همه مردان آلونسو: رئال با این چند نفر متحول می‌شود
ژابی آلونسو به همراه خودش مربیانی را به رئال مادرید آورده که هر کدام در حیطه خود متخصص و نام آشنا محسوب می‌شوند.
به گزارش "ورزش سه"، ژابی آلونسو حالا یکی از پرطرفدارترین چهره‌های مربی‌گری در فوتبال اروپاست؛ کسی که با ارائه فوتبالی تماشایی و پرانرژی، بایرلورکوزن را به سه‌گانه داخلی در فوتبال آلمان رساند. آلونسو در دوره‌ای که بایرن‌مونیخ سال‌ها سلطه بلامنازع در آلمان داشت، با فتح بوندسلیگا، جام حذفی و سوپرجام، جایگاهی ویژه برای خود ساخت. پشت این موفقیت بزرگ، یک کادر فنی منسجم، ماهر و هماهنگ قرار دارد که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شوید:
سباستین پارییا (دستیار اول)
متولد لا پلاتا، آرژانتین - ۴۷ ساله
پارییا در اکتبر ۲۰۲۲ به دعوت ژابی آلونسو به لورکوزن پیوست. او را می‌توان نیمه دیگر شخصیت آلونسو در کادرفنی دانست. سابقه مربی‌گری او به رئویو ماخاداهوندا بازمی‌گردد و از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹ در رده‌های مختلف آکادمی رئال مادرید، از تیم زیر ۱۴ ساله‌ها تا تیم دوم، فعالیت داشت. در آخرین سال حضورش در آکادمی، با ژابی آلونسو همکاری کرد و از آن زمان به بعد، این دو نفر جدایی‌ناپذیر شدند؛ ابتدا در تیم دوم رئال مادرید و سپس در آلمان.
پارییا مسئول تاکتیک‌ها، ضربات ایستگاهی و کارهای دفاعی است و فرد مورد اعتماد آلونسو محسوب می‌شود. ژابی درباره او گفته: «او انرژی فوق‌العاده‌ای دارد، ارتباطش با بازیکنان بی‌نظیر است، با تمام وجود کار می‌کند. همیشه در تماس مستقیم با بازیکنان است، در چشمشان نگاه می‌کند و مثل یک پدر به آن‌ها توصیه می‌دهد.»
سیمون رولفس، مدیر ورزشی لورکوزن نیز او را «مربی‌ای دقیق، پرانرژی و بسیار متعهد» توصیف کرده بود.
آلبرتو انسیناس (دستیار دوم)
متولد ماتارو، بارسلونا - ۴۳ ساله
انسیناس در سال ۲۰۲۱ برای همکاری با جراردو سیوآنه به عنوان دستیار دوم به کادرفنی لورکوزن اضافه شد. پیش از آن، او در تیم جوانان بارسلونا و سپس به صورت موقت در تیم بارسا ب در کنار گارسیا پیمیِنتا حضور داشت.
سیمون رولفس پس از امضای قرارداد با انسیناس گفته بود: «ما از او به‌ویژه در کار با بازیکنان جوانمان توقع زیادی داریم. او در بارسلونا عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت.»
او متخصص متدولوژی و آموزش جوانان است و تجربه بسیار زیادی در این زمینه دارد. در گفت‌وگویی با اسپورت، انسیناس درباره نقش خود در لورکوزن گفته بود: «من یکی از دو دستیار تیم هستم؛ یکی از طرف سرمربی آمده و من از سوی باشگاه انتخاب شدم. وظایفم مشابه دستیاران معمول است اما چون لورکوزن باشگاهی است که بازیکنان جوان زیادی دارد، مأموریت اصلی من رشد و توسعه آن‌هاست.»
او درباره تفاوت فوتبال آلمان با اسپانیا هم گفته بود: «به سبک فوتبالم در بارسلونا، کنترل و مالکیت طولانی توپ عادت داشتم اما اینجا توپ سریع‌تر از دست می‌رود. در بارسلونا، یاد گرفتم در نیمه حریف بازی کنم و با حفظ توپ، بازی را در اختیار بگیرم.»
اسماعیل کامن‌فورته (مربی بدنساز)
متولد تراسا، بارسلونا - ۴۰ ساله
کامن‌فورته در تابستان ۲۰۲۱ به بایرلورکوزن پیوست. پس از تحصیل در دانشگاه بارسلونا، ۷ سال در تیم‌های مختلف باشگاه بارسلونا به عنوان مربی بدنسازی فعالیت کرد و سپس برای یک‌سال‌ونیم در لیگ ام‌ال‌اس آمریکا با تیم نیویورک سیتی همکاری داشت. در سال ۲۰۲۰ به اروپا بازگشت و به کادر فنی تیم ملی دانمارک ملحق شد.
او در سال اول حضورش در لورکوزن، در کنار وظایف بدنسازی، به عنوان هماهنگ‌کننده فنی و تاکتیکی در رده‌های پایه نیز فعالیت کرد و برنامه‌ای به نام «K-Forte» طراحی کرد؛ ابزاری برای برنامه‌ریزی تمرینات و پایش عملکرد انفرادی بازیکنان از طریق بانک‌های اطلاعاتی مختلف.
در آینده قرار است او جایگزین آنتونیو پینتوس در رئال مادرید شود.
گسترش ساختار فنی در رئال مادرید
مربیانی که با آن‌ها آشنا شدیم، ستون‌های اصلی کادر فنی ژابی آلونسو هستند؛ مربی‌ای که با وجود مدت زمان کوتاه حضورش در سطح اول فوتبال، در ۱۴۰ بازی رسمی با لورکوزن، ۸۸ برد، ۳۳ تساوی و تنها ۱۹ شکست ثبت کرده و سه جام کسب کرده است.
همان‌طور که کادر فنی آنچلوتی هم گسترده نبود و بیشتر به همراهی پسرش داویده، دستیار فنی‌اش فرانچسکو مائوری، آنالیزور بازی‌ها سیمونه مونتانارو و مسئول آمادگی جسمانی و تغذیه، مینو فولکو محدود می‌شد، اکنون باشگاه رئال مادرید نیز برای ژابی ساختاری حرفه‌ای‌تر فراهم کرده است.
باشگاه‌های بزرگ اروپا امروزه مجموعه‌های فنی وسیعی در اختیار مربیان خود قرار می‌دهند؛ از جمله آنالیزورهای حریفان، متخصصان داده، روان‌شناسان ورزشی و کارشناسان تغذیه. چیزی که آنچلوتی در مادرید از نبودش گلایه داشت، حالا به بخشی جدایی‌ناپذیر از برنامه‌های باشگاه برای دوران ژابی آلونسو تبدیل شده است.
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
