گزارش؛ عبور از تونل آتش برای فرار از شرم جهانی!

به گزارش "ورزش سه"، فرناندو سانتوس در آستانه شروع پلی‌آف نفس‌گیر اروپا ابراز امیدواری کرد که تیمش برای یازده میلیون پرتغالی یک اتفاق خوشحال کننده به ارمغان بیاورد. سلسائو یک بازی حساس در پلی‌آف انتخابی جام جهانی 2022 مقابل ترکیه در خانه خواهد داشت. همزمان با این بازی ایتالیا میزبان مقدونیه شمالی خواهد بود. برنده این دو بازی در مقابل هم قرار خواهند گرفت تا تکلیف  یکی از سه سهمیه باقی‌مانده اروپا در قطر 2022 را مشخص کنند. این شرایط باعث شده تا این دو تیم که در بین هشت تیم برتر دنیا قرار دارند برای رسیدن به جام جهانی از میان تونل آتش عبور کنند.

نشریه فیگارو در آستانه این جنگ بزرگ به بررسی کامل شرایط دو تیم از نگاه گیوم میارد-پاچینی، کارشناس ایتالیایی یورو اسپورت و RTL به‌همراه نیکولاس ویلاس، کارشناس پرتغالی RMS Sport پرداخته است:

اگر جورجینیو حواسش را جمع می کرد!
پاچینی صحبت‌های خود را این‌گونه شروع می‌کند: "اگر جورجینیو یکی از دو پنالتی مقابل سوئیس در بازی‌های رفت (0-0) و برگشت (1-1) را گل می‌کرد شاید پرونده صعود ایتالیا در همان مرحله گروهی انتخابی بسته می‌شد. مساوی با بلغارستان یکی دیگر از نتایج دور از انتظار شاگردان مانچینی بود. این تیم 27 شوت به سمت دروازه داشت که 8 مورد آن در چارچوب بود اما گئورگیف، دروازه‌بان بلغارستان با بازی درخشان خود راه دروازه‌اش را به روی این شوت‌ها بست. آتزوری با تساوی غم انگیز 0-0 در ایرلند شمالی شانس صعود مستقیم به جام جهانی را از دست داد و با دو امتیاز کمتر از سوئیس به‌عنوان تیم دوم گروه راهی پلی‌آف شد.

حذف با ناعدالتی سیاه!
ایتالیا در روز پایانی صعود را از دست داد مثل پرتغال که تا دو روز مانده به پایان بازی‌ها سه امتیاز از صربستان پیش بود اما شانس صعود به‌عنوان تیم اول را از دست داد. سلسائو که 20 آبان مقابل ایرلند متوقف شد، روز 23 آبان در لیسبون با نتیجه دو بر یک مقابل صربستان شکست خورد. در دقیقه 90 بازی الکساندر میتروویچ با ضربه سر دروازه پرتغال را باز کرد؛ گلی که به گفته نیکولاس ویلاس، کارشناس فوتبال اروپا "به ثمر رسیدنش قابل پیش بینی بود." او همچنین مردود اعلام شدن گل رونالدو در این بازی را ناعادلانه دانست چرا که توپ از خط دروازه عبور کرده بود تا یکی از صحنه‌های سیاه انتخابی را در اروپا شاهد باشیم.

پرتغال؛ کهکشانی که شبیه کهکشانی‌ها نیست
ویلاس پرتغال را یک تیم کهکشانی دانسته که مشخص نیست چرا مثل یک تیم کهکشانی بازی نمی‌کند. به نظر او کیفیت پرتغال در دو سه سال اخیر به‌شدت افت کرده است و همچنان هیچ بهبودی در این مسیر دیده نمی‌شود. در دو مراسم انتخاب بهترین بازیکن دنیا پنج پرتغالی (رونالدو، سیلوا، فلیکس، فرناندز و دیاز) در میان سی بازیکن برتر حضور داشتند. فرناندو سانتوس، سرمربی تیم ملی پرتغال با سبک دفاعی که برای تیم خود برگزیده کانون انتقاد رسانه‌های کشورش قرار گرفته است. این در حالی است که او اولین مربی است که تیم ملی پرتغال را به قهرمانی یورو (2016) رساند. کارشناس RMS و فوتبال اروپا معتقد است که این تیم نیاز به بازسازی دارد. پرتغال تیمی است که از جام جهانی 1998 هیچ تورنمنت بزرگی را از دست نداده و اگر از سد ترکیه عبور نکند به نظر می‌رسد که پایان کار سانتوس را شاهد باشیم.

