یک حقیقت گفته نشده درباره مرتضی مهرزاد!

به گزارش خبرنگار "ورزش سه"، تیم ملی والیبال نشسته ایران در حالی توانست با قهرمانی پارالمپیک برای هفتمین بار طعم طلایی شدن در این رویداد را بچشد که یک تیم یکدل متشکل از 12 ستاره این موفقیت بزرگ را رقم زد. به اذعان سرمربی تیم ملی یکی از کلیدی‌ترین مهره‌ها در این مسابقات داود علی پوریان بود. ستاره‌ای که به لحاظ تداوم حضورش در تیم ملی توانسته در والیبال نشسته جهان در زمره بهترین‌ها قرار گیرد و رکوردشکنی کند. حتی هادی رضایی این پاسور باتجربه را بهترین بازیکن تاریخ تیم ملی والیبال نشسته معرفی کرده است. 

به همین بهانه گفت و گویی با این ستاره تیم ملی والیبال نشسته ترتیب دادیم. در ادامه مشروح صحبت های داود علی پوریان با خبرنگار "ورزش سه" را می خوانید. 

* دو فرزند دارم و شاغل نیستم
متولد 16 اردیبهشت 1364 هستم. در حال حاضر یک دختر 14 ساله و یک پسر 9 ساله دارم. شاغل نیستم و در تمام این سالها ورزش را به عنوان شغل اصلی خودم پیش گرفته‌ام. نه تنها من که باید بگویم از بچه های تیم ملی فقط یکی دو نفر مشغول کار هستند و بقیه شغل خاصی ندارند.

* هر روز استرس مثبت شدن تست‌ها را داشتیم
لیگ والیبال نشسته ایران هر ساله به صورت رفت و برگشت انجام میشد که این موضوع به آمادگی بدنی بازیکنان خیلی کمک میکرد. امسال دوستان عجله داشتند که لیگ را زودتر تمام کنند و این اتفاق که افتاد پس از مدتی ستاد مبارزه با کرونا مجوز برگزاری اردوها را صادر کرد. جزیره کیش به عنوان محل اردو تعیین شد و از تهران دور شدیم. معمولا مدت زمان اردوها یک هفته ای بود که این بار به دلایلی 10، 15 روز طول کشید و با توجه به مسائل مربوط به رعایت دستورالعمل های پیشگیری از کرونا این اتفاق باعث شد اردوها خسته کننده شود. در هر صورت اردوها برگزار شد و علیرغم رعایت کامل شیوه نامه‌ها قبل از اعزام به مسابقات تست دو نفر از بازیکنان مثبت شد اما خدا را شکر زود بهبود پیدا کردند و در پارالمپیک همراهمان بودند. کشور ژاپن به شدت سختگیر بود و با تمهیدات خاصی ما را در دهکده مسابقات کنترل می‌کرد. به عنوان مثال هر روز باید سر ساعت خاصی تست های کرونای خودمان را تحویل می‌دادیم و این ربطی نداشت که آن روز یا روز قبل بازی داشته‌ایم یا نه. همین تست گیری روزانه این استرس را به وجود آورده بود که از احتمال مثبت اعلام شدن تست‌ها ترس داشتیم.

*  تنها بازیکنی هستم که 20 سال مداوم ملی پوش بودم
وقتی 14 سالم بود به صورت حرفه‌ای وارد دنیای والیبال نشسته شدم و در 18 سالگی توانستم ملی‌پوش شوم. در واقع از سال 2002 یعنی دو سال قبل از پارالمپیک آتن وارد تیم ملی شدم و اولین پارالمپیک خودم را تجربه کردم هرچند تلخ تمام شد چرا که نقره گرفتیم. این مسیر ادامه داشت تا به امروز که 2021 را با طلا به پایان رساندیم. در مجموع همیشه پای ثابت تیم ملی بودم و اگر اشتباه نکنم در تاریخ رشته والیبال نشسته در دنیا تنها بازیکنی هستم که طی 20 سال به صورت مداوم ملی پوش بوده و در تمام بازی‌های تیم ملی کشورش نیز بازی کرده است. هیچ بازیکن دیگری در جهان چنین رکوردی ندارد.

*  نباید همه چیز به پای یک نفر نوشته شود
صحبت های هادی رضایی را خواندم. با او در خصوص همدلی تیم در رسیدن به قهرمانی موافقم. مرتضی مهرزاد به دلیل شرایط فیزیکی خاصی که دارد نه تنها از سوی خبرنگاران داخلی بلکه از سوی خبرنگاران جهان نیز مورد توجه قرار می‌گیرد. با این حال مرتضی مهرزاد که از عناصر اصلی موفقیت هست بخشی از کار را انجام می‌دهد و این تیم است که با همکاری یکدیگر به مدال می‌رسد و اینکه همه چیز به پای یک نفر نوشته شود یک بحث غیرکاشناسی شده است. من و همه بچه های تیم ملی به همبازی بودن با مرتضی افتخار می‌کنیم. او واقعا برای تیم زحمت می کشد و حتی باید بیشتر از این توجهات سمتش برود. البته به شرطی که این موضوع به زندگی شخصی و حرفه‌ای او لطمه نزند.

