به گزارش ورزش سه، کمتر کسی تصور میکرد که مس سونگون در ماه مهر به این اندازه ناامید به نظر برسد و تیمی که ۹ هفته را با صدرنشینی سپری کرده بود، ناگهان در دو مسابقه، همه چیز را از دست بدهد. حتی پیدا کردن ایراد از تیمی که ۲۵ امتیاز در یازده مسابقه جمع کرده، بسیار سخت خواهد بود. مس سونگون در بازی گذشته با نتیجه دو بر یک مغلوب فولاد هرمزگان شد و اختلافش با صدر به پنج امتیاز رسید. تیم افضل در این بازی، هم دروازهبان اصلیاش را در اختیار داشت و هم با آرامش کامل به میدان رفت، اما باز هم باخت.
فوتسال همانند فوتبال، بسیار پیچیده و به هم پیوسته است که اگر بگوییم خط هجومی آنها ضعیف عمل کرده، تعداد هفت گل زده در سه مسابقه قابل قبول خواهد بود و اگر عملکرد خط دفاعی را خُرده بگیریم، دریافت هشت گل، دوباره قابل دفاع خواهد بود. مشکلات مس سونگون، فراتر از آمار و ارقام است، آنها جایی از کورس عقب افتادند که مشکلات درون تیمی را حل نکردند و بلکه به آن دامن زدند. کنار گذاشته شدن عظیمی و مصاحبههای پس از بازی، آنها را درگیر جنجال و حواشی کرد. بازیکنی که مس سونگون با تکیه بر ویژگیهای تهاجمی او، بسیار از بازیها را با پیروزی پشتسر گذاشته بود.
فرم بدن، یک موضوع بسیار شکننده است و بازیکنان مس سونگون در بسیاری از لحظات بازی با فولاد هرمزگان، تحلیل رفته نشان میدادند که میتوان دلایل آن را در خستگی و فشار مسابقات خلاصه کرد. آنها به طور کلی از سطح همیشگی خود پایینتر بودند و با وجود اینکه، نیمکت این تیم را بازیکنان جوان و سرزنده پُر میکنند، علی افضل به بازیکنان باتجربه بیشتر میدان داد و چندین بار از جریان توپ و بازی عقب افتاد.
مس سونگون از حالا باید به اما و اگر نگاه کند و اینکه گیتی پسند امتیاز از دست میدهد و آنها میتوانند عقب ماندگی را جبران کنند یا خیر. دیگر جایی برای مانور دادن وجود ندارد و آنچه برای طرفداران نگران کننده خواهد بود، مس سونگون در دور برگشت تمامی نبردهای سخت را باید خارج از خانه بازی کند و در نقطه مقابل گیتی پسند میزبان مدعیان قهرمانی خواهد بود. این مسئله، بیش از پنج امتیاز اختلاف دو تیم، جلب نظر میکند.
تبریزیها، تعادل و اعتماد به نفس خود را از دست دادهاند و بازیابی هر دو آسان نیست. بازیهای آینده با پردیس و شهرداری ساوه، فرصتی است که آنها با آرامش بیشتری راهی تعطیلات نیم فصل شوند، البته اگر در این دو مسابقه غافلگیر نشوند.