پاریس آمد، جام برد و دوباره ناپدید شد

به گزارش "ورزش سه"، پاری سن‌ ژرمن با وجود جوانی‌اش فریب این تصور را نخواهد خورد که همه‌ فینال‌ها می‌توانند به همین خوبی و خوشی به پایان برسند: با یک جام، بدون زحمت و حتی با مدیریت کامل از دقیقه ۶۰.

یک هفته مانده به برگزاری فینال لیگ قهرمانان اروپا در مونیخ و برابر اینتر، این تیم بدون آن‌ که انرژی زیادی صرف کند موفق شد دومین دبل دوران لوئیس انریکه را قطعی کند. سرمربی‌ای که حالا توانسته از فصل گذشته نیز بهتر عمل کند. حالا پاریس با دو عنوان داخلی، یک سوپرجام و رسیدن به فینال معتبرترین و سطح‌ بالاترین رقابت باشگاهی جهان درخشان ظاهر شده است.

شاید این پیروزی بزرگ در فینال جام حذفی فرانسه برابر تیمی مانند رنس که عملکرد چندان خوبی نداشت چیز زیادی به پاریس نیاموزد. اما این برد می‌تواند روحیه‌ این تیم را تقویت کند و آنها را با شادی و جوی سرشار از وجد و اشتیاق راهی مونیخ کند. با بازیکنانی که همچنان آماده‌ هستند تا از فضایی بی‌هیجان در پایان لیگ به تمرکز روی شب‌های بزرگ نقل‌ مکان کنند.

آماده برای بزرگ‌ترین چالش تاریخ

پاریس تردیدی نداشت اما اگر اینتر تصور می‌کند که بازیکنان این تیم اندکی از شرایط رقابت دور شده‌اند، پیروزی در استادو فرانس یادآور اشتهای سیری‌ناپذیر و همچنان فعال پی‌اس‌جی است است، تیمی که آماده بزرگ‌ترین چالش تاریخش در آلیانز آرنا است. افق‌ها صاف‌ هستند و اگر خویچا کواراتسخلیا نتوانست در این بازی حضور یابد و در نیمه اول به دلیل شدت میگرن به خانه فرستاده شد، ممکن است همچنان بتواند هفته‌ی آینده برای اینتر دردسرساز شود.

پس از تمرین چهارشنبه در استادو فرانس، دیگر هیچ عکس و خبری از تمرینات پاری سن ژرمن منتشر نشد اما این مسابقه یک‌طرفه، بی‌رحمانه و همان‌گونه که پیش‌بینی شده بود، کاملاً تحت کنترل پاریس بود. رنس مقاومت نکرد. این تیم عملاً فقط در زمین حضور داشت، به‌ خصوص در نیمه‌ زمین خودشان که هرگز نه درک درستی از حریف داشتند و نه اهمیت بازی را فهمیدند و در نهایت مغلوب شدند.

پاریس تصمیم گرفت عثمان دمبله را از میان دفاع متراکم پنج‌ نفره خارج کند تا توپ‌ها را پشت خط دفاعی توزیع کند. بازیکنان رنس هیچ‌ راه‌ حلی پیدا نکردند و شاید اصلاً تلاشی هم برای یافتنش نکردند. آنها فقط طبق حفظیاتشان بازی می‌کردند، بی‌احساس و بدون سازگاری با وضعیت.

رنس اصلاً نمی‌خواست در زمین باشد

در برابر این اصول آموزشی، هم‌تیمی‌های مارکینیوش از تمام ضعف‌های تاکتیکی و فرصت‌های حاصل‌‌شده استفاده بردند. آنها با یک گل در ضدحمله پیش افتادند، گلی که با بینش دزیره دوئه ساخته شد. او دومین پاس گلش را نیز برای بردلی بارکولا ثبت کرد که این بار در جلوی دروازه کاملاً موفق عمل کرد.

دو گل در سه دقیقه، تیمی را که مانند قربانی تشریفاتی وارد زمین شده بود از پا انداخت؛ آن‌ چنان‌ که سامبا دیاوارا روی لب خط دستانش را بالا برد، انگار می‌خواست بگوید بچه‌ها، این دیگر قابل قبول نیست! بارکولای متوقف‌نشدنی، این نمایش را با پاس گلی برای اشرف حکیمی کامل کرد که در طول این بازی نقش مهاجم را ایفا می‌کرد.

مدافع مراکشی در نیمه‌ خودی هیچ نگرانی‌ای نداشت، چرا که رنس حتی قادر نبود چهار پاس موفق پیاپی ارسال کند. آنها واقعاً نمی‌خواستند آن‌ جا باشند و این موضوع کاملاً مشهود بود. حالا آنها امیدوار هستند در ماه ژوئن بتوانند این را بگویند که به قهرمانان لیگ قهرمانان اروپا باختند.