* تک تک اعضای تیم در این مدال سهم دارند
وقتی یک تیم قهرمان میشود یعنی تک تک اعضا وظیفه خود را درست انجام داده‌اند. یقینا دانش و تجربه بالای آقای رضایی اصلی ترین بخش این افتخارآفرینی را تشکیل می‌دهد. بچه ها نیز دقیقا اندیشه‌های سرمربی را در زمین پیاده کردند. از نقش آقای صائبی مربی تیم هم نباید غافل شویم که دستورات آقای رضایی را مو به مو انجام می‌دادند. یک کادر فنی قوی و یک تیم متحد داشتیم و این باعث شد دیگر تیم های دنیا به ما نگاه کنند و من فکر میکنم در تورنمنت های بعدی از روی سبک بازی ما در پارالمپیک توکیو کپی برداری شود.

* با جان و دل برای تیم شهرم بازی میکنم
مسابقات لیگ بزودی آغاز می‌شود و من به احتمال زیاد برای شهرداری ورامین بازی کنم. امیدوارم شهرداری، شورای شهر و مدیرعامل باشگاه حمایت لازم را داشته باشند تا این تیم که سه سال است قهرمان میشود را حفظ کنند. به شخصه نسبت به شهرم و تیمش تعهد دارم و مطمئن باشید با جان و دل برای شهرداری ورامین بازی خواهم کرد.

* می‌خواهم برای مدتی از تیم ملی فاصله بگیرم
برای مسابقات آسیایی و بین قاره‌ای که در پیش است باید بگویم قطعا شرکت نخواهم کرد چون مسیر بسیار خسته کننده ای را آمده ام و بعد از تحمل دوری از خانواده و سختی‌های زیاد در این سالها حالا می‌خواهم استراحت کنم. برای این تصمیمم مدت زمان خاصی تعیین نکرده‌ام اما آنچه مطمئنم این است که در مسابقات پیش رو قطعا همراه تیم ملی نخواهم بود. مسیر 20 ساله ای را طی کرده‌ام و بعد از این همه سال کمی باید استراحت کنم. یقینا در چند ماه آینده با تیم ملی نخواهم بود تا بعدش ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد.

* نمی‌دانم چرا پاداش ما باید نصف مدال‌های فردی باشد
تیم در شرایطی خوبی برای پارالمپیک آماده شد. ما چندین اردو داشتیم که فکر کنم بهترین اردوهای تمام عمر ورزشی‌ام بود. کمیته پارالمپیک واقعا از ما حمایت کرد. پاداش روی سکو هم به همه بازیکنان پرداخت شد اما آنچه دغدغه همیشگی من و بقیه بازیکنان بوده این است که چرا پاداش یک مدال تیمی باید نصف مدال فردی باشد؟ این واقعا یک قانون مضحک و غیرکارشناسی است که نمیدانم توسط چه کسی و چگونه وضع شده است. ببینید در تمام مدت دو هفته ای که در دهکده بازی‌ها بودیم هر روز تمرین داشتیم. خیلی از ورزشکاران کشورمان بعد از ما آمدند مسابقه‌شان را برگزار کردند و رفتند اما ما هنوز داخل دهکده بودیم که این گویای زحمات بالای بچه های تیم ملی است اما در نهایت می‌بینیم که نصف رشته‌های فردی پاداش می‌گیریم.

* وزیر قبلی گفت "به افزایش پاداش فکر هم نکن"!
قبل از اعزام تیم، جناب سلطانی فر به عنوان وزیر ورزش در محل تمرین ما حاضر شده بودند که خودم این موضوع را با ایشان مطرح کردم اما جوابی که شنیدم این بود که با خنده به من گفتند: «تمام شده رفته!» بعد من به ایشان گفتم لااقل پاداش مدال نقره را به ما بدهید که باز با همان لحن به من گفتند: «اینکه اصلا شدنی نیست! به این پیشنهادت اصلا فکر نکن!» حالا که آقای سجادی وزیر هستند امیدوارم این مشکل را بررسی کند. ببینید ما برای مسابقات جهانی 2018 بیش از 10 اردو برگزار کردیم و قهرمان شدیم اما شاید باورتان نشود که به ما فقط 100 میلیون تومان پاداش دادند یا دو سال بعد بخاطر مسابقات آسیایی تایلند فقط 40 میلیون تومان پاداش گرفتیم.

* قانون پاداش نصفه را فقط برای والیبال وضع کردند!
واقعا نمیدانم داستان چیست اما این را میدانم که به خاطر عدم شناخت از وضعیت تیم ملی والیبال نشسته این قانون وضع شده است. حتی بهتر است بگویم این قانون فقط برای والیبال گذاشته شده چرا که هیچ رشته تیمی دیگری از کشور ما در المپیک و پارالمپیک نمی‌تواند مدال بیاورد. متاسفانه تا به حال هیچ بازنگری در این قانون انجام نشده و درخواستم از دکتر سجادی توجه به این مشکل بزرگ است.

* باید این تیم ملی همچنان حفظ شود
این تیم که قهرمان پارالمپیک شده باید حفظ شود و مسئولان پارالمپیک و فدراسیون باید در این خصوص همه تلاششان را انجام دهند چرا که واقعا حیف است تیمی متشکل از این کادر فنی و بازیکنان بخواهد از بین برود. نباید خدای نکرده با این نگاه که تیم ملی والیبال بصورت پیشفرض قطعا طلا می‌گیرد دیگر مورد توجه مسئولان نباشد. حفظ پایداری و ثبات و انگیزه در این تیم مهمترین هدفی است که این روزها باید از سوی مسئولین دنبال شود چرا که مدال آوری تیم ملی والیبال نشسته موجب شادی تمام مردم این می‌شود.

گفتگو: هادی شاهمرادی