جای خالی امباپه در تیم ملی ایتالیا!
از آن سوی کوه‌های آلپ نیز به نظر می‌رسد که سبک دفاعی، سبک غالب باشد. این سبک با هدفی است که می‌تواند خیلی سرنوشت‌ساز باشد. ایتالیا یک مشکل بزرگ دارد. این مشکل از دیرباز وجود داشته است؛ یک گلزن تمام عیار! این عقیده گیوم میارد-پاچینی است. چیرو ایموبیله، مهاجم لاتزیو با وجود کسب عنوان بهترین گلزن اروپا در سال 2020 از اعتماد به‌نفس کافی برای حل مشکل گلزنی ایتالیا برخوردار نیست. به نظر می‌رسد که او برخلاف لاتزیو، زمانی که پیراهن تیم ملی را به تن می‌کند، دچار اضطراب می‌شود. او در دور انتخابی جز به ثمر رساندن دو گل، کار خاص دیگری انجام نداد. متاسفانه در تیم ملی ایتالیا جای خالی مهاجم ششدانگی مثل امباپه به‌شدت احساس می‌شود. از طرفی فدریکو کیه‌زا که احتمالا بهترین بازیکن تیم ملی ایتالیا در یورو بود، مدت‌هاست که مصدوم است. این وضعیت نگران کننده است چرا که آتزوری در یورو زیباترین بازی‌های خود را ارائه داد که بر پایه فوتبال تهاجمی و تیمی بود.

هوای ایتالیا ابری است؛ ترس از بیان یک احتمال!
رسیدن به اوج یک چیز است و در آن جا ماندن یک چیز دیگر! درست مثل دانمارک (1992) و یونان (2004) که بعد از فتح یورو موفق به صعود به جام جهانی نشدند. پاچینی معتقد است که تیم ملی ایتالیا جای کار زیادی دارد و هضم صعود نکردن این تیم به جام جهانی خیلی سخت است. این تیم در حال حاضر تحت فشار شدید رسانه‌ها قرار دارد و این عملکردش را کاملا تحت الشعاع قرار داده است. طبق گفته بازیکنان و اخباری که به بیرون درز کرده، وضعیت داخلی تیم در حال حاضر خیلی خوب نیست. بونوچی جو رختکن را متشنج و ‌دور‌ از خوش بینی دانسته است. برای دومین بار پیاپی و سومین بار در تاریخ ممکن است که ایتالیا به جام جهانی صعود نکند. این می‌تواند یک شرایط ترسناک را به‌وجود بیاورد که مردم ایتالیا حتی جرات به زبان آوردن آن را ندارند ولی احتمال رخ دادنش کم نیست.
منفعلانه به سمت قهقرا با کلی ستاره!
پرتغال با اینکه شرایطی کامل شبیه ایتالیا ندارد ولی از به‌شدت از ترس صعود نکردن رنج می‌برد. ویلاس معتقد است که سلسائو در حال تجربه یک شرایط سخت سرشار از تردید و انتظار است. تردیدها به‌خاطر غیبت احتمالی بعضی از مهره‌های کلیدی است. اینکه تیم بزرگی چون پرتغال برای پر کردن جای خالی غایبانش به مشکل بخورد غیرقابل قبول است چرا که ستاره‌های پرتعدادی از این کشور در سطح فوتبال اروپا حضور دارند. استرس و فشار بازی با ترکیه مشابه بازی با صربستان است. پرتغال مقابل صربستان در خانه تعداد شوت‌های کمتری نسبت به حریف داشت و مالکیت توپ هم در اختیار (57 به 43) حریف بود. در بازی با ایرلند پرتغال 10 دقیقه 10 نفره بازی کرد و فونته به‌عنوان یک مدافع برای حفظ تساوی بدون گل وارد زمین شد. پرتغال فوتبالی محافظه کارانه و منفعلانه بازی می‌کند که شاید این تیم را به قهقرا ببرد. ویلاس افزود: "به‌عنوان تماشاگر بازی پرتغال مقابل ایرلند یا آذربایجان به یاد می‌آورم که به خود می‌گفتم پرتغال ستاره‌هایی دارد که نبوغ بالایی دارند و می‌درخشند؛ چیزی که خودشان کاملا به آن واقف هستند."

