نمی‌توانستم هیچکدام از رشته‌ها را رها کنم؛
دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی در گل‌گهر سیرجان!
بازیکن جوان گل‌گهر همزمان با فوتبال، رشته پرستاری را هم در دانشگاه شهید بهشتی تهران دنبال می‌کند.
به گزارش ورزش سه، رضا سلطانی که در نقل و انتقالات زمستانی به گل‌گهر سیرجان اضافه شد، همزمان با فوتبال، در رشته پرستاری دانشگاه شهید بهشتی تهران هم به تحصیل می‌پردازد و در کنار تمرینات تیمش در کلاس‌ها هم حاضر می‌شود.
او که در نیم فصل اول در نفت و گاز گچساران حضور داشت و حالا فوتبال خود را زیر نظر مارینوس اوزونیدیس دنبال می‌کند، امروز در گفتگویی با خبرنگار ما درباره دنبال کردن پرستاری و فوتبال به صورت همزمان صحبت کرد و به این سوال پاسخ داد که چرا یکی از این دو حرفه را رها نکرده است.
گفتگو با سلطانی را در ادامه می‌خوانید:
در ابتدا درباره انتقالت به گل‌گهر صحبت کن. چه شد به این تیم آمدی؟
من نیم فصل اول در گچساران بودم و در نقل و انتقالات چند پیشنهاد داشتم که گل‌گهر پول رضايتنامه‌ام را داد و به این تیم آمدم.
شرایطت در گچساران چطور بود؟
تیم‌های نفتی همیشه محدودیت‌هایی دارند اما با توجه به اینکه تیم از لیگ یک به لیگ دو آمده بود، نتایج خوبی گرفتیم و تیم هم در پایان نیم فصل در رتبه چهارم پنجم جدول قرار گرفت. البته خیلی بهتر از این می‌توانستیم نتیجه بگیریم اما با این حال تا حدودی توانستیم جزو تیم‌های مدعی باشیم. شرایط برای خودم هم خوب بود در بیشتر مسابقات بازی کردم. البته مشکلاتی در زمین و امکانات داشتیم که روی تیم تاثیرگذار بود.
در این مدت که به گل‌گهر اضافه شده‌ای، چه شرایطی در این تیم داشته‌ای؟
حدود سه هفته است که به تیم اضافه شده‌ام و همه چیز خوب است. هم مربیان و هم بچه‌ها و کادرفنی ارتباط خوبی با همدیگر دارند و جو خیلی خوبی حاکم است. در این مدت همه چیز خوب بوده و من هم در جام حذفی بازی کردم. قبل از حضورم در تیم فکر می‌کردم ممکن است کمی جو سنگین باشد اما اصلا اینطور نبود و همه چیز عالی پیش رفت.
با سرمربی تیم چه رابطه خوبی داری؟
واقعا ارتباط خوبی داریم. هم رابطه دوستانه خوبی داریم و هم از نظر فنی از ایشان یاد می‌گیرم. با وجود اینکه زبان ایشان با ما فرق دارد اما اصلا احساس غریبگی ندارم.
ما شنیده‌ایم که همزمان با فوتبال، رشته پرستاری را دنبال می‌کنی.
درست است. البته ترم قبل که در گچساران بودم، با توجه به اینکه باید در بیمارستان حاضر می‌شدم، مرخصی گرفته بودم. الان ترم ۸ پرستاری هستم و روزانه می‌خوانم. البته سالی که کنکور دادم، هدفم پرستاری نبود اما به خاطر فوتبال نمی‌توانستم پشت کنکور بمانم و بیشتر از این وقت بگذارم. الان دو ترم مانده که درسم را تمام کنم اما کمی در کنار فوتبال سخت و زمانبر است، چون ترم ۷ و ۸ باید هر روز به بیمارستان بروم. ولی خدا را شکر آخرش است و تا الان خوانده‌ام. فکر نمی‌کنم کسی باشد که در کنار فوتبال در چنین رشته‌هایی درس خوانده باشد.
