گلایه پدیده جدید فوتبال ایران از سپاهان!

به گزارش "ورزش سه"، حدود دو ماه از شروع فصل جدید لیگ برتر ایران می‌گذرد. لیگی که در آن شاهد ظهور یکی از استعدادهای آینده دار بودیم؛ کسری طاهری که در همان اولین بازی رسمی خود برای تیم جدیدش، پیکان، در هفته اول، گل سه امتیازی زد و در ادامه هم نشان داد، موفقیت او صرفا یک جرقه نبوده است. او حالا بهترین گلزن پیکان است و می‌تواند برای آقای گلی هم رقابت کند. درخشش او باعث شد تا در لیست جدید تیم ملی هم مورد توجه امیر قلعه نویی قرار بگیرد و خودش را برای یک مسیر تازه آماده کند.

بر همین اساس، او در چهار هفته ابتدایی لیگ، به عنوان برترین بازیکن جوان ماه فوتبال ایران انتخاب شد. انتخابی که با نظر کارشناسان، مربیان و روزنامه نگاران برتر ورزشی انجام شده است.

کسری در مدت 359 دقیقه بازی برای پیکان توانسته عملکرد فوق العاده 4 گل، یک پاس و 3 خلق موقعیت را داشته باشد. آماری که او را در رقابت با نامزدهای نهایی این جایزه، یعنی عباس کهریزی (آلومینیوم اراک) و آریا شفیع دوست (سپاهان)، موفق‌تر نشان داده است.

کسری طاهری که نگاه‌های امیدوارکننده‌ای را متوجه خود می‌بیند، در روزی که برای دریافت تندیس بهترین بازیکن ماه میهمان ما بود، همراهش با پدرش مقابل دوربین آنتن نشست و مصاحبه‌ای جالب انجام داد. 

از دلایل جدایی‌اش از سپاهان گرفته تا برنامه‌هایش در بازگشت به لیگ ایران و ناگفته‌های جالب از زندگی خصوصی‌اش در این مصاحبه را در ادامه بخوانید:

* روزهای خوبی سپری می‌کنی. از حس و حالت بگو.
خدا را شکر این یک ماه اخیر برایم خوب بود و چه در باشگاهی و چه تیم امید ایران، فصل را خوب شروع کردم. جا دارد همین‌جا از آقای دقیقی تشکر کنم که فکر می‌کنم همه این اتفاقات به خاطر ایشان دارد برای من رقم می‌خورد چون شرایطی برای من فراهم کرده که به اینجا (پیکان) آمدم و خودم را نشان دادم. امیدوارم بتوانم همین روند را ادامه دهم. قطعا اگر آقای دقیقی این شرایط را برایم فراهم نمی‌کرد این اتفاقات برایم رخ نمی‌داد.

* می‌گویند پسر سعید دقیقی هستی.
آقا سعید برایم مثل پدر است. برخورد و رفتار و مصاحبه‌ها و همه چیزم را زیر نظر دارد و کنترل می‌کند و مثل یک پدر رفتار می‌کند.

* ارتباطت با خواهرت چطور است؟
خیلی زیاد خوب است. او بیشتر از خودم فوتبالی است. پرسپولیسی است. پدر هم پرسپولیسی است ولی مسیر من از خانواده کاملا جداست. طرز فکر خانواده قطعا با من خیلی متفاوت است و هر کسی هدف و ذهنیت خودش را دارد.

* شنیدیم که تو اصلا فوتبالی نیستی. مگر می‌شود؟
از چه نظر فوتبالی نیستم؟ از این نظر که بازیکنان و مسابقات را تماشا کنم، خب اینطور نیستم چون وقتش را ندارم. حتی یک زمانی به بازی کامپیوتری خیلی علاقه داشتم ولی دیدم فقط دارد وقتم را می‌گیرد و قرار نیست با بازی کردن هیچ اتفاقی برایم بیفتد. آن را هم کنار گذاشتم تا همان تایم دو ساعته را روی کلاس زبان تمرکز کنم.

