رستگاری ستاره برزیل
در حد و اندازه رونالدو: ریچارلیسون، اوفنمنو!
به گزارش "ورزش سه"، نام ریچارلیسون دوباره بر سر زبان‌ها افتاده است. این فصل نمی‌توانست بهتر از این برای او پومبو (به پرتغالی:کبوتر) آغاز شود، درخشش در سوپرجام برابر پاری سن ژرمن و دبل در اولین دیدارش در لیگ برتر. ریچارلیسون سرانجام نور را در انتهای تونل می‌بیند. مسیر او طولانی، فرسایشی و پر از دست‌انداز بوده است. حالا هدف روشن است: تبدیل شدن دوباره به همان او پومبوی سابق و پوشیدن شماره ۹ تیم ملی برزیل.
برنلی شاهد احیای یکی از نوید بخش‌ترین بازیکنان این دهه بود. ابتدا با یک ضربه اول، همان‌طور که خودش ترجیح می‌دهد و سپس با یک ضربه قیچی برگردان مورب شایسته یک جایزه پوشکاش. توماس فرانک، سرمربی جدید تاتنهام، در این میان نقش زیادی داشته است. ماندن ریچارلیسون در لندن تا حد زیادی به دلیل اعتماد این مربی دانمارکی بود. این مهاجم برزیلی پس از پایان فصل گذشته نزدیک به جدایی بود اما گفتگویی با کادر فنی باعث تغییر تصمیمش شد.
فرانک در نشست خبری پس از بازی آخر هفته گذشته گفت: «این فوق‌العاده است که او گلزنی می‌کند. گل اول قطعاً ساده‌تر بود اما اصلاً آسان نیست. با این حال من مهاجمی دارم که از دو فرصت بهره می‌برد و به ما کمک می‌کند بازی را ببریم. او شایسته تحسین فراوان است. مقابل پاری سن ژرمن خیلی خوب بود و امروز استثنائی ظاهر شد، با فداکاری، پیش بردن تیم، حفظ توپ، تسلط و سپس آن دو ضربه تمام کننده.» مربی اشتباه نمی‌کرد: از معدود کسانی از رنج‌های او آگاه بودند.
رنج طاقت فرسا
مدت زیادی بود که او فصلی را چنین درخشان آغاز نکرده بود، نه از آن زمان که در فصل ۲۴-۲۰۲۳ در طول هشت بازی ۹ گل زد، یعنی نزدیک به دو سال پیش. چرا که مسیرش سراسر خوشی و راحتی نبود. برعکس، رنج‌های ریچارلیسون طاقت فرسا بودند. بیش از هر چیز به این دلیل که ریچارلیسون بیشتر بازیکنی است که در زمین حرف می‌زند تا بیرون از آن.
مصدومیت‌ها از جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به بعد کارنامه او را پر کرده‌اند. این بازیکن یکی پس از دیگری غایب می‌شد، بدون این که بداند چه بر سر بدنش می‌آید. در سکوت از درد مزمنی رنج می‌برد که همراه با نداشتن تمرینات پیش فصل، غیرقابل تحمل شده بود. تا این که در سفری به برزیل مشکلش شناسایی شد. تیم پزشکی شخصی او همراه با دستیاران تاتنهام پروتکلی طراحی کردند که در نهایت جواب داد.
فقدان تجربه همچنین به سلامت روان او لطمه زد. پشت دوربین‌ها، نورافکن‌ها و لباس فوتبالی، یک انسان وجود دارد. او در مصاحبه‌ای صمیمی اعتراف کرد: «افسرده بودم، می‌خواستم کنار بکشم. من که به نظر می‌رسیدم از نظر ذهنی قوی هستم، بعد از جام جهانی احساس کردم همه چیز فرو می‌ریزد. روانشناس زندگی من را نجات داد، چون ذهنم فقط پر از زباله بود. در گوگل فقط چیزهای بد جستجو می‌کردم، درباره مرگ... و امروز می‌توانم بگویم: حتماً یک روانشناس پیدا کنید، خیلی مهم است.»
رستگاری
ریچارلیسون حالا قدرتمندتر و پخته‌تر از گذشته بازگشته است، با اشتیاق برای جبران زمان از دست رفته. در ذهن او مسیر تا آخرین میلی‌متر ترسیم شده است: کسب دقایق باکیفیت برای بازگشت به تیم ملی برزیل. ورود کارلو آنچلوتی به نیمکت سلسائو دریچه امیدی تازه به روی او گشوده است.