چطور فوتبال و پرستاری را با هم مدیریت کردی؟
شاید برایتان سوال باشد که با سهمیه در پرستاری قبول شده‌ام اما اینطور نیست و هیچ سهمیه‌ای نداشتم. از همان راهنمایی و دبیرستان که بودم، همه خبر داشتند که درسم را دنبال می‌کنم. ۶ سال نمونه دولتی درس خواندم و پایه‌ام خوب بود. سال کنکورم هم خیلی فشار آوردم و درس خواندم. کنکورم در زمان کرونا بود و فوتبال هم کمرنگ شده بود و تعطیلات زیاد بود و من هم تمرکزم را روی درس گذاشتم. همانطور که گفتم هدفم پرستاری نبود اما الان راضی هستم.
هدفت پزشکی بود؟
نه، ترجیح می‌دادم دندانپزشکی یا فیزیوتراپی بخوانم اما متاسفانه نشد و الان هم پرستاری‌ام را می‌خوانم و امیدوارم فارغ‌التحصيل شوم.
اگر در این دو رشته قبول می‌شدی، فوتبال را رها می‌کردی؟
باز هم به هیج وجه فوتبال را کنار نمی‌گذاشتم. باز هم امکان داشت آن رشته‌ها را کنار بگذارم اما فوتبال را کنار نمی‌گذاشتم.
این تیم هم مرخصی هستی؟
نه، این ترم را می‌روم.
چطور در کلاس‌هایت شرکت می‌کنی؟
در گل‌گهر، بیشتر تمرینات‌مان در تهران است. اگر تمرین داشته باشیم، به تمرین می‌روم و اگر تداخل نداشته باشد، به دانشگاه می‌روم. من الان سال سوم بزرگسالانم است؛ دو سال قبل رایکای بابل بودم، پارسال شهرداری آستارا و این فصل هم گچساران و گل‌گهر. در گچساران با توجه به اینکه اصلا سمت تهران نمی‌آمدیم، مرخصی گرفتم اما در آستارا و بابل تند تند به تهران می‌آمدیم و می‌توانستم در کلاس‌ها و امتحانات شرکت کنم. جالب اینکه اساتید دانشگاه اصلا کنار با من کنار نمی‌آیند و برایشان تفاوتی ندارد که من فوتبالیست هستم.
هیچوقت با این مشکل مواجه نشدی که فکر کنی باید یکی از این دو رشته را کاملا کنار بگذاری؟
چرا. در واقع همین الان هم همینطور است. از اول همین بوده و تا همین الان. من در ۵-۶ سال اخیر واقعا شرایط سختی داشتم. مدرسه من نمونه دولتی بود و هیچوقت زودتر از ساعت ۳ مدرسه‌ام تمام نمی‌شد و همیشه از ساعت به بعد به تمرین می‌رفتم. از همان موقع این چالش وجود داشته و بسیاری می‌گفتند تمرکزت را روی یک رشته بگذار. اکثرا هم می‌گفتند فوتبال را انتخاب کن. همین الان هم این موضوع چالش است اما نزدیک دو ترم مانده است.
الان آینده‌ات را با فوتبال می‌بینی یا پرستاری؟
تقریبا می‌توان گفت راهم از پرستاری جدا شده اما قطعا باید تمامش کنم. تا الان آمدم و تا آخرش هم می‌روم اما در پاسخ به این سوال باید بگویم فوتبال.
برای سرمربی و هم‌تیمی‌هایت جالب نیست که تو همزمان پرستاری می‌خوانی؟
خیلی‌ها نمی‌دانند. چند نفر که از قبل من را می‌شناختند، می‌دانند و می‌پرسند چطور خواندی و تا اینجا آمدی.
فشاری از طرف خانواده‌ات نبود که فوتبال را رها کنی؟
خانواده من اصلا نه روی درسم فشار آوردند و نه روی فوتبالم و هر کاری که کردم، کاملا حمایت کردند. هر چیز بوده، خودم تصمیم گرفتم و فقط حمایتم کردند.
در گل‌گهر چه هدفی را دنبال می‌کنی؟
قطعا هر بازیکن جوانی اهدافی در ذهن دارد و من هم همه تلاشم را می‌کنم که به صورت فیکس در این تیم بازی کنم. اهدافی در تیم دارم تا بتوانم پیراهن تیم ملی کشورم را بپوشم. باید ببینیم خدا چه می‌خواهد.
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
