ماجرای یک خیانت بزرگ در حق تیم درخشان نود و هشت!

به گزارش "ورزش سه" در فاصله کمتر از 24 ساعت تا یکی از حساس‌ترین بازی‌های تیم ملی در ادوار جام جهانی شاید بازگو کردن یک خاطره که کمتر شنیده‌ایم چندان خالی از لطف نباشد.
برگردیم به حدوداً به 24 سال قبل، جایی که تیم ملی ایران موفق شد پس از پشت سر گذاشتن یک ماراتن واقعی برای اولین بار پس از انقلاب، یکی از تیم‌های راه‌یافته به جام جهانی باشد.

نود و هشتی ها؛ محبوب‌ترین نسل فوتبال ایران

شاید در خصوص قدرت و کیفیت فنی تیم ملی در تمام 6 دوره حضور در جام جهانی نتوان اظهارنظر دقیقی داشته باشیم، اما به ضرس قاطع می‌توان گفت آن تیم با کاپیتانی "احمد عابدزاده" هنوز هم محبوب‌ترین نسل تاریخ فوتبال ایران به شمار می‌آید، نسلی که بعدها آن‌ها را به نام نود و هشتی ها شناختیم. نسلی که موفقیت‌هایش به پایین‌ترین لایه‌های اجتماعی رسوخ کرد و تبدیل به یک نقطه عطف، نه‌تنها در رشته فوتبال بلکه در ورزش این مملکت شد.
تیم ملی ایران در جام جهانی 1998 در اولین گام مقابل یوگسلاوی سابق، علی‌رغم شکست با نتیجه یک بر صفر، به‌قدری زیبا بازی کرد که تا همین امروز بسیاری از کارشناسان معتقدند آن 90 دقیقه بهترین نمایش فوتبال ایران در ادوار جام جهانی محسوب می‌شود.
بازی دوم در یک فضای خاص به مصاف تیم ملی امریکا رفتیم و به معنای واقعی کلمه تاریخ‌سازی کردیم.

برد مقابل تیم ملی امریکا و به ثمر رساندن گل قرن توسط "حمید استیلی"، باعث شد تا رویای صعود از گروه را باور کنیم، اما از آن روزها تا امروز طلسم صعود همچنان پابرجاست. اینکه کدام بازیکن در نهایت این طلسم 44 ساله را می شکند سوالی است که امیدواریم امشب بدون پاس نماند.

*نقطه اشتراک جام جهانی فعلی با 98 فرانسه

اگر بخواهیم شرایط کنونی صعود تیم ملی ایران را پیش از دیدار سوم در مرحله گروهی با وضعیت آن روزهای تیم ملی در جام جهانی 1998 مقایسه کنیم، می‌بینیم که جدا از نتایج به‌دست‌آمده، از روند کسب امتیازگیری با شرایط کاملاً مشابهی مواجه هستیم. در هردو جام جهانی مذکور (1998 و 2022) دیدار اول را واگذار کردیم و بازی دوم را با بردی شیرین پشت سر گذاشتیم.
اما دربازی پایانی مرحله گروهی جام جهانی 1998، شاگردان جلال طالبی در شرایطی به مصاف تیم ملی آلمان رفتند، که کسب حتی یک امتیاز ممکن بود به صعود از گروه منجر شود، البته این مهم بستگی به نتیجه دیدار تیم ملی امریکا و یوگسلاوی داشت. این در حالی است که برتری مقابل آلمان جای هیچ حرف و حدیثی را برای صعود باقی نمی گذاشت.
نیمه اول را بدون گل به رختکن رفتیم، اما دریافت دو گل مشابه از "یورگن کلیزمن" و "الیور بیرهوف" تمام آرزوهایمان را نقش بر آب کرد و تیم ملی با سه امتیاز بسیار شیرین حاصل از نبرد حیثیتی مقابل آمریکا، درمیان استقبال باشکوهی به ایران بازگشت، اما پس از گذشت چند سال مواردی از سوی برخی از بازیکنان وقت تیم ملی مطرح شد که درادامه مطلب قصد داریم به آن بپردازیم.

*ترک محل اقامت تیم ملی، فقط برای یک مشت دلار

پس از پایان جام جهانی فرانسه که با قهرمانی تیم میزبان به پایان رسید، تعدادی از بازیکنان تیم ملی نسبت به برخی از تصمیمات اعضای وقت فدراسیون و سرپرستی کاروان تیم ملی ایران اظهار ناراحتی کردند.
یکی از این تصمیمات اشتباه که رابطه مستقیم با عدم صعود تیم ملی ایران به مرحله بعدی داشت، برمی‌گشت به ترک کامل محل اقامت تیم ملی از منطقه‌ای موسوم به "ایسَن ژو" و عزیمت به "مون پلیه" برای رویارویی با تیم ملی آلمان بود، آن هم فقط برای چند دلار بیشتر. در واقع اعضای فدراسیون وقت با در نظر گرفتن این موضوع که تیم ملی ایران مقابل آلمان کمترین شانسی برای صعود به دور بعدی را ندارد، کمپ محل اقامت ملی پوشان را تحویل دادند تا به نوعی در برآورد هزینه ها صرفه جویی کرده باشند!

تصمیمی که اگرچه به تشخیص بازیکنان تیم ملی مسکوت ماند، اما در جای خودش آن اعتماد لازم را بین مسئولان و مجموعه تیم از بین برد و در عین حال ضربه بدی به روحیه تک تک بازیکنان وارد کرد.

در همین رابطه "احمد عابدزاده" و "مرحوم مهرداد میناوند" و چند تن دیگر از بازیکنان پس از گذشت چند سال از به این موضوع اشاره کردند.
"باوجوداینکه ما هنوز روی کاغذ به صعود از مرحله مقدماتی و حضور در جمع 16 تیم پایانی امیدوار بودیم، اطرافیان تیم ملی به نحوی رفتار کردند که گویا ما هیچ شانسی برای گرفتن امتیاز از تیم ملی آلمان نداریم و بهتر است این کمپ را تحویل دهیم"
"یادم می‌آید مسئولین تیم ملی شب قبل از دیدار مقابل آلمان، از همه بازیکنان و کادر فنی و پزشکی و... خواستند تا تمام وسایل و تجهیزات خود را از کمپ واقع در "ایسَن ژو" با خود به شهر"مون پلیه " محل برگزاری دیدار مقابل آلمان بیاورند، تا پس از شکست احتمالی در آن بازی مستقیماً به تهران برویم و دیگر مجبور نباشیم به محل اقامت تیم ملی برگردیم."

*حق پا پس کشیدن نداریم

این تصمیم نابخردانه به‌طور طبیعی در آن زمان اثرات منفی زیادی در روحیه تک‌تک بازیکنان تیم ملی برجای گذاشت، اما با این حال تیم ملی ایران بازهم با یک نمایش قابل‌قبول با دو گل مغلوب آلمان شد و از صعود به مرحله بعدی جا ماند. هرچند رویارویی با تیمی مقابل آلمان در جام جهانی کار چندان راحتی نیست، اما اصولا تا کورسوی امیدی وجود دارد، محکوم هستید برای موفقیت بجنگید.
حالا با عبور از همه این تجارب ایران تیمی است که فقط یک قدم تا صعود فاصله دارد و هیچ اتاقی را هم در قطر خالی نکرده است.
ما حالا حالاها در قطر هستیم!