مودریچ: افسوس، آرزویم بازنشستگی در رئال بود

به گزارش "ورزش سه"، لوکا مودریچ، اسطوره رئال، در مورد خداحافظی‌اش از این تیم صحبت کرد: «راستش، کار آسانی نبود. من تقریباً نیمی از زندگی‌ام را در یک باشگاه و یک شهر گذراندم، و آن دوران یکی از زیباترین بخش‌های زندگی‌ام بود. می‌توانم بگویم که کمی دیر به مادرید آمدم، در ۲۷ سالگی، اما در زمان مناسب؛ بعد از چهار سال حضور در انگلیس که بسیار کمکم کرد. هر آنچه که بعد از آن در مادرید تجربه کردم و به دست آوردم، برایم غیرقابل باور است. اگر کسی در زمان ورود به من می‌گفت که می‌توانم هر هدفی را که می‌خواهم بنویسم و از رسیدن به آن خوشحال باشم، می‌ترسیدم که تمام این موفقیت‌ها را روی کاغذ بیاورم. بنابراین، این دستاورد شگفت‌انگیز است.»

مودریچ ادامه داد: «منظورم فقط جام‌ها و پیروزی‌ها نیست، بلکه ۱۳ سال ماندن در باشگاهی مثل رئال مادرید است. در ۲۷ سالگی آمدم و تقریباً در ۴۰ سالگی رفتم. فوق‌العاده است. همه می‌دانند که رئال مادرید چه باشگاهی است؛ جایی که هیچ‌کس را به خاطر سطح متوسط تحمل نمی‌کند. همین که توانستم سطح بالایی را در چنین باشگاهی برای این همه سال حفظ کنم، مهم‌ترین دستاورد در بین تمام موفقیت‌هایی است که داشتم. به نظر من، این باورنکردنی‌ترین چیز است، زیرا وقتی آمدم فکر می‌کردم اگر ۵ یا ۶ سال بمانم عالی است؛ فکر می‌کردم دوران حرفه‌ای تا ۳۳ یا ۳۴ سالگی ادامه دارد، و رسیدن به ۳۵ سالگی را هم موفقیت بزرگی می‌دانستم. اما من حتی از آن مرز هم عبور کردم و تا کنون، همچنان توانسته‌ام این سطح بالا را حفظ کنم.»

آرزوی بازنشستگی با پیراهن سفید

او در مورد آرزویش برای بازنشستگی در رئال مادرید گفت: «همیشه گفته‌ام؛ این‌ها فقط حرف‌های تعارفی یا تملق به هواداران یا باشگاه نبود؛ صادقانه‌ترین آرزوی من بازنشستگی در مادرید بود. اما، ساده بگویم، هر چیزی شروع و پایانی دارد. معتقدم پس از رئال انتقال به هر تیم دیگری به معنای یک پله سقوط است. گاهی اوقات آن چیزی که می‌خواهی اتفاق نمی‌افتد، اما علی‌رغم محقق نشدن آرزویم برای بازنشستگی در مادرید، به چیزی دست یافتم که هرگز فکر نمی‌کردم بتوانم. اتفاقی افتاد که باید می‌افتاد و من از هیچ چیز پشیمان نیستم. وقتی می‌بینم با چه خداحافظی‌ای روبرو شدم، حتی در دیوانه‌وارترین رؤیاهایم هم انتظارش را نداشتم. همه چیز ایده‌آل و بسیار احساسی بود.»

لوکا در پایان گفت: «من ذاتاً فردی بسیار احساساتی هستم، اما این را زیاد نشان نمی‌دهم و پنهان می‌کنم؛ با این حال، روزهای آخر در مادرید برایم بسیار احساسی بود. این عشق از طرف هواداران، باشگاه و افراد مرتبط با مادرید چیزی است که برای همیشه می‌ماند. این فوق‌العاده است و من کلمه‌ای برای تشکر از هواداران و مردم باشگاه بابت این رفتار طی این ۱۳ سال ندارم. اما این حمایت از روز اول همین‌طور بود. این رفتار بعد از قهرمانی دهم یا دومین لیگ قهرمانان شروع نشد، بلکه از همان ابتدا بود؛ زمانی که با تمام سختی‌ها آمدم، از همان ابتدا این عشق و وفاداری هواداران را حس کردم. آن‌ها احساس کردند که من فرد مناسبی هستم، و این به من الهام و انگیزه داد تا به بهترین شکل ممکن، محبت آن‌ها را جبران کنم.»