دوران مربی‌گری عجیب فابیو کاناوارو!

به گزارش "ورزش سه"، کاناوارو به‌عنوان بازیکن در سال ۲۰۰۶ با ایتالیا قهرمان جهان شد و تاکنون تنها مدافعی است که عنوان بهترین بازیکن جهان را کسب کرده است. او برای باشگاه‌های افسانه‌ای مانند اینتر میلان، یوونتوس و رئال مادرید بازی کرد، اما مسیر مربیگری او کاملاً متفاوت بوده است.

آغاز ماجراجویی جدید با ازبکستان

پس از تجربه‌هایش در چین، امارات و عربستان سعودی، ماجراجویی جدیدی برای کاناوارو آغاز شده است: او اخیراً سرمربی تیم ملی ازبکستان شده است، تیمی که برای اولین بار توانسته جواز حضور در جام جهانی آینده را کسب کند.

جنارو گتوزو، هم‌بازی او در تیم قهرمان جهان ۲۰۰۶، از این موضوع شگفت‌زده بود و کمی حسادت ورزید:«به کاناوارو زنگ زدم و به او گفتم چقدر خوش‌شانس است. کمی عطر می‌زند، ژل مو می‌زند و ناگهان در جام جهانی است، در حالی که من اینجا در سنگرها گیر کرده‌ام.»
این شوخی را سرمربی تیم ملی ایتالیا که تیمش هنوز در مرحله مقدماتی جام جهانی است، مطرح کرد.

پروژه‌های عجیب و غریب

کاناوارو مسیر مربیگری خود را با توقف‌های نسبتاً عجیب ادامه داده است. بعد از اینکه از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۲ به عنوان یک مدافع سرسخت شناخته شد، بلافاصله به مسیر مربیگری وارد شد و مسیرش پر از ماجراهای عجیب است.

حتی پایان دوران بازیگری او هم غیرمعمول بود. در سال ۲۰۱۲، کاناوارو که آخرین بازی‌هایش را با الاهلی عربستان سعودی انجام داده بود، به پروژه هندی Premier League Soccer پیوست.
این پروژه قرار بود با ترکیبی از سرگرمی و فوتبال، علاقه به فوتبال در هند را افزایش دهد. در هر شش باشگاه یک بازیکن بزرگ جذب شد و کاناوارو عضو تیم بنگال تاسکرز بود. اما به دلیل مشکلات مالی، فصل شش هفته‌ای برگزار نشد و باشگاه‌ها منحل شدند.

کاناوارو سپس مسیر خود را تغییر داد و به عنوان مشاور استراتژیک و نماینده باشگاه سابقش الاهلی فعالیت کرد و بعد به عنوان دستیار مربی در همان باشگاه یک فصل کار کرد و سپس در فصل ۱۵-۲۰۱۴ به لیگ چین رفت.

سال‌های موفق در چین

در چین، او برای اولین بار به عنوان سرمربی اصلی، در ۲۲ بازی مربی گوانگژو بود. این باشگاه که بعدها به دلیل بدهی منحل شد، آن زمان موفق‌ترین باشگاه فوتبال چین محسوب می‌شد. پس از توقف کوتاه در النصر عربستان (۱۴ بازی)، در سال ۲۰۱۶ دوباره به چین رفت، این بار به تیم دسته دومی کوانیجان که آن هم بعدها به دلیل مشکلات مالی منحل شد.
اگرچه کاناوارو با کوانیجان به عنوان قهرمانی لیگ دسته دوم رسید و فصل بعد نیز موفق شد، اما تنها چند روز بعد دوباره به گوانگژو بازگشت.
این طولانی‌ترین دوره مربیگری او بود: تا سال ۲۰۲۱ در این باشگاه ماند و در سال ۲۰۱۹ با این تیم به قهرمانی رسید. او همچنین به‌طور موقت سرمربی تیم ملی چین شد، اما تنها دو بازی انجام داد و هر دو را باخت.

بازگشت به اروپا و دوباره آسیا

کاناوارو سپس به ایتالیا بازگشت، اما این تجربه موفق نبود. در سال ۲۰۲۲ به تیم دسته دومی بنونتو پیوست و تنها چهار ماه بعد از کار برکنار شد. بیش از یک سال بدون تیم ماند و سپس به اودینزه در سری A رفت، اما تنها شش بازی (۹ امتیاز) فرصت داشت. شش ماه بعد به دینامو زاگرب در کرواسی رفت، اما آنجا هم مدت زیادی دوام نیاورد و از آوریل بدون تیم بود.

شروع موفق با ازبکستان

با این حال، شروع کار با تیم ملی ازبکستان موفقیت‌آمیز بود: در بازی دوستانه مقابل کویت، ۲-۰ پیروز شدند و کاناوارو اولین تجربه خود را با موفقیت جشن گرفت.
جالب است که طبق برخی گزارش‌ها، حتی یوآخیم لوو هم جزو گزینه‌های فدراسیون فوتبال ازبکستان بوده است.

چشم‌انداز جام جهانی

کاناوارو با تیم ملی ازبکستان تاریخ‌ساز خواهد شد: اولین حضور این کشور در جام جهانی و حضور یک مدافع سابق قهرمان جهان روی نیمکت. این فرصت می‌تواند نقطه عطفی در دوران مربیگری پرپیچ و خم او باشد و شاید بالاخره موفق شود روند مربیگری خود را با موفقیت در جام جهانی تثبیت کند.