یک ساعت برای اینکه یحیی حسرت دربی را بخورد!

به گزارش "ورزش سه"، این همان نمایشی بود که کادرفنی پرسپولیس انتظار داشت در دیدار مقابل هوادار و آلومینیوم هم از بازیکنان سرخ‌پوش ببیند اما فرصت سوزی و اشتباه فردی باعث شد تا این دو بازی گره بخورند و پرسپولیس را از یک جام کنار بزنند و در آستانه کنار رفتن از جام بعدی قرار بدهند.

یحیی گل‌محمدی همیشه در مصاحبه‌ها گفته که از بازیکنانش می‌خواهد در 30 دقیقه ابتدایی بازی با حملات پرتعداد و پردامنه، دروازه حریف را تهدید کنند و گلی را بزنند که به‌زعم او، پیروزی را سهل الوصول می‌کند. در بازی با هوادار این گل زده نشد تا بازی گره بخورد و در دیدار با آلومینیوم باوجود ثبت این گل، پرسپولیس شکست خورد. اما چرا شب گذشته این دو کابوس ابتدای سال 1401 به سراغ پرسپولیس نیامد؟

شروع طوفانی پرسپولیس پس از سه موقعیت خطرناک با پاس امید عالیشاه و ضربه تمام‌کننده حامد پاکدل، سرخ‌پوشان را پیش انداخت تا قرمزها پیش از پایان یک‌سوم ابتدایی نیمه اول، به آنچه می‌خواستند برسند. کاربران توییتری هوادار پرسپولیس به کنایه نوشتند که حالا موقع عقب کشیدن است تا گل تساوی دریافت شود اما این چیزی نبود که شاگردان گل‌محمدی برایش پای به زمین گذاشته بودند.

نقطه عطف این مسابقه، اخراج امید عالیشاه در دقیقه 32 بود. جایی که تکل غیرمسئولانه این بازیکن باعث شد تا پرسپولیس برای بیش از یک ساعت با یک یار کمتر مقابل پیکان سختکوش قرار بگیرد. اما نکته جالب اینکه قرمزها حتی پس از این اخراج هم آنطور که تصور می‌شد عقب ننشستند. در دقیقه 42 و زمانی که این تیم خطایی در گوشه محوطه جریمه به‌دست آورد، هیچ بازیکنی از پرسپولیس در زمین خودی و حتی میانه میدان حضور نداشت؛ یک بازیکن زننده توپ، پنج نفر در داخل محوطه جریمه و سه نفر پشت محوطه جریمه برای تصاحب توپ سوم. این الگویی است که در سایر دقایق نیز از تیم پرسپولیس دیده شد.

پس از گل نخست و اخراج امید عالیشاه، پرسپولیس رویکرد تهاجمی خود را حفظ کرد (هر 9 بازیکن پرسپولیس در زمین حریف هستند)

پرسپولیسی‌ها که همیشه با وسواس خاصی به دنبال افزایش آمار تعداد و دقت پاس خود هستند، شب گذشته این مولفه را به حریف واگذار کردند اما در فاکتور مهم‌تری به پیروزی رسیدند؛ آنها 8 پاس کلیدی دادند که این در غیاب وحید امیری و مهدی ترابی به‌عنوان خلاق‌ترین بازیکنان پرسپولیس، یک آمار فوق العاده محسوب می‌شود. به‌عبارتی شاگردان یحیی گل‌محمدی با ریسک بیشتری توپ را به گردش درآوردند و طبیعتا یک سوی آن کاهش تعداد پاس صحیح و سوی دیگر، افزایش پاس‌های خلاقانه و خلق موقعیت بود.

زمانی که پرسپولیس دو گل از حریف جلو افتاد، بسیاری از علاقه‌مندان به پرسپولیس و شاید اعضای تیم، بیشتر از به ثمر رساندن گل سوم، علاقه داشتند تا دروازه تیمشان را بسته نگه دارند و کلین‌شیت کنند. آنها در بازی با هوادار موفق شدند دروازه‌شان را بسته نگه دارند اما کلین شیت در بازی با پیکان، ماموریتی متفاوت برای خط دفاعی (و سایر خطوط) این تیم بود.

در 5 بازی اخیر که پرسپولیس موفق شده بود پیش بیفتد، هرگز نتوانسته بود مانع از گلزنی حریف بشود. حتی نساجی و نفت مسجدسلیمان به‌عنوان تیم‌های انتهای جدولی نیز دروازه پرسپولیس را باز کردند و در این بین ناکامی در بسته نگه داشتن دروازه مقابل استقلال، باعث شد تا شانس قهرمانی قرمزها به طرز قابل ملاحظه‌ای کاهش یابد.

