والیبال ایران چگونه از عرش به فرش رسید؟!

به گزارش "ورزش سه"، در حالی که اهالی والیبال در روزهای پایانی شهریور سرخوش از قهرمانی قاره کهن با یک مربی ایرانی بودند، خیلی زود رویداد بعدی برای والیبال ایران آغاز شد؛ جایی که بهروز عطایی محکوم به کسب موفقیت بود.

سرمربی تیم والیبال جوانان که دو سال قبل یک موفقیت تاریخی را با قهرمانی در جهان ثبت کرده بود، این بار به خاطر هدایت همزمان دو تیم و نبودن در تمرینات تیمش قبل از اعزام به جهانی ایتالیا، تسلط لازم را به شرایط نداشت.

او در فرودگاه قطر به جمع شاگردانش ملحق شد؛ در حالی که خستگی مسابقات قهرمانی آسیا را به دوش می کشید. بخش اول ماموریت او در تیم بزرگسالان در پروژه ای که فدراسیون تعریف کرده بود، خیلی خوب پیش رفته بود و عطایی امیدوار بود در بخش دوم این ماموریت نیز سربلند باشد.

اما نه تنها خود سرمربی تیم و برخی اعضای کادرفنی خسته از مسیر طولانی ژاپن تا ایتالیا بودند، بلکه شاگردانش هم آمادگی لازم را از نظر جسمی و روحی برای حضور در یک نبرد بزرگ نداشتند.

شکست در دو ست اول بازی با بلژیک هم نشانگر همین موضوع بود و کامبکی هم که توسط عطایی و شاگردانش شکل گرفت، ناتمام ماند تا بازی با آرژانتین در گام دوم حکم مرگ و زندگی را داشته باشد.

عطایی که از یک ماه قبل می دانست به خاطر اضافه نشدن بردیا سعادت به تمرینات نمی تواند به درستی روی او حساب باز کند، در نهایت هم به خاطر دیر رسیدن این بازیکن و البته مصدومیت او، دستش در پوست گردو ماند و معضل اصلی تیمش در همان پست پشت خط زن بود.

شکست برابر آرژانتین هر چند نزدیک، اما حکم به حذف زودهنگام ایران از مسابقات والیبال جوانان جهان داد تا شیرینی قهرمانی در آسیا خیلی زود جای خود را با یک شکست تلخ عوض کند.

حالا بهروز عطایی که اقبال خوبی در جامعه والیبال بعد از قهرمانی مقتدرانه در آسیا با تیم ملی بزرگسالان کسب کرده بود، باید بعد از بازگشت به تهران پاسخگوی ناکامی تیم جوانان باشد که در فاصله دو سال از عرش به فرش رسیده است. 

اما شاید بیش از همه تصمیم فدراسیون باید مورد نقد قرار بگیرد. داورزنی که در روزهای اخیر به تصمیم خود در خصوص انتخاب مربی ایرانی افتخار می کرد، باید پاسخ دهد که چرا با وجود اگاهی به تداخل زمانی مسابقات آسیایی بزرگسالان و جهانی جوانان از یک کادر برای هر دو تیم استفاده کرده است! شاید آوردن مربی خارجی برای فدراسیون دردسرساز و دارای هزینه باشد، اما آیا در استفاده از مربیان ایرانی هم محدودیتی وجود داشته است؟!

به هر حال حذف جوانان ایران در همان مرحله گروهی از مسابقات جهانی یک زنگ خطر بزرگ برای نسل جدید والیبال ایران به حساب می آید که در حال پوست اندازی است.