کاش با یک قرص جادویی امروز بازی می‌کردم
به گزارش "ورزش سه" او با وجود جایگاه مقدسش به‌عنوان بهترین بازیکن تاریخ بسکتبال، نمی‌تواند با غمی که از ناتوانی در بازی کردن و بازگشت به روزهای اوجش احساس می‌کند، کنار بیاید. جردن حتی ۲۲ سال پس از بازنشستگی‌اش، اعتراف کرد که همچنان دلتنگ بازی است و با چشمانی پر از اشک، این احساس عمیق را نشان داد.
جردن، اسطوره ۶۲ ساله شیکاگو بولز، به مایک تیریکو، روزنامه‌نگار، گفت: «من عاشق بسکتبال هستم، به حدی که باورت نمی‌شود. صادقانه بگویم، کاش می‌توانستم قرص جادویی بخورم، شورت ورزشی بپوشم، بروم بیرون و امروز بسکتبال بازی کنم، چون این ذات من است. این نوع رقابت چیزی است که برایش زندگی می‌کنم. دلم برایش تنگ شده، دلم برای آن بخش از بازی بسکتبال تنگ شده، برای اینکه خودم را مقابل آنچه مردم بسکتبال بزرگ می‌دانند، به چالش بکشم. اما برای من، بهتر است اینجا بنشینم و با تو صحبت کنم تا اینکه تاندون آشیلم را پاره کنم و مدت‌ها روی ویلچر باشم.»
گرچه این گفت‌وگوی کوتاه با شماره ۲۳ تنها سه دقیقه طول کشید، اما صحبت‌های او سرخط‌های دیگری نیز به همراه داشت. او به‌صورت طنزآمیز گفت: «سال‌هاست که توپ بسکتبال دستم نگرفته‌ام. این اطراف حلقه‌ای نمی‌بینی، مگه نه؟».
