به گزارش "ورزش سه"، لیونل مسی در آخرین بازی رسمی خود در خاک آرژانتین، با دو گل در پیروزی 3-0 مقابل ونزوئلا در هفته هفدهم مقدماتی جام جهانی 2026، نمایشی تماشایی در ورزشگاه مونومنتال ارائه داد. او همراه با فرزندانش وارد زمین شد، بارها تشویق شد و با دو گل، شب را به یادماندنی کرد.
سوز سرما دستها را تا بیحسی یخ کرده بود. نسیمی ملایم اما سرد پوستها را میخراشد. اما چیزی که آبوهوای سرد نمیتوانست به آن آسیب بزند، قلبهای ۸۰ هزار نفری بود که در ورزشگاه مونومنتال برای تماشای بازی آرژانتین مقابل ونزوئلا گرد هم آمدند؛ دیداری که بهانهای بود برای حضور در آخرین بازی لیونل مسی در مقدماتی جام جهانی در خاک آرژانتین.
پیروزی ۳-۰، پایان رمانی بود که ۲۰ سال پیش مقابل پرو آغاز شد و با ۷۲ حضور، رکورد بیشترین بازی در این رقابتها را به نام مسی ثبت کرد؛ رکوردی که با ایوان هورتادو، بازیکن اکوادوری، مشترک است.
«بیا، بیا، با من بخوان، دوستی پیدا میکنی، با رهبری لئو مسی، دور افتخار میزنیم»، دو ساعت پیش از شروع بازی از سکوها طنینانداز شد؛ پیشدرآمدی برای آنچه تمام شب ادامه یافت. تنها صدایی که این فریاد مقدس را پیش و در طول بازی قطع کرد، اجراهای موسیقی پیش از مسابقه بود که از ساعت ۶:۳۰ عصر آغاز شد.
تا آن لحظه، اتفاقات داخل زمین اهمیت بازیهای دیگر را نداشت، حداقل برای آرژانتین. ونزوئلا اما برای پلیآف میجنگید و هنوز شانس صعود در هفته آخر را دارد. آنچه از زمین به سکوها منتقل شد، هر حرکت شماره ۱۰ بود که روح تماشاگران را شعلهور کرد و بهترین سلاح برای مقابله با سرمای نافذ بود، درست مثل بهترین پاسهای او. نیازی به توضیح بیشتر درباره آنچه در زمین دیده شد نیست: مسی مثل همیشه تعیینکننده بود، بخشی از یک ماشین بینقص. ۹۰ دقیقه بازی و دو گل، شبی بیعیبونقص برای او ساختند.
مسی پس از بازی گفت: «پایان دادن به این شکل در اینجا، همیشه آرزویم بود. سالها در بارسلونا محبت دریافت کردم و رویایم این بود که در کشورم هم این محبت را از مردمم حس کنم.»
در دقیقه 39 نیمه اول، لئاندرو پاردس با پاسی دقیق، خولیان آلوارس را در موقعیت قرار داد. آلوارس پس از کنترل توپ و فریب مدافعان، میتوانست خودش شوت بزند، اما توپ را به مسی پاس داد تا او با ضربهای نرم، نتیجه را 1-0 کند. هواداران با فریاد «با رهبری لئو مسی، دور افتخار میزنیم» او را تشویق کردند.
در نیمه دوم، در دقیقه 31، مسی با یک ضربه آزاد سریع، زمینهساز گل دوم شد. نیکو گونزالس سانتری دقیق ارسال کرد و لائوتارو مارتینز با ضربه سر گلزنی کرد. کمی بعد، با پاس تیاگو آلمادا، مسی گل سوم را از فاصله نزدیک به ثمر رساند و با 8 گل، به عنوان بهترین گلزن مقدماتی از لوئیس دیاز پیشی گرفت. او حتی میتوانست هتتریک کند، اما گلی به دلیل آفساید مردود شد.
آمار نشان میدهد مسی با آرژانتین در ورزشگاه ریور شکستناپذیر بوده (۱۸ برد و ۶ تساوی) و در مجموع ۵۱ بازی خانگی در مقدماتی، کوپا آمهریکا و دوستانه داشته است. تشویقها، ابراز احساسات و محبتی که امشب نصیبش شد، پاسخ به این آمار و افتخارات است، اما عشق به او تنها با اینها توضیح داده نمیشود.
بازی که تمام شد، مسی با احساسات فراوان گفت: «اینجا لحظات خوب و بد زیادی داشتم، اما بازی برای مردممان همیشه لذتبخش است، بهویژه بعد از پیروزی. سالهاست که بازی به بازی لذت میبریم. خیلی خوشحالم.»
او به گذشته سختش در تیم ملی اشاره کرد و افزود: «سالها انتقادات زیادی بود، اما من خوبیها را به یاد میسپارم، گروهی که تلاش کرد و به موفقیت نرسید. اما برای من و برخی از آن نسل، سرانجام موفقیت به دست آمد.»
درباره حضور در جام جهانی 2026، مسی گفت: «نه ماه سریع میگذرد. منطقی بود که فکر کنم نمیرسم، اما حالا با انگیزهام و روز به روز پیش میروم.» او تأکید کرد که این آخرین بازی رسمیاش در آرژانتین بود و از این پس، با صداقت با خودش، اگر حالش خوب باشد بازی میکند وگرنه ترجیح میدهد کنار بکشد.
مسی، با رکورد بیشترین گل و 194 بازی برای آرژانتین، پس از قهرمانی در جام جهانی 2022، کوپا آمهریکا 2021 و 2024 و فینالیسیما 2022، در حال نگارش آخرین فصلهای حضورش در تیم ملی است.
آرژانتین که صدرنشین و صعودش قطعی است، سهشنبه 9 سپتامبر مقابل اکوادور بازی خواهد کرد.
مسی اعلام کرد که با هماهنگی اسکالونی، برای استراحت و آمادهسازی برای MLS به فلوریدا بازمیگردد و از سفر به اکوادور صرفنظر کرده است. او گفت: «با لئو (اسکالونی) صحبت کردم. به دلیل مصدومیت اخیرم، بهتر است بازی بعدی را نروم و برای MLS آماده شوم.»
علاوه بر بازیهای نمایشی مقابل ونزوئلا و پورتوریکو در اکتبر در آمریکا، آرژانتین در 2026 فینالیسیما مقابل اسپانیا و جام جهانی در آمریکا، مکزیک و کانادا را پیش رو دارد.
نمیتوان گفت اگر این بازی نشانه شروع خداحافظی مسی نبود، چه اتفاقی میافتاد، اما در شبی که موسیقی حضور داشت، ترانهای از فیتو پائز، دیگر هنرمند روساریویی، میتواند آینده را توصیف کند: «عشق، پس از عشق، شاید شبیه این پرتو خورشید باشد.»
۳۳ سال پس از این ترانه در ۱۹۹۲، حالا که گویی این لحظه هرگز فرا نمیرسید، آرژانتین برای دوران پسامسی آماده میشود. تیم ملی آرژانتین پس از مسی شاید زمینیتر شود، اما یقیناً تیمی خواهد بود که همیشه دلتنگ نابغهاش خواهد ماند.