توتال فوتبال مادریدی‌ها
آنچلوتی فرمول خط حمله رئال را پیدا کرد
به گزارش "ورزش سه"، امباپه، وینیسیوس، رودریگو و بلینگام، به چیزی توجه نکنید، فقط گل‌ها را بشمارید. خیلی زیاد. یک ترکیب هجومی عالی که به آنچلوتی اجازه می‌دهد تمرکز خود را روی جنبه‌های دیگر تیم معطوف کند. چرا که معضل اصلی در زمین خودی و خط دفاع است. کارلتو درباره قدرت گلزنی تیم هیچ شکی ندارد: «کارایی‌ای که در خط حمله داریم، باورنکردنی است. در سطح هجومی، خلاقیت زیادی وجود دارد. اما باید در بخش دفاعی پیشرفت کنیم.» یک انبار باروت پر از دینامیت. فوتبالی شبیه به «توتال فوتبال» تیم هلند در دهه ۷۰ میلادی. حمله و ضدحمله. در مجموع، ۵۹ گل (۶۷.۸ درصد از ۸۷ گل تیم) و ۳۲ پاس گل، یعنی در کل ۹۱ گل که توسط این چهار بازیکن خارق‌العاده خلق شده است. عملکرد درخشان رئال مادرید در رقابت‌های داخلی، با این چهار ستاره ممکن شده است. تا جایی که تنها بارسلونا (۵۹) و ویارئال (۳۹) از ۳۶ گل لالیگای این چهار بازیکن پیشی گرفته‌اند (اتلتیکو مادرید ۳۵ گل زده است). کارلتو تنها یک آس ندارد، بلکه چهار آس در آستین خود دارد.
رهبر خط حمله: امباپه
رهبر این گروه امباپه است. هر روز بیشتر از قبل. سه گل آخر او به وایادولید زده شد. او اکنون اولین توپ امضاشده‌اش را در خانه دارد و بوی «پیچیچی» (آقای گل لالیگا) را حس می‌کند. کیلیان ۱۵ گل در لالیگا زده است، در حالی که لواندوفسکی ۱۷ گل دارد. او در مجموع ۲۲ گل به ثمر رسانده و ۴ پاس گل داده است و یک انقلاب فرانسوی در خط حمله رئال مادرید به راه انداخته است.
هیچ دارویی برای رفع تردیدها بهتر از گل زدن نیست. به‌ویژه برای کسی که خود آنچلوتی او را «بهترین مهاجم نوک جهان» می‌نامد.
معما: تطبیق نقش‌ها
این دقیقاً همان سوال بزرگ بود؛ جایگاه مناسب بازیکنان. مهاجمان زیادی با تمایل به بازی در جناح چپ. امباپه که فلورنتینو را شیفته خود کرد، از همین جناح چپ درخشید و وینیسیوس هم با بازی در این موقعیت توانست عنوان بهترین بازیکن را کسب کند.
فراموش نکنیم که رودریگو نیز، هرچند به عنوان وینگر راست بازی می‌کند، علاقه زیادی به جناح چپ دارد. و بلینگام، چهارمین عنصر این معادله، هرچه به محوطه جریمه نزدیک‌تر باشد، درخشش بیشتری دارد. آنچلوتی در ابتدای فصل آزمایش‌هایی انجام داد: ترکیب‌هایی با چهار هافبک، یا نقشی عمیق‌تر برای بلینگام در میانه زمین تا سه مهاجم جلو آزادتر باشند. اما فرمول نهایی این بود که همه مواد اولیه را در یک ترکیب مخلوط کند. دو هافبک دفاعی برای محافظت، و چهار بازیکن هجومی برای حمله. نتیجه؟ گل، گل، و باز هم گل.
بلینگام؛ بازیساز
بلینگام، نقش موتور تیم را دارد. او فصل را بدون گلزنی در ۱۲ بازی اول آغاز کرد، اما بعد از آن، فصلش به یک جشنواره گل تبدیل شد.
او هم پاس می‌دهد (۱۰ پاس گل) و هم گل می‌زند (۹ گل، ۷ گل در لالیگا). او با هم‌تیمی‌هایش هماهنگی فوق‌العاده‌ای دارد. در وایادولید یک گل برای امباپه ساخت، مقابل سالزبورگ دو گل برای رودریگو مهیا کرد، و در برگامو از پاس وینیسیوس استفاده کرد و گل زد.
بازگشت وینیسیوس
وینیسیوس که در سال ۲۰۲۵ به دلیل مصدومیت‌ها و محرومیت‌ها کمی افت کرده بود، فصل را طوفانی آغاز کرد. با این حال، او ۱۷ گل (۸ گل در لالیگا) و ۱۱ پاس گل داده است. او با این آمار می‌تواند رکورد گلزنی‌اش (۲۴ گل) را بشکند.
اگرچه شایعاتی درباره افت عملکردش وجود دارد، اما همچنان گل می‌زند: دبل مقابل سالزبورگ و کسب عنوان بهترین بازیکن زمین، حتی در شبی که خودش اعتراف کرد خوب بازی نکرده است: «من بازی خوبی نکردم، رودریگو مستحق این جایزه بود.» آنچلوتی، آگاه از شرایط، از او حمایت کرد: «بعضی‌ها فراموش کرده‌اند که ما با او دو بار لیگ قهرمانان را بردیم.»
رودریگو؛ ثبات
رودریگو که در لیگ قهرمانان بسیار مؤثر بود، در سال ۲۰۲۵ ثبات بیشتری پیدا کرده است. تنها امباپه با هشت گل بیشتر از او (پنج گل) در سال جدید گل زده است.
او تاکنون ۱۱ گل (۶ گل در لالیگا) و ۷ پاس گل داده است. چه از جناح راست و چه از جناح چپ، او در مسابقات سختی مثل سالزبورگ (دبل) یا لاس‌پالماس (گرفتن پنالتی) گره‌گشا بوده است. به گفته آنچلوتی: «تفاوت در ثبات اوست.» حالا این چهار بازیکن با هم و در یک مسیر کار می‌کنند: به سمت دروازه حریف. چالش بعدی، حفظ همین کیفیت در دفاع است، به‌ویژه زمانی که با حریفان سرسخت‌تری روبرو شوند. درست مثل هلند کرویف، حالا نوبت به «توتال فوتبال» سفیدپوشان آنچلوتی رسیده است.
