تیم ملی می‌خواهد در جام جهانی خون به پا کند

به گزارش "ورزش سه"، تب فوتسال در سراسر جهان بالا رفته و فردا در ایران به نقطه اوج خود خواهد رسید. دو غول بزرگ، یکی پادشاه قاره کهن و دیگری قدرت نوظهوری که سلطنت قاره سیاه را به انحصار خود در آورده. با دو تاریخچه کاملا متفاوت. اگر مراکش و مربی‌اش بهترین تیم دنیا به شمار می‌روند، ایران همیشه برابر بهترین‌ها پوزخند زده، جانانه جنگیده و حتی به‌رغم شکست، به دل‌ها چنگ زده و نگاه‌ها رُبوده. تیم ملی فوتسال سرآمد بسیاری از ورزش‌های توپ و تور بوده و پرچم ایران را در آوردگاه‌های مختلف در آسمان‌ها تاب داده و موفقیت‌های بزرگی را کسب کرده. با این وصف، رمانتیسم دیگری در راه است. این بار شمسایی و ستاره‌های شگفت‌انگیزش می‌خواهند خون به پا کنند.

ستاره‌های فوتسالیست بلند پرواز هستند و بلندپروازی‌شان را در تاروپود تاریخ خواهند دمید. همان‌هایی که چندی پیش با پیروزی برابر تایلند، در خاک حریف و برابر هزاران تماشاگرش و خواباندن مچ مربی‌ای که به تازگی سر و صدای زیادی به پا کرده، تاج سلطنت آسیا را بر سر گذاشتند. شمسایی و تیمش با سه پیروزی بی‌رحمانه برای اولین‌بار به عنوان تیم نخست و با کسب تمامی امتیازات ممکن راهی دور حذفی شدند. با این حال، او و مردانش برای بدل کردن رویا به واقعیت دلایل پرشمارتری دارند.

ستاره‌های تیم ملی که هر کدام با قریحه فردی، تکنیک و شوت‌های مهار نشدنی جزء بهترین‌های دنیا یاد می‌شوند. حسین طیبی که به دنبال پرکردن تنها جای خالی کلکسیون افتخاراتش است و ترفند‌های زیادی برای گشودن دروازه‌ها در آستین دارد. سالار آقاپور با شش گل ثابت کرد که چرا پسر طلایی جهان لقب گرفته و چشم‌ها را خیره کرده. سعید احمدعباسی پس از آقای گلی آسیا برای کفش طلایی جهان چنگالش را تیز می‌کند زیرا او در ایران ببر می‌نامند. مسلم اولاد قباد مرد سال آسیا که هر بازیکن بزرگی را در جهان حداقل یک بار با دریبل‌هایش محو کرده وزنه اصلی ایران محسوب می‌شود و بهروز عظیمی برگه آس شمسایی که ضربات مرگ‌باری به سوی درواز‌ه‌ها شلیک می‌کند، این جوان با استعداد نامش را برای آینده در ذهن‌ها سپارده.

با این وصف، آن‌ها به درخشش بزرگ‌تری در بازی‌ آینده می‌نگرند. در تیم شمسایی، علی‌‌اصغر حسن‌زاده به بازی هنر و نظم می‌بخشد و برای نسل به نسل فوتسال ایران الهام‌بخش بوده است. درخشانی در حمله و دفاع بی‌نظیر بوده و نجات دروازه‌اش مقابل ونزوئلا هم‌ردیف صحنه‌‌های حساس جام جهانی شده است. سنگ سفیدی در دفاع و تن به تن شدن با بزرگان را در جام‌های جهانی قبلی تجربه کرده و قلب تیم ملی در دوئل‌های طاقت‌فرسا خواهد بود. رفیعی با شایستگی دومین جام‌جهانی‌اش را پشت‌سر می‌گذارد و به تکل‌های عبور ناشدنی مشهور است.

دو دروازه‌بان تیم ملی برای مهار ضربات و واکنش‌های خیره کننده درون سنگر توری آماده هستند. باقر محمدی پس از دستکش طلایی آسیا باید دست‌ها و پاهای مطمئنش را برای عنوان فردی انعطاف بدهد و همچنین داوودی جوان‌ترین بازیکن تیم ملی برای ارائه توانایی‌هایش بازی مقابل مراکش را غنیمت می‌شمارد. یوسف‌خواه که مسیر پیشرفتش، مثال‌زدنی و معرکه بوده است در مصاف با مراکش، می‌تواند تک خال شمسایی و بازیکنی برای سورپرایز رقیب بزرگ باشد.

تیم ملی پس از صف‌آرایی و برتری مقابل مراکش، باید خود را برای نبردی هیجان‌انگیزتر یعنی برابر برزیل بهترین تیم دنیا آمده کند. جدال با قهرمان آفریقا، اولین خان برای گذر از دل جهنم خواهد بود. معادلات صعود در مرحله گروهی کمی پیچیده بودند و آن‌ها با قلع‌وقمع کردن ونزوئلا، گواتمالا و فرانسه، با به رخ کشیدن قدرت مسیر سخت را هدف گرفتند. همان چیزی که از غول آسیا و تیم چهار رنکینگ دنیا انتظار می‌رفت. با 20 گل زده که ایران را پس از برزیل، بهترین خط حمله‌اش را عیان می‌کند.

خوشبختانه ما همه باهمیم، کنار هم و پیش به سوی موفقیت...

ابوالفضل کریم آبادی