قهرمانی آسیا، یک یادآوری تلخ به استقلال

به گزارش " ورزش سه " پایانی باز، مثل فیلم‌های اصغر فرهادی و یا ظهور یک ابر قهرمان برای نجات غرور وگذشته مثل فیلم های مسعود کیمیایی، شاید هم هیچ‌کدام، یک درام تلخ با نگاهی طنزآلود و نیشی به گذشته و آینده مثل آثار ماندگار چارلی چاپلین، همه اینها می‌تواند قصه پردرد این روزهای تیمی باشد که امروز هوادارانش برای سی‌ودومین بار به هم دیگر یادآور می‌کنند که برای دومین بار و در تاریخ 7 مرداد سال 1370 قهرمان آسیا شدند و به شدت نگران این هستند که پایان این سریال تمام نشدنی مشکلات تیم کی و کجا و چگونه به پایان می‌رسد.

قهرمان آسیا و تا همین چند سال قبل یکی از سه تیم پرافتخار آسیا، پنج روز مانده به آغاز لیگ برتر، هیچ نشانی از صلابت آن روزهای دلنشین ندارد، بازیکنانش سه روز تمرین را تعطیل می‌کنند، بدهی‌های انباشته باشگاه هر مدیری را به مرز ناکارآمدی در باشگاه می‌رساند، تیم ستاره‌هایش را از دست داده است، فصل نقل و انتقالات به خوبی پیش نمی‌رود، اسپانسر باشگاه امضای نهایی را پای قرارداد نزده است تا خبر آن موجی از امید را به میلیون‌ها هوادار تیم برساند و هزاران مثال متعدد برای تیمی که هنوز پرافتخارترین باشگاه تاریخ فوتبال ایران در رقابت‌های آسیایی است و با دو قهرمانی و دو نایب قهرمانی در این مسابقات پیشینه‌ای پر از افتخار از خود به جا گذاشته است.

صبر هواداران نیز به پایان رسیده و سرمربی تیم با استوری‌های خود، این حس بیشتر به هوادارها منتقل می‌کند. باشگاه فاقد زمین تمرین مناسب است، کمک مربی  و مربی بدنساز پرافتخارترین تیم ایرانی در آسیا علی‌رغم سپری شدن یک ماه هنوز به تمرینات تیم اضافه نشده‌اند، تیم فاقد حس برتری جویی قبل از آغاز رقابت‌هاست و بزرگترهای تیم به جای بزرگی با مصلحت اندیشی لحظه‌ای، بر طبل این نابسامانی‌ها با مصاحبه‌های متعدد خود می‌کوبند.

پنج روز به آغاز رقابت‌ها باقی مانده و مدافع وسط و یکی از نفرات ثابت فصل قبل بر سر تمرینات نیامده است و تیم علی‌رغم از دست دادن ستاره‌هایش، اسکواد تیمی خود را خوب و برای رسدن به قهرمانی و حتی سهمیه سال بعد نبسته است. نتایج ضعیف در دیدارهای تدارکاتی برابر سایر تیم‌های لیگ برتری به همراه فاصله‌ای که بین مدیریت و سرمربی و بازیکنان به وجود آمده است، آینده تیم را بحرانی نشان می‌دهد.

هویت تیمی که 32 سال قبل بدون اندوخته مالی قهرمان آسیا شد، این روزها به خاطر نداشتن اعتبار مالی در بازار، به شدت به مخاطره افتاده است و این خبر خوبی نه تنها برای هواداران استقلال، بلکه برای فوتبال ایران نیست.
فکر کردن به اینکه استقلال خیلی راحت به خاطر نداشتن ثبات مدیریتی و کنترل‌های داخلی سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را از دست داد و این روزها در خطر از دست دادن جایگاه خود نزد هواردان فوتبال است نیز نگران کننده است، وای به حال روزی که این اتفاق در عمل بیفتد که انگار زمان آن با سرعت باد در حال نزدیک شدن است.

چه باید کرد، برای تیمی که 32 سال قبل بازیکنانش این چنین در کنار هم جشن قهرمانی گرفتند، قهرمان آسیا شدند و عنوان بهترین بازیکن را با عباس سرخاب، تکنیکی‌ترین بازیکن جام را با مجید نامجو مطلق، بهترین گلزن جام را با صمد مرفاوی و بهترین دروازه‌بان جام را با احمدرضا عابدزاده به ارمغان آوردند تا به آسیا نشان دهند، استقلال بعد از بیست سال دوباره به پا خاسته است. 

محمدرضا تقی‌خانی