همین موضوع اعتماد به نفس را از خط دفاعی پرسپولیس گرفته بود و تزلزل خاصی در این تیم ایجاد کرده بود اما شب گذشته، سرخ‌پوشان موفق شدند برابر خط حمله پیکان مقاومتی ویژه کنند.

کنایه آمیز اینکه یحیی گل‌محمدی نسبت به حضور یک یار کمتر در لحظه‌ای که استقلال دروازه‌اش را باز کرد، اعتراض‌های دامنه‌داری را انجام داد و حتی در حین بازی دست به اقداماتی باورنکردنی زد اما شاگردانش در روزی که او به‌خاطر محرومیت در اثر همین اعتراضات از روی سکو بازی را تماشا می‌کرد، توانستند بیش از یک ساعت با 10 نفر از دروازه خود محافظت کنند و حتی یک گل هم به ثمر برسانند.

یک ساعت کلین شیت و یک گل دیگر با وجود یار کمتر. یحیی احتمالا حسرت دربی را بیشتر بخورد و حسرت اینکه چرا پس از گل استقلال تیمش را با آرامش به سوی گل بعدی هدایت نکرد؟

آنچه گل دوم قرمزها را ارزشمندتر می‌کند، این است که هفته گذشته استقلال 41 دقیقه بدون اخراج و 49 دقیقه با یک یار کمتر، نتوانست دروازه پیکان را باز کند و حالا این نتیجه، پرسپولیس را نسبت به هفته‌های آینده و جبران اختلاف چهار امتیازی امیدوارتر می‌کند.

برای پرسپولیس اینکه توانستند دو بار دروازه پیکان را باز کنند و به سی و ششمین گل فصل برسند نیز نکته جالبی وجود دارد. آنها باوجود اینکه در خط حمله مشکلاتی جدی دارند و نسبت به فصل پیش شهریار مغانلو را هم از دست داده‌اند و همچنین بردی به پرگلی دیدار با گل گهر (5-0) را در این فصل نداشته‌اند، آماری بهتر در گلزنی از خود به جای گذاشته‌اند.

این در حالی است که پرسپولیس از هفته چهاردهم عیسی آل‌کثیر را در اختیار نداشته و مهدی عبدی نیز به تناوب در ترکیب قرار گرفته است. اما باوجود اتفاقاتی که برای این دو مهاجم اصلی قرمزها رخ داده، همچنان برترین گلزنان فصل پرسپولیس سه مهاجم هستند: مهدی عبدی (7)، حامد پاکدل (5) و عیسی آل‌کثیر (4). این در حالی است که فصل گذشته سیدجلال حسینی و احمد نوراللهی تا پایان فصل برترین گلزنان این تیم بودند.

خط حمله پرسپولیس عملکرد بهتری نسبت به فصل گذشته داشته‌اند و بیشتر گل‌های این تیم را مهاجمان به ثمر رساندند.

همه این نکات در کنار یکدیگر باعث می‌شود تا اولین پیروزی سال جدید (پس از دو شکست در بازی دوستانه، توقف برابر هوادار و حذف از جام حذفی) بردی مهم و غیرمعمولی برای گل‌محمدی و شاگردانش باشد. او که پس از بازی شهرآورد انتقادات درست و غلط زیادی را متحمل شد، حالا دوباره بخشی از مقبولیت پیشین نزد هواداران پرسپولیس را بازیافته و به آنها ثابت کرده که می‌تواند سرمربی تیمی در کورس قهرمانی باشد. این شاید دستاوردی مهم‌تر از جبران دو امتیاز از 6 امتیاز اختلاف با استقلال در صدر باشد، چرا که با بازگشت آرامش به اردوی سرخ‌پوشان، آنها می‌توانند برای کسب 15 امتیاز باقی مانده تلاش کنند که اگر به این هدف بزرگ دست یابند، چه‌بسا قهرمانی هم در دسترس باشد یا حتی اگر جام به تیم دیگری برسد، آنها دوباره نایب قهرمان شایسته خواهند بود.

کسب جام قهرمانی یا ناکامی همراه با شایستگی در رسیدن به جام از آن جهت برای یحیی اهمیت مضاعف دارد که او می‌تواند با دستیابی به آن، فضایی مطلوب را برای تصمیمات شجاعانه بزرگ در تابستان فراهم کند.

نویسنده: محمد همتی