ومبلی، حیاط شخصی دروازه‌بان پالاس!
300 میلیون تابستانی لیورپول در جیب هندرسون
به گزارش ورزش سه، چند ماه پس از فتح نخستین جام تاریخ باشگاه در قالب جام حذفی، شاگردان الیور گلاسنر این بار هم نشان دادند که لقب «سوپرقهرمان انگلستان» برایشان بی‌راه نیست.
همان‌طور که سرمربی آلمانی‌شان پیش از بازی گفته بود: «ما همیشه با باور و اعتماد به پیروزی وارد میدان می‌شویم. این را مقابل آرسنال، سیتی، استون‌ویلا و حالا لیورپول ثابت کرده‌ایم. اگر در بهترین فرم خود باشیم، هیچ‌کس دوست ندارد با ما روبه‌رو شود.» کریستال پالاس این اعتماد را به نمایش گذاشت و جام را برد.
هندرسون دوباره ومبلی را به حیاط شخصی خود تبدیل کرد؛ دو ضربه پنالتی سرنوشت‌ساز را برابر لیورپول ۲.۰، تیمی که در این تابستان ۳۰۰ میلیون یورو خرج کرده، گرفت.
پیش از آن، در جریان ۹۰ دقیقه، قرمزها دو بار با گلهای تازه‌واردهای خود، هوگو اکی‌تیکه و جرمی فریمپونگ، پیش افتاده بودند، اما تیم «جنوب پرافتخار لندن» ثابت کرد که همان حریفی است که مربی‌اش توصیف کرده بود: به‌شدت آزاردهنده برای هر رقیب.
رفتار هواداران پالاس در سکوها
از شعار و فریاد در دقیقه سکوت به یاد دیوگو ژوتا و برادرش آندره سیلوا، تا پرتاب مشعل و نمایش بنری با عنوان «یوفا مافیا»، زننده بود، اما در زمین، ناکامی بزرگ به نام محمد صلاح رقم خورد. ستاره مصری تقریباً ناپدید شده بود و حتی خریدهای گران‌قیمت لیورپول، به‌ویژه فلوریان ویرتز، هرچه بازی جلو رفت کیفیت‌شان افت کرد و نخستین جام فصل راهی ویترین سلهرست پارک شد.
گلهای امیدوارکننده
با غیبت گراونبرخ به دلیل تولد فرزندش و نشستن الکسیس مک‌آلیستر (تازه‌بهبود یافته) روی نیمکت، اشلوت در ومبلی چهار خرید بزرگ تابستان را همزمان در ترکیب گذاشت: ویرتز، اکی‌تیکه، میلوش کرکز و فریمپونگ. فقط پنج دقیقه طول کشید تا اکی‌تیکه، خرید ۹۵ میلیون یورویی از آینتراخت فرانکفورت، روی پاس ویرتس نخستین گل خود را برای قرمزها بزند؛ شوتی زمینی و دقیق کنار تیر، نشانی از برتری مطلق لیورپول در شروع مسابقه.
پالاس در دقیقه ۱۵ با پنالتی ژان-فیلیپ ماتتا (پس از خطای فن‌دایک) بازی را مساوی کرد. اما درست وقتی صدای دست‌زدن سکوهای قرمز برای ادای احترام به شماره ۲۰ جاودانه باشگاه به اوج رسیده بود، فریمپونگ گل دوم را زد. مدافعی که جانشین ترنت الکساندر آرنولد شده، با یک ارسال به‌ظاهر ساده، توپ را به شکلی عجیب و با قوسی بلند از بالای هندرسون گذراند و گل تماشایی‌اش را جشن گرفت.
بازگشت پالاس و پایان تلخ قرمزها
با گذشت زمان، سرعت و هیجان بازی افت کرد و کیفیت حملات هم کاهش یافت. تنها کسی که این قاعده را شکست، اسماعیل سار بود. او ابتدا دو موقعیت طلایی را هدر داد، اما در نهایت پاس تماشایی آدام وارتون را به گل دوم و تساوی ۲–۲ بدل کرد. پالاس حتی می‌توانست بلافاصله گل سوم را هم بزند، اما کرکز شوت سار را در لحظه آخر بلوکه کرد. در همان صحنه، داور و VAR دست مک‌آلیستر را پنالتی تشخیص ندادند.
بازی به ضربات پنالتی کشیده شد؛ جایی که فاجعه برای لیورپول آغاز شد. صلاح ضربه‌اش را به آسمان زد، مک‌آلیستر در مقابل هندرسون ناکام ماند، و دروازه‌بان انگلیسی، که پیش‌تر با واکنش‌هایش در فینال جام حذفی، منچسترسیتی پپ گواردیولا را ناکام کرده بود؛ یک بار دیگر در ومبلی شنل قهرمانانه‌اش را بر تن کرد و جام را برای عقاب‌های لندن نگه داشت.
هرچند مهار آلیسون روی ضربه پنالتی از ازه و شوت بورنا سوسا (خرید تازه‌وارد) که به تیر افقی خورد، کمی هیجان را به ضربات پنالتی برگرداند، اما دین هندرسون پیش‌تر نام خود را بار دیگر با حروف طلایی در تاریخ کریستال پالاس ثبت کرده بود. شوت هاروی الیوت در دستان گلر پالاس آرام گرفت و جاستین دیوِنی، محصول آکادمی باشگاه، سومین و آخرین پنالتی را برای «عقاب‌ها» تبدیل به گل کرد تا نوبت به بالا بردن اولین جام بعد از 119 سال برسد .
این‌گونه، کریستال پالاس برخلاف تمام پیش‌بینی‌ها و بی‌اعتنا به ۳۰۰ میلیون یوروی هزینه‌شده توسط لیورپول، سوپرقهرمان تازه فوتبال انگلیس شد.
