سپاهان، خداحافظ ساکت برای همیشه

به گزارش "ورزش سه"، محمدرضا ساکت امروز ضمن تسلیم استعفای خود به هیئت مدیره باشگاه سپاهان، سمت جدیدش در این باشگاه به عنوان مشاور مخصوص مدیرعامل در حوزه زیرساخت‌ها را پذیرفت. او پس از فشار ادامه‌دار نهادهای بالادستی مبنی بر منع به کارگیری بازنشستگان نهایتا تسلیم این فشارها شد و کار خود را به فرد بعدی تحویل داد. او صبح امروز با دوستان دور و نزدیکش هم تلفنی حرف زد تا به همه ثابت کند از این جابه‌جایی چندان هم مشوش نیست.

ساکت دقیقاً سه و نیم سال پس از آنکه جایگزین مسعود تابش مدیرعامل و بازیکن قدیمی سپاهان و همچنین مشاور و معاون خودش در دوره اول حضور در سپاهان شد، پس از صعود طلایی‌پوشان به دور بعدی لیگ قهرمانان آسیا این پست را به منوچهر نیکفر تحویل داد. نیکفری که خود در دوره‌ای مدیریت عامل باشگاه سپاهان را بر عهده داشته و در شرایطی این پست را قبول کرده که قرار بود مسئولیتی بالاتر در بخش مهمی از کارخانه فولاد مبارکه بگیرد.

آنچنان که در سپاهان مسبوق به سابقه است این جابه‌جایی چندان تنشی با خود به همراه نیاورده است. سطوح مدیریتی در اصفهان و در این باشگاه بر مبنای رواداری است و کمتر شده که جابه‌جایی مدیریتی در سپاهان همراه با جنجال و سر و صدا باشد و شاید تنها یکی دو مدیر این قاعده را شکسته و از کارخانه یا مدیران جایگزین انتقاد کردند. ساکت نیز پس از حضور در مراسم شب گذشته تجلیل از ورزشکاران و حضور در انظار عمومی امروز دفتر خود را به منوچهر نیکفر تحویل داد تا این مهندس خوش برخورد و کم حرف به عنوان جایگزین، مسیر ریل گذاری شده را ادامه بدهد. در حالی که خود ساکت نیز به هر حال دستی بر آتش خواهد داشت و نیکفر دوست دارد از نظرات او استفاده کند.

سپاهان در حال حاضر یک تیم فوتبال فوق‌العاده، پرستاره و امیدبخش را در اختیار دارد و با مربی پرتغالی‌اش شرایط خوبی چه در صحنه بین‌المللی و چه در صحنه داخلی دارد و مدعی مهم کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر در فصل جاریست؛ عنوانی که سال گذشته از دست آن‌ها با یک غفلت پر زد تا ساکت بدون لمس جام قهرمانی در دوره تازه مدیریتی این باشگاه را ترک کند. البته اگر سپاهان در نهایت با موفقیت این فصل را به پایان برساند نقش ساکت در این پروژه محفوظ خواهد ماند.

او مدیری محبوب در اصفهان و البته دارای سبک مدیریتی مخصوص به خود است که شاید اگر این بار هم مثل دوره اول با ثبات همراه می‌شد، نتایج مناسبی هم برایش به بار می‌آورد. او در مرتبه قبلی در همان سال اول حضور به عنوان مدیرعامل باشگاه جام قهرمانی را بالای سر برد و سپس دو بار دیگر با امیر قلعه‌نویی کاپ رتبه اول لیگ را در آغوش کشید. سپاهان دو قهرمان دیگر خود را با علیرضا رحیمی و مهرزاد خلیلیان تجربه کرده است. دو مدیری که در حال حاضر سمت خاصی در فوتبال ایران ندارند.

ساکت که پس از جدایی از سپاهان در بالاترین سطح و در فدراسیون  مشغول به کار وفعالیت بود با این جدایی اندکی استراحت خواهد کرد و احتمالاً در آغاز فصل آینده کار مدیریتی خود را در جایی دیگر ادامه خواهد داد؛ چرا که با وجود همه موانع او در سن و سالی نیست که فعلا از فوتبال ایران کنار برود و قطعا از تجارب و نفوذش در جای دیگر بهره خواهد برد.

* آغاز دوران سپاهان بدون ساکت چه همراه با جام باشد و چه نه، نکته مهم این است که این باشگاه اصفهانی با امکانات و شرایط حرفه‌ای و فضایی که کار در آن مورد علاقه همه مربیان و بازیکنان فوتبال ایران است به فعالیت خود در بالاترین سطح ادامه بدهد. آن‌ها مسیری را ساختند که بقیه باشگاه‌های ایرانی هم باید در همان جاده گام بردارند. باشگاهی که اگرچه از منابع دولتی بهره می‌برد اما در اصل ثروتمند و حرفه‌ای و رقابتی باقی‌مانده؛ اگرچه آن‌ها دور از مرکز و همواره مورد طعنه و کنایه رقبای تهرانی بوده‌اند که تحمل قطب جدید فوتبال ایران از کرانه زاینده‌رود برایشان دشوار بوده است.