آغاز عملیات نجات در آبادان با مید بلاک!

به گزارش «ورزش سه»، سپاهان حتی در بحرانی‌ترین شرایط هم تیم خطرناک و گلزنی است. برای اثبات این گزاره فقط کافی است به جدول لیگ نگاه کنیم؛ سپاهان پیش از بازی با نفت آبادان، در 20 بازی قبلی 40 گل به ثمر رسانده بود. یعنی میانگین 2 گل برای هر بازی که در مقیاس فوتبال ایران، آماری بسیار عالی است. رتبه اول و دوم آقای گلی لیگ هم در اختیار، دو مهاجم زردپوش یعنی شهریار مغانلو و رضا اسدی است.

جدول لیگ البته حقایق دیگری را نیز آشکار می‌کند؛ از جمله اینکه نفت آبادان صاحب ضعیف‌ترین خط دفاعی لیگ است و فقط 2 بار توانسته کلین شیت داشته باشد. 

در چنین شرایطی، فراز کمالوند برای مقابله با سپاهان، نیاز به ایده‌های تازه‌ای داشت که خطر خوردن گل‌های فراوان از حریف را به حداقل برساند. او که سه هفته پیش هدایت نفتی‌ها را به عهده گرفته، دریافته بود که با وجود مهاجمان سرزن و بلندقامتی مثل شهریار مغانلو و رضا اسدی و توانایی ارسال‌های دقیق از سوی رامین رضاییان و میلاد زکی پور، دفاع فشرده در اطراف محوطه جریمه خودی، ریسک بسیار بزرگی دارد. بنابراین او استراتژی «مید بلاک» را انتخاب کرد تا فشردگی در میانه میدان به حداکثر برسد و برای اجرای این رویکرد، تیمش را با ترکیب پایه 1-6-3 به زمین فرستاد. 

بدین ترتیب میثم تهیدست، عرفان قهرمانی و مصطفی نائیج پور خط دفاعی سه نفره را شکل دادند و البته فرشاد محمدی‌مهر و امیرمحمد پناهی در هنگام حمله حریف به عقب‌تر متمایل می‌شدند تا ترکیبی شبیه 1-4-5 در هنگام دفاع شکل بگیرد. 

استفاده از یوسف کی شمس به عنوان مهاجم نوک (بازیکن پست 9) که از سوی بوباکار تراوالی، طالب ریکانی و حسین شنانی حمایت می‌شد، ابتکار دیگر کمالوند بود که  نتیجه بخش هم بود. چرا که کی‌شمس از تنها موقعیت بزرگی که در اختیار داشت سود برد و پیروزی صنعت نفت را تثبیت کرد. 

در واقع هدف کمالوند این بود که ابتدا با کنترل جریان بازی در میانه میدان و مانع ایجاد کردن برای طراحی حملات سپاهان، فرصت حملات خطرناک حریف را به حداقل برساند و در عین حال از معدود موقعیت‌هایی که به دست می‌آید، نهایت استفاده را ببرد. ایده‌ای که در نهایت جواب داد و اتفاقات بازی مطابق میل مربی نفت آبادان رقم خورد.

این نکته را هم فراموش نکنیم که به رغم پیروزی ارزشمندی که آبادانی‌ها کسب کردند، این تیم هنوز ضعف‌های آشکاری در ساختار دفاعی و همینطور در بخش حمله دارد و شاید اگر شهریار مغانلو و رضا اسدی در ضربات آخر دقت بیشتری داشتند، این سه امتیاز از دست می‌رفت.

عکس ها: شهرام آقاجری