جاسم بن‌حمد در تاریخ قطر تاریخی شد
به گزارش ورزش سه، ورزشگاه جاسم بن حمد، استادیوم خانگی باشگاه السد که به‌دلیل میزبانی مکرر از رویدادهای مهم به مکانی مهم برای افتخارات فوتبال قطر تبدیل شده است. انتخاب این ورزشگاه که حالا با لقب «ورزشگاه قهرمانی‌ها» شناخته می‌شود، برای برگزاری دیدارهای پلی‌آف آسیایی مقدماتی جام جهانی نیز اتفاقی تازه برای فوتبالدوستان قطری نبود، چرا که این ورزشگاه پیش‌تر صحنه لحظات ماندگاری در تاریخ ورزش قطر بوده است.
در همین ورزشگاه بود که قطر در سال ۲۰۰۴ قهرمان جام خلیج فارس شد و دو سال بعد در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ مدال طلای فوتبال را به‌دست آورد. همچنین همین زمین، شب گذشته شاهد صعود تاریخی تیم ملی قطر به جام جهانی ۲۰۲۶ از مسیر مستقیم مقدماتی آسیا بود؛ دیداری که با پیروزی یک بر صفر مقابل امارات خاتمه یافت و بار دیگر ثابت کرد جاسم بن حمد فقط میزبان پیروزی‌ها و افتخارات است.
در این شب خاطره‌انگیز، سکوهای ورزشگاه به صحنه‌ای برای شور ملی تبدیل شدند؛ صدای هواداران با فریادهای افتخار و تعلق درهم آمیخته بود و پرچم‌های قطر با ریتم شادی و هیجان به اهتزاز درآمدند. حضور تماشاگران پرشمار و شور وصف‌ناپذیرشان نشان می‌داد که این ورزشگاه رازی در خود دارد که هر مسابقه‌ای را به فرصتی برای ساختن افتخاری تازه تبدیل می‌کند.
ورزشگاه جاسم بن حمد تنها محلی برای برگزاری مسابقات نیست، بلکه به نمادی از موفقیت‌های ورزشی قطر تبدیل شده است. از همین‌جا جشن‌های فراوانی آغاز شده و بر روی چمن آن، تیم ملی بارها در لحظات قهرمانی و بالا بردن جام‌ها ایستاده است.
کافی است نام این ورزشگاه برده شود تا تصاویر بازیکنان در حال جشن میان هواداران در ذهن‌ها زنده گردد. آنچه دیشب رخ داد، تنها ادامه همان خاطرات پربار در حافظه ورزش قطر بود؛ صعود به جام جهانی از اینجا، صرفاً یک پیروزی نبود، بلکه تأکیدی بود بر اینکه ورزشگاه جاسم بن حمد سرزمینی حاصلخیز برای افتخارات و قهرمانی‌هاست.
آنچه این ورزشگاه را متمایز می‌کند، این است که شاهد بسیاری از لحظات تاریخی در مقدماتی جام جهانی بوده است. هر بار، هواداران ثابت کرده‌اند که این ورزشگاه تنها از سنگ و آهن ساخته نشده، بلکه روح یک وطن و صحنه آفرینش لحظه‌ای تاریخی تازه است؛ همان‌گونه که دیشب، با سوت پایان مسابقه و اعلام صعود و تحقق یک رویا، احساس غرور و افتخار در هر گوشه از ورزشگاه فوران کرد و کاروان‌های شادی از اطراف ورزشگاه تا خیابان‌های دوحه ادامه یافت، تا شبی در حافظه قطری‌ها جاودانه شود و بر دیوارهای ورزشگاهی ثبت گردد که تنها طعم طلا را می‌شناسد.
