معطوف بازی‌های باقی‌مانده کنید" که البته پر بیراه هم نبود.

آیا بهتر نبود مجموعه تیم پس از دیدار دربی تا حدی عجله به خرج نمی‌دادند و می‌گذاشتند تا پس از قهرمانی احتمالی در جام حذفی در پی مطالباتشان تمرینات را لغو کنند؟
درواقع دلیل افت فاحش استقلال بعد از دربی چه می‌تواند باشد، جز اینکه بازیکنان آن‌طور که بایدوشاید برای قهرمانی در جام حذفی تمریناتشان را مثل قبل دنبال نکردند. به نظر می‌رسد مجموعه تیم پس از آخرین دربی و برد در ضربات پنالتی تا حد زیادی اشباع شدند و به‌نوعی فاقد آن ولع لازم را برای کسب عنوان قهرمانی در جام حذفی بودند.

شاید این‌طور عنوان شود که اگر استقلال در ضربات پنالتی برنده می‌شد دیگر شاهد چنین حرف‌وحدیثی ازاین‌دست نبودیم، که البته می‌پذیریم، اما نمی‌توان این حقیقت آشکار را کتمان کرد که استقلال در دو بازی آخر خود در جام حذفی هیچ محلی از آن استقلال نیم‌فصل دوم نداشت، امری که با هیچ مترو معیاری نمی‌توان آن را انکار کرد.

به هر صورت، یک جام دیگر و درعین‌حال یک سهمیه مستقیم دیگر هم از کف استقلال در یکی از سخت‌ترین برهه‌های تاریخی این تیم از کف رفت و بدون شک این اتفاق تلخ تبعات سختی خواهد داشت که باید به انتظار بمانیم و ببینیم که مدیران باشگاه تا چه حدی قادرند این بحران را مدیریت کنند.

 باوجوداین شکست تلخ، استقلال ظرف ۳۵ روز آینده باید به مصاف الهلال عربستان برود که قطعاً پیروزی در آن بازی می‌تواند بخش زیادی از ناکامی‌های استقلال را در این فصل جبران کند. حذف الهلال شاید همان‌قدر مهم باشد که قهرمانی در جام حذفی اهمیت داشت به شرطی که درخور برد تیمی در کلاس الهلال رفتار و تمرین کنند که این مهم حاصل نخواهد شد جز با درایت مدیران باشگاه و اعضای کادر فنی که در حال حاضر تعدادشان به سه نفر هم نمی‌رسد.

کیاوش عزیزی