اما و اگرهای دعوت بیرانوند به کمیته انضباطی

به گزارش "ورزش سه"، هنوز گزارش بازی‌های اولین روز هفته اول لیگ برتر کامل نشده بود که کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در سریع‌ترین شکل ممکن ورود کرد و حتی احکامی را هم صادر کرد. این برخورد ضربتی که در راستای وعده رئیس فدراسیون فوتبال است شاید می‌خواهد نشان بدهد که  هیچ مصاحبه و نطق انتقادی و حاشیه‌سازی را برنمی‌تابد. یکی از کسانی که کمیته انضباطی فی‌الفور او را احضار کرد علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان پرسپولیس، است . 
چرا بیرانوند احضار شد؟

در پایان بازی پرسپولیس برابر آلومینیوم، علیرضا بیرانوند انتقادهایی را به برگزاری مسابقه مطرح کرد و کمیته انضباطی او را به این کمیته دعوت نمود تا نسبت به تخلف از ماده 71 مقررات انضباطی از خود دفاع نماید. ماده 71 مقررات انضباطی این است: «هرکس که خارج از زمين مسابقه به هر روشی از جمله نامه، شکوایيه، ... سخنرانی، مصاحبه با رسانه‌ها... و سایر طرق، مطالبی را به دیگران (از جمله مقامات رسمی مسابقه) نسبت دهد که قانوناً مصداق توهين، هتک حرمت، افترا و نشراکاذیب باشد». 

با توجه به آنچه در ماده 71 بیان شده، صحبت‌های بیرانوند باید مصداق یکی از موارد توهين، هتک حرمت‌، افترا و یا نشراکاذیب باشد که در زیر به آنها می‌پردازیم: 

نشر اکاذیب 

بدیهی است انتقادهایی که مطرح شده با چشم غیرمسلح نیز قابل رویت هستند و نمی‌توان آن را مصداق نشر اکاذیب دانست، چرا که در ارتکاب این تخلف، کذب بودن موارد مطرح‌شده رکن اساسی است. ضمن اینکه این مسابقه  بدون تماشاگر بوده و کمیته برگزاری می‌بایست حداقل برای اولین مسابقات لیگ برتر ترتیبات بهتری را اخذ می‌نمود. 

افترا 

در ارتکاب چنین تخلفی، بیرانوند می‌بایست جرمی را به مخاطب خود نسبت دهد که طبیعتا آن نقدهایی که مطرح شد، هیچ‌کدام جرم نبوده و نمی‌تواند در محکومیت وی موثر باشد. عدم توانایی برگزاری مسابقات در سطح بالا اگر چه به ظاهر خارج از توان مقامات فوتبالی است اما طبیعتا جرم نیست. 

توهین و حتک حرمت 

در فوتبال ایران هر نقدی با بدترین واکنش‌های ممکن مواجه می‌شود و به جای رفع مشکلات، صرفا با منتقد برخورد می‌کنند، حال آنکه با برطرف کردن ایراداتی که در آن نقدها مطرح شده می‌توان کیفیت و سطح فوتبال را بالا برد. این نقدهای کاملا درست، نه در راستای توهین، که در واقع تبلوری از اجرای مقامات فوتبالی است که اگر ایرادی هم هست، خود شکن آیینه شکستن خطاست.

از سوی دیگر، بازیکنان فوتبال براساس بند 11 دستورالعمل عجیب تازه تصویب شده، دو نیم درصد از دستمزد خود را به فدراسیون فوتبال به عنوان حق عضویت بدهند و طبیعتا در ازای پرداخت چنین مبلغی نیز توقع ارائه خدماتی را دارند که فدراسیون فوتبال باید آن را متقبل شود. یکی از این حداقل‌هایی که خواسته نه فقط بازیکنان که همه دنبال کنندگان فوتبال است، برگزاری مسابقه در شرایط حداقلی همچون حضور تماشاگران است. 

گویی بهانه کرونا مقامات فوتبالی را بدعادت کرده و حضور تماشاگران را نه به عنوان رکن اساسی مسابقات فوتبال که صرفا به عنوان یک آپشن در نظر دارند. 

نباید هر آنچه را که تحت عنوان نقد مطرح می‌شود، در راستای توهین و هتک حرمت دانست، چراکه همین نقدها می‌تواند باعث پیشرفت شود، دقیقا مانند انتقادهایی که نسبت به دستورالعمل عجیب تازه تصویب شده مطرح شد که ابتدا با آن مخالفت شد و نهایتا تعدادی از آن را کارگروه تا به اینجا پذیرفته است. 

دستور موقت 

همچنین دستور موقتی از سوی کمیته انضباطی درخصوص مجتبی حسینی و مهران موسوی صادر شد که به دلیل مصاحبه ایشان درمورد اشتباه کمک داور مسابقه بوده است. درست است که هرگونه مصاحبه علیه کادر داوری باید با برخورد متناسب مواجه شود، اما صدور دستور موقت همواره در راستای جلوگیری از بروز خسارت غیرقابل جبران بوده و نه هر تخلفی. به فرض که کمیته انضباطی قصد برخورد سخت با چنین مصاحبه‌هایی داشته باشد، سرعت در تشکیل پرونده و درخواست ارسال دفاعیات برخوردی مناسب و بازدارنده بوده، اما صدور دستور موقت در حالی‌که هیچ خسارت غیرقابل جبرانی در ادامه فعالیت آنها تا زمان صدور رای متصور نیست، جای تعجب و حتی خلل به بی‌طرفی کمیته انضباطی دارد.
به فرض که چنین تخلفی رخ دهد، متخلف باید نخست از حق دفاع خود بهره ببرد و سپس درصورت تشخیص با محرومیت‌های مندرج در مقررات انضباطی مواجه شود.

نتیجه‌گیری

با وجود لزوم برخورد با آنچه در فصل‌های پیشین دیده‌ایم، باید تمام رکن‌های رسیدگی به تخلفات در کمیته انضباطی از قبیل اصل حق دفاع و اصل قانونی بودن جرم و مجازات رعایت شده و از سوی دیگر، در خصوص انتقادهای مطروحه با تدبیر و بررسی بیشتر پرداخته شود و حتی درصورت درستی یک انتقاد، از آن حمایت و استقبال شود تا ایرادات برگزاری برطرف شود.

رسول باختر/ وکیل ورزشی