* فکر نمی‌کنی الان باید فوتبال ببینی؟
قطعا باید جزو روتین برنامه‌هایم بیاورم. چون این کار را هیچوقت انجام ندادم الان برایم سخت است. مثلا الان اگر یک شب دیگر بخوابم تا سه شب نمی‌توانم درستش کنم.

* اوقات فراغت را چه میکنی؟
کاملا با خودم تنهام. حتی اگر سینما بخواهم بروم، تنها می‌روم. البته خیلی اهل تفریح و بیرون رفتن نیستم. فکر کنم در تهران فقط یکبار بیرون رفتم که آن هم با مشاورم بود. الان در تهران جایی را بلد نیستم و فقط اسم‌هایشان را شنیده‌ام. بالاخره مسیر همین است و نمی‌توانم خودم را گول بزنم. قطعا فشار وجود دارد. چه کسی دوست دارد همه چیزش سر ساعت مشخص باشد ولی وقتی مسیر همین است و هدف بزرگی دارم نمی‌توانم خودم را گول بزنم.

* درباره پدر و مادر هم صحبت کن. ظاهرا زندگی کردن با تو خیلی سخت است.
واقعا سخت است چون باید سالها سخت بکشی تا به آن لذتی که برای تلاش کردی دست پیدا کنی. مدیون پدر و مادرم هستم چون از خودشان گذشتند. زندگی اصطلاحا بده بستان است. پس پدر و مادرم برای من همه چیز گذاشته‌اند و من هم باید جبران کنم. بالاخره پدر و مادر هم یکبار بیشتر زندگی نمی‌کنند. خدا را شکر می‌کنم که به من فرصت و شرایط جبران داده تا همه در کنار هم از موفقیت‌ها لذت ببریم.

* اگر دوست داری از مادرت بیشتر بگو.
مادر می‌تواند اولین عشق هر پسری باشد و با کلمات و جملات نمی‌توانم حق مطلب را درباره‌اش ادا کنم. فقط امیدوارم براش جبران کنم. فکر کنم تا حالا به او یک چیز را نگفته‌ام ولی می‌خواهم الان بگویم که خیلی دوستت دارم. خیلی برایم زحمت کشیدی و قول می‌دهم بیشتر از چیزی که خودت فکر کنی برایت جبران کنم. مادر هم فوتبالی است و خوشبختانه یا متاسفانه توی خانواده سرم را هر طرف می‌چرخانم فوتبالی هستند.

* زوج جذاب تو رضا غندی پور بود. درباره رضا صحبت میکنی؟
من و رضا از 15سالگی به آکادمی سپاهان رفتیم. رابطه صمیمانه و خیلی خوبی داریم. رضا استعداد ناب است و اگر وارد حاشیه نشود قطعا خیلی بیشتر از این چیزی که هست خودش را نشان خواهد داد. برایش آرزوی موفقیت می‌کنم. امیدوارم در شباب الاهلی خودش را پیدا کند و سکوی پرتابی شود برای حضورش در فوتبال اروپا.

* فکر میکنی چرا سپاهان و دیگر تیم‌های بزرگ روی بازیکنان جوان خودشان سرمایه گذاری نمی‌کنند؟
بیشتر به ذهنیت باشگاه برمی‌گردد. مثلا من و رضا و قلی زاده که سپاهان بودیم باشگاه می‌گفت برای شما زود است که در تیم بزرگسالان باشید. سن 19 سالگی را برای این کار تعیین کرده بودند. اما باورمان این بود که می‌توانیم لااقل در تمرینات بزرگسالان باشیم و با شرایط آشنا شویم. من اصلا دنبال این نبودم که در آن سن برای تیم اصلی بازی کنم ولی باید شرایطی فراهم می‌شد که ما را متقاعد کند نه اینکه فقط حرف باشگاه باشد. آن اتفاق در باشگاه سپاهان نیفتاد و ما بیرون آمدیم و کلی اتفاق برای هر سه نفرمان افتاد. رضا الان در شباب الاهلی است، اسماعیل در استقلال است و من هم به روسیه رفتم. وقتی به روسیه رفتم با اینکه 17 ساله بودم حتی یک جلسه هم با آکادمی تمرین نکردم و مستقیم به تیم بزرگسالان رفتم.

