برنامه بایرن برای پسا لواندوفسکی؛ انقلاب در خط حمله

به گزارش "ورزش سه"‌، رابرت لواندوفسکی و همسرش آنا این روزها در شهر کن فرانسه به سر می‌برند و هر جا در جشنواره سینمایی کن فرش قرمزی پهن باشد خبرنگارها این زن و شوهر را آنجا پیدا می‌کنند. درحالیکه تنها مشغله لواندوفسکی این روزها این است که برای حضور در برنامه‌های جشنواره کن تاکسیدوی مشکی‌، سفید یا آبی بپوشد، کادر فنی بایرن مونیخ روزهای دشواری را سپری می‌کنند. آنها باید برای این سوال یک جواب پیدا کنند: برای جبران از دست دادن ستاره‌ای که دو بار بهترین فوتبالیست دنیا شده چه باید کرد؟

در سالهای اخیر بایرن مونیخ سبک بازی خود را همواره بر اساس توانایی‌های لواندوفسکی تنظیم کرده است. وینگرهایی مثل کینگزلی کومان و سرژ گنابری در این سالها در موقعیت‌های مختلف به شکل تقریبا غریزی یک واکنش نشان می‌دادند: "سرت را بالا بیاور و ببین لوا کجا است؟"

با وجود کیفیت استثنایی مهاجم لهستانی‌، سبک بازی بایرن در فاز تهاجمی به گونه‌ای بود که پیش‌بینی آن برای رقبا ساده شده بود. از این گذشته کومان و همبازی‌هایش خود را به سبک بازی خاصی محدود کرده بودند یا بهتر است بگوییم محدود شده بودند. در نتیجه خروج لواندوفسکی از ترکیب بایرن فرصتهای جدیدی برای این تیم فراهم خواهد کرد. به خصوص اگر جایگزینهای او کسانی مثل ساشا کالادزیچ از اشتوتگارت و سادیو مانه از لیورپول باشند.

بایرن مونیخ بدون مهاجم مرکزی؟ ناگلزمان با این شرایط بیگانه نیست

اگر امسال تابستان رابرت لواندوفسکی و بایرن مونیخ به همکاری چند ساله خود پایان دهند همه نگاه‌ها به یک نفر دوخته خواهد شد: یولیان ناگلزمان. چرا که ناگلزمان باید به این سوال پاسخ دهد که بدون حضور یک شماره 9 کلاسیک در تیم، مونیخی‌ها چطور بازی خواهند کرد. اما همانطور که این مربی آلمانی در دوران حضور در تیمهای هوفنهایم و لایپزیش نشان داده سبک بازی مورد علاقه او حول محور یک مهاجم مرکزی کلاسیک نمی‌گردد.

ناگلزمان حالا که مجبور است راهی برای معضل عدم حضور لواندوفسکی پیدا کند احتمالا دست به تغییر و تحولی اساسی خواهد زد تا سبک بازی بایرن را به سبک بازی مورد علاقه‌اش نزدیک کند. یکی از گزینه‌ها در سبنر اشتراسه استفاده از توماس مولر در نوک پیکان تهاجمی است. این گزینه مزیت دیگری هم دارد: جا برای فیکس شدن جمال موسیالا به عنوان یک شماره 10 کلاسیک فراهم خواهد شد. در حلقه مدیریت باشگاه این امیدواری وجود دارد که موسیالای 19ساله از فصل آینده بتواند بازیکن فیکس بایرن باشد.

گنابری به عنوان جانشین لواندوفسکی؟ سرژ می‌تواند

سرژ گنابری فصل گذشته از اینکه باید وظایف دفاعی متعددی را انجام می‌داد ناراضی بود. در صورت نبود لواندوفسکی او به عنوان یک شماره 9 کاذب دست‌کم از شر وظایف دفاعی راحت خواهد شد. ناگلزمان در دوران حضور روی نیمکت هوفنهایم از گنابری در این نقش استفاده کرده است. اما آینده گنابری در مونیخ هم در هاله‌ای از ابهام است. باشگاه برای فروش او مبلغی پیشنهاد کرده که گنابری معتقد است پایین‌تر از آن است که در سطح او باشد. گفته می‌شود مدیریت باشگاه قصد تغییر در نظرش را ندارد و منتظر است رئال مادرید به گنابری تمایل نشان دهد.

برنامه‌ریزی برای آینده بایرن بدون شک برای ناگلزمان هیجان‌انگیز خواهد بود. او در نهایت چاره‌‌ای نخواهد داشت جز اینکه سازمان تهاجمی تیمش را زیر و رو کند. چرا که در کوتاه‌مدت جایگزینی برای لواندوفسکی وجود نخواهد داشت که بتواند نقش او را دقیقا مثل خودش بازی کند. بایرن اگر می‌توانست ارلینگ هالند را به مونیخ بیاورد خیالش از این بابت تا حد زیادی راحت بود ولی هالند در آینده برای منچسترسیتی توپ خواهد زد نه بایرن مونیخ.