پیامی به سلسائو: باخت ممنوع!
بازیکنان پرتغال به‌صورت انفرادی توانایی‌های بالایی دارند اما در قالب یک تیم از این توانایی‌ها به‌طور کامل استفاده نمی‌شود. این وضعیت نابسامان در پرتغال انتقادات زیادی به‌همراه داشته است. روزنامه ابولا در نقد چنین شرایطی لقب "بینوایان" را بعد از باخت مقابل صربستان به این تیم داد. رکورد هم با عنوان "شرم جهانی" به این موضوع پرداخته بود. در پایان بازی با صربستان تماشاگران پرتغالی حاضر در ورزشگاه پرچم‌های سفید را به اهتزار درآوردند؛ درست مثل سال 2014 که مقابل آلبانی شکست خورده بودند؛ به دنبال این اتفاق بنتو از سمت خود برکنار شده بود. ابولا در مورد بازی روز پنج‌شنبه تیتر زده که "باخت ممنوع!" به نظر می‌رسد که این حجم از نارضایتی در ایتالیا وجود ندارد و حمایت بیشتری از تیم ملی این کشورش را شاهد هستیم. بازیکنان و مربیان همچنان اعتبار خود را به‌خاطر قهرمانی یورو در میان اهالی فوتبال حفظ کرده‌اند. پاچینی انتقاد و فشار نسبت به دو تیم را در پرتغال بیشتر می‌داند.

تیتر یک ابولا بعد از شکست مقابل صربستان؛ بینوایان!

کدام یا هیچ کدام؟!
اگر پرتغال از صعود بازبماند عواقب زیادی در انتظار این کشور خواهد بود. حتی ضررهای اقتصادی زیادی هم برای سلسائو شاهد خواهیم بود چرا که آنها برای مثال بابت فتح یورو 700 میلیون یورو به جیب زده بودند. با در نظر گرفتن همه شرایط پرتغال ناگزیر به پیروزی مقابل ترکیه است حتی اگر چهره‌های شاخص زیادی را در اختیار نداشته باشد. په‌په مبتلا به کووید-19 است، دیاز مصدوم است، کانسلو محروم است؛ این‌ها سه غایب سرشناس تیم در خط دفاعی هستند. سانچز هم در میانه میدان، غایب تیم ملی کشورش به‌حساب می‌آید. به همه این‌ها باید لوپز، سمدو و روبرن نوز را هم اضافه کنیم. این شرایط سلسائو را به تیم ملی متفاوت با آن چه باید باشد کرده است. در چنین شرایطی همه نگاه‌ها به یک ستاره است؛ رونالدو برای حضور در آخرین جام جهانی احتمالی خود باید تیم ملی کشورش را ابتدا در راه پیروزی مقابل ترکیه همراهی کند و سپس از سد برنده بازی ایتالیا – مقدونیه بگذرد. در مورد اینکه فقط یکی از دو تیم پرتغال و ایتالیا می‌توانند جواز حضور در جام جهانی را کسب کنند صحبت کردیم اما این احتمال وجود دارد که هیچ کدام از دو تیم موفق به چنین کاری نشوند.

سعید عبدی