مایلی‌کهن: این داور پول گرفته بود

به گزارش " ورزش سه "، مطرح شدن مایلی کهن در فوتبال ایران به دهه 1350 برمی‌گردد که او به عنوان یک جوان چپ پا در پرسپولیس سری میان سرها در آورد و بعدها به تیم ملی دعوت شد. 
تیم ملی ایران در بازی های آسیایی دهلی نو در سال 1982 بعد از دو پیروزی برابر تیم های ملی کره جنوبی و یمن شمالی و یک شکست برابر ژاپن به مرحله یک چهارم نهایی این رقابتها صعود کرد و در این مرحله باید به مصاف کویتی می رفت که در آن سالها یکی از بهترین تیم های آسیا بود. کویت که دو سال قبل از آن رقابتها در جام ملتهای آسیا سال 1980در کشور خود قهرمان آسیا شده بود و در آن سالها گربه سیاه ایران با داشتن ستاره های بزرگ از جمله فیصل الدخیل،موید الحداد، جاسم یعقوب و صالح الحساوی بود،  در حد فاصل مهر سال 59 تا مهر سال 65 چهار بار ایران را شکست داد که یکی از آنها در بازی های آسیایی دهلی 82 بود.
کویتی ها در آن روز در وقت اضافی با گل دقیقه 97 موید الحداد ایران را با نتیجه یک بر صفر شکست دادند تا ایران از گردونه رقابت ها خارج شود. این یک شکست تلخ برای ایران بود که بعد از یک دهه آقایی در آسیا تحمل هیچ باختی را نداشت. این بازی اما به جنجال عجیبی کشیده شد و در پایان بازی این خبر از هند به تهران آمد که محمد مایلی کهن داور بازی را مورد ضرب و شتم قرار داده است.

در آن زمان برای شنیدن خبرهای دقیق باید صبر می‌کردید بنابراین دو هفته بعد از این شایعه بزرگ مایلی‌کهن در مصاحبه‌ای به دفاع از خود پرداخت.گفت و گویی که مثل همیشه یک مایلی‌کهن صریح را به نمایش می‌گذارد که تاکید دارد داور هندی از کویتی‌ها پول گرفته بود. 
در آن بازی مایلی کهن یکی از بازیکنان تیم ملی بود که به شدت به نحوه قضاوت داور بازی و البته نحوه محاسبه زمانهای تلف شده اعتراض داشت... در لحظاتی که مایلی کهن به داور بازی اعتراض می کرد، جلال چراغپور سرمربی جوان ایران او را از بازی بیرون آورد تا داور بازی که دست به کارت شده بود از دادن کارت به او منصرف شود اما اینطور به نظر می‌آمد که مسئله‌ای جدی رخ داده باشد. اما مایلی‌کهن در مصاحبه دنیای ورزش می‌می‌گوید داور هندی از سوی پلیس اسکورت می‌شده و اگر او داور را زده بود از سوی کنفدراسیون محروم می‌شد. ضمن اینکه او درباره شایعه مخالفتش با تعویض حرف می‌زند و می‌گوید واقعیت چیز دیگری بوده است. 
از این مصاحبه مشخص است  مایلی‌کهن همان زمان هم محبوب خبرنگاران ورزشی نبوده و جبهه‌ای میان آنهاست. چیزی که تا پایان دوره کاری او همراهش بود. در اینجا مایلی کهن در توصیف خبرهای مخابره شده گفته است: این غرض است و بالاتر از آن مرض است!