* شاید فشار هواداری در فوتبال ایران باعث شده تا ریسک بازی دادن به جوان‌ها از بین برود.
فوتبال ما پر بازدید است و اصلا در روسیه چنین چیزی وجود ندارد. هر چند همه چیز به شخص سرمربی برمی‌گردد. مثلا آقا سعید (دقیقی) این کار را می‌کند. در همین بازی قبلی هر سه نفر خط حمله 19 ساله بودیم.. آقا سعید به راحتی می‌تواند در تیم های بزرگ کار کند و قول می‌دهم حتی در استقلال و پرسپولیس هم همین روند را ادامه می‌دهد. چون برای خودش اصول دارد. هواداران هم باید به این باور برسند که باید به سرمربی و مدیریت باشگاه وقت داد.

* سقف فوتبالی تو کجاست؟
دوست دارم اولین بازیکن ایرانی باشم که در لیگ انگلیس درخشیده است. صرفا برای بازی کردن دنبال لژیونرشدن نیستم. می‌خواهم هر تیم خارجی باشم نشان بدهم که به عنوان یک ایرانی توانستم بدرخشم و اجازه ندهم به ایرانی‌ها دید منفی داشته باشند. هدف خیلی سخت و بزرگی است.

* الگوی ایرانی تو چه کسی است؟
اول از همه آقای دایی است و بعد هم سردار آزمون.

* درباره نحوه گل زدنت صحبت کنیم. بهتر است به پارسا جعفری و عارف آقاسی هم که باعث درخششت شد سلام کنی (باخنده).
هم به پارسا و هم به عارف آقاسی سلام میکنم و امیدوارم هرچه سریعتر بتوانند به اوج برگردند. هر دو فوتبالیست‌های خیلی بزرگی هستند و می‌توانند سالیان سال در ایران و حتی اروپا بدرخشند. منتها این را هم بگویم که یک موضوعی را هیچکس اهمیت نمی‌دهد؛ اینکه در فوتبال تا یک نفر اشتباه نکند گل زده نمی‌شود. حالا آن یک نفر یا مربی و تاکتیکش است و یا بازیکن. اتفاقا اشتباهات در فوتبال بیشتر از موفقیتش است. حالا این را هم در نظر بگیرید که ما (تیم پیکان) به خاطر سبک بازی خود همه را وادار به اشتباه می‌کنیم. امسال خواهید دید که همه تیم‌ها را به چالش می‌کشیم.

* چقدر به تیم ملی نگاه داری؟ (زمان انجام مصاحبه هنوز لیست جدید تیم ملی اعلام نشده بود)
اساسا برای رسیدن به تیم ملی به لیگ ایران آمده‌ام تا اگر شایستگی داشته باشیم به تیم ملی هم کمک کنم. امیدوارم شرایط فراهم شود و بتوانم خودم را نشان دهم. حتی کوچکترین کمک برای پرچم کشورم افتخار است.

* فکر می‌کنی در جام جهانی باشی؟
نمی‌توان آینده را پیش بینی کرد. ممکن است تا آخر فصل دیگر گل نزنم و شاید 10 گل دیگر هم بزنم. باید ببینم چه اتفاقی خواهد افتاد. قطعا یکی از اهداف امسالم حضور در جام جهانی است.

* صحبت پایانی.
باید از خانواده قدردانی کنم که در این مسیر هیچ چیزی برایم کم نگذاشتند و امیدوارم برایشان جبران کنم. جا دارد از باشگاه بزرگ پیکان هم تشکر کنم. همه چیز را مدیون این باشگاه و آقای دقیقی هستم که شرایط خوبی را برای ما جوان‌ها فراهم کردند تا خودمان را نشان دهیم. همچین باید از آقای کوروش حقیقی روانشناس خودم قدردانی کنم که خیلی به من کمک کرده است. از "ورزش سه" بابت این جایزه ممنونم. همین‌ها باعث می‌شود که ما انگیزه بگیریم. امیدوارم این مسیر برایتان ادامه دار باشد