تاریخی: شیرهای اطلس قهرمان جهان شدند

به گزارش "ورزش سه"، مراکش بار دیگر تاریخ‌ساز شد. این تیم آفریقایی، که دومین تیم قاره خود محسوب می‌شود، با غلبه بر آرژانتین با نتیجه ۲-۰ در سانتیاگو شیلی، اولین عنوان قهرمانی خود در جام جهانی زیر ۲۰ سال را کسب کرد. این دیدار که بین دو تیم برتر تورنمنت برگزار شد، در استادیومی پرتنش و خصمانه علیه آلبی‌سلسته (آرژانتین) انجام گرفت که با رنگ قرمز هواداران مراکش برای حمایت از شیرهای اطلس آراسته شده بود.  

بازی بین این دو تیم به‌سرعت به یک رویارویی پرتنش و پربرخورد تبدیل شد، رقابتی مملو از فشار برای دستیابی به یک هدف مشترک. در فضایی که بیش از یک بازی، شبیه به یک نبرد بود، آرژانتین خیلی زود از اولین موقعیت دشوار خود در بازی جان سالم به در برد. در یک فعل و انقعال، باربی، دروازه‌بان آرژانتین، با خطا روی زبیری از اخراج در دقایق ابتدایی گریخت.  

یاسر زبیری، مهاجم مراکش، به ستاره بی‌چون‌وچرای بازی تبدیل شد. در دقیقه 11 از خطایی که در نزدیکی محوطه جریمه آرژانتین به دست آورد، این بازیکن باشگاه فامالیسائو با شوتی دقیق به گوشه دروازه، کار را برای حریف دشوار کرد.

در دقیقه 28  زبیری، که بهترین گلزن تورنمنت بود و از جنس دیگری به نظر می‌رسید، با همکاری با ماما اختلاف را در تابوی نتایج افزایش داد و آرژانتینی را که در مراحل حذفی گلی دریافت نکرده بود، کاملاً از هم پاشاند. ضدحملات مراکش، تیم آمریکای جنوبی را در هم کوبید.  

تیم تحت هدایت دیه‌گو پلاسنته در شیلی ضربه‌ای بی‌سابقه دریافت کرد. این تیم نشان داد که فضای بازی برای شاگردانش کاملاً ناآشنا بود. کمبود ایده، گردش توپ قابل پیش‌بینی و شتابزدگی بیش از حد در لحظات رسیدن به محوطه نهایی، نقاط ضعف آرژانتین بودند. در مقابل، مراکش با آرامش اعصاب خود را کنترل کرد، در زمین خود عقب‌نشینی کرد و به‌تدریج حریف را از جریان بازی خارج نمود.  

پرستیانی، بازیکن بنفیکا، در برابر این ناکامی سعی داشت به ناجی آرژانتین تبدیل شود. این وینگر جوان تلاش کرد تا تیم را به دوش بکشد و در سراسر خط حمله ظاهر می‌شد تا هم‌تیمی‌هایش را برای یافتن گلی که بتواند ورق را برگرداند، فعال کند. اما با بدشانسی کاریزو، اضطراب سارکو و عجله مدافعان کناری، آن گل مورد انتظار هرگز به ثمر نرسید.  

مراکش این پیروزی را با الهام از عملکرد سه سال پیش در قطر به دست آورد، گویی این تیم زیر ۲۰ سال از تیم والید رکراکی تغذیه کرده بود تا بلوغی فراتر از سن خود نشان دهد. همبستگی، تلاش جمعی و فداکاری فراوان، شیرهای اطلس را به بزرگ‌ترین موفقیت تاریخ این کشور رساند.