بزرگترین شوک، میالبی عقل و قانون را زیر پا گذاشت
یک داستان فوتبالی که نمی‌توانست زیباتر از این باشد
به گزارش "ورزش سه"، شما احتمالاً هیچ تصوری از سطح لیگ دسته سوم سوئد ندارید اما میالبی خوب می‌داند که آن چیست. این تیم در سال ۲۰۱۶ در وضعیتی نابسامان بود و تا آستانه سقوط به لیگ منطقه‌ای پیش رفت. آنها در آخرین هفته از سقوط گریختند و روزنامه‌های محلی به‌اختصار از آن نوشتند و آن را «یک معجزه» نامیدند.
اما حالا، نه فقط همان روزنامه‌ها بلکه رسانه‌های سراسر جهان درباره‌شان صحبت می‌کنند چون باشگاهی از یک روستای کوچک سوئدی قهرمان این کشور شده است.
«ما باید در چیزهایی که رایگان است، بهترین باشیم»
مگنوس امئوس، تاجر سوئدی، در سال ۲۰۱۵ به زادگاهش بازگشت. پروژه‌هایش در خارج از کشور به پایان رسیده بود و حالا به خانه آمده بود. بازگشت او همزمان شد با پیشنهادی جالب: امئوس را از احتمال ریاست هیئت مدیره باشگاه میالبی مطلع کردند. طبیعی بود که ابتدا با تردید برخورد کند. این پروژه سودآور نبود و باشگاه در لیگ‌های پایین‌تر درجا می‌زد. اما همان‌طور که اغلب در چنین داستان‌هایی رخ می‌دهد، رویایش غلبه کرد. این کارآفرین همیشه عاشق فوتبال بود و می‌خواست مدیر باشگاهی شود که بتواند تغییری واقعی ایجاد کند.
او از همان ابتدا برنامه‌هایش را پنهان نکرد. ایده‌هایش پذیرفته شده اما همیشه موفق نبودند. ابتدا، امئوس کادر فنی را بازسازی کرد. نه فقط تیم اصلی، بلکه مربیان رده‌های پایه را نیز تغییر داد. او گروهی جدید از مربیان تمام رده‌ها تشکیل داد و اعلام کرد موفقیت این باشگاه به کار همه آنها بستگی دارد. هدف روشن بود: پرورش بازیکنان و فروششان به باشگاه‌های بزرگ‌تر. این مسیر می‌توانست رشد پایدار میالبی و صعود تدریجی آن به بالاترین سطح را تضمین کند.
او گفت: «یک شعار دارم که همیشه درباره‌اش حرف می‌زنم: باید در چیزهایی که رایگان هستند، بهترین باشیم. ما می‌توانیم روحیه تیمی بهتری نسبت به رئال مادرید داشته باشیم. می‌توانیم برای یک بازی بهتر از منچستریونایتد آماده شویم. وقتی وارد دنیای ورزش می‌شوی، شگفت‌زده می‌شوی که بدون پول چقدر کار می‌شود انجام داد.»
نتیجه چه شد؟ میالبی در سال ۲۰۱۸ به دسته دوم و در ۲۰۱۹ به لیگ برتر سوئد صعود کرد. پنج سال بعد، قهرمان کشور شد.
مربی شبکه‌های اجتماعی
در اولین فصل بازگشت به سطح اول، این تیم در رده پنجم جدول ایستاد که نتیجه‌ای باورنکردنی برای تیمی با فهرست بازیکنان، زیرساخت و بودجه یک باشگاه کوچک در ساحل بالتیک بود. آنها باید برای بقا می‌جنگیدند، نه برای صعود به صدر. در فصل‌های بعدی نتایج اندکی افت کرد اما این تیم جایگاهش را در سطح اول حفظ کرد. در فصل ۲۳-۲۰۲۲ بود که میالبی به فینال جام حذفی سوئد رسید اما در بازی نهایی کمی بدشانسی آورد.
گام کلیدی بعدی، انتصاب اندرس تورستنسون به عنوان سرمربی بود. او زمانی در تیم جوانان این باشگاه بازی کرده بود، سپس ۱۰ سال در ارتش خدمت کرد و بعد از بازگشت به زندگی غیرنظامی، مدیر یک مدرسه شد. در سال ۲۰۰۷ که این باشگاه به کمک نیاز داشت، طبیعی بود که به سراغ او بروند.
میالبی به یک دستیار مربی احتیاج داشت. در ابتدا قرار بود حضور او کوتاه مدت باشد و در کنار آن به کار در مدرسه ادامه دهد اما این همکاری پنج سال طول کشید. در سال ۲۰۱۳، برای اولین بار سرمربی شد. پس از آن در چند تیم سوئدی دیگر کار کرد اما در سال ۲۰۲۱ بازگشت و از آن زمان در منطقه زادگاهش ماند.
کمی پس از انتصاب مجدد او، کارل ماریوس آکسوم، میکروبلاگری که پیش از این تحلیل‌های فوتبالی‌اش را در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کرد، به کادر فنی اضافه شد. اما او فقط یک «نظردهنده اینترنتی» نبود. کارل دکترایش را در زمینه ادراک بصری در فوتبال گرفته بود. به طور ساده یعنی مطالعه چشمی حرکات بازیکنان و ارائه راهکار بر اساس آن. او از سبک تدافعی میالبی خوشش نمی‌آمد و قول داد به بهبود آن کمک کند. مدیریت این باشگاه نه تنها متوجه استعداد این مرد ۳۲ ساله شد، بلکه به او اعتماد کرد.
نتیجه چه بود؟ در طول دو فصل، این تیم با کمترین گل خورده در لیگ، دومین آمار گل زده، یک قهرمانی تاریخی و احتمال شکستن رکورد امتیازگیری مالمو (۶۷ امتیاز در سال ۲۰۱۰) مواجه شد. برای این کار، میالبی فقط به دو امتیاز از سه بازی باقیمانده نیاز دارد.
آکسوم چند هفته پیش از فتح جام گفت: «تعجبی ندارد که فوتبال خوبی بازی می‌کنیم. البته صدرنشینی ما شگفت‌انگیز است. این یک شادی بزرگ برای تمام مردم روستا است. واکنش مردم را در مغازه‌ها، هنگام قدم‌زدن یا دویدن می‌بینم. انگار در یک قصه افسانه‌ای زندگی می‌کنند و هنوز باورشان نمی‌شود.»
سرطان. قیمت. فضا
در سال ۲۰۲۴، تورستنسون در معاینات دوره‌ای تشخیص ترسناکی دریافت کرد: سرطان خون لنفوسیتی. نیازی به جراحی نبود و می‌توانست به کار و زندگی‌اش ادامه دهد. خودش با نگاهی فلسفی به موضوع نگاه کرد و گفت: «حداقل صد بیماری وجود دارد که بدتر از بیماری من است. پس همه چیز خوب است.»
این تیم نیز ظاهراً همینطور با این موضوع برخورد کرد. این تشخیص هیچ تاثیری بر کارشان نگذاشت و شور و ایمان‌شان حتی به آنها کمک کرد بهتر عمل کنند. شاید همان باور بود که باعث شد فصل گذشته رکورد تاریخی‌شان یعنی رتبه پنجم را تکرار کنند؟ و امسال پا را از آن هم فراتر بگذارند؟
اما درباره قهرمانی، نمی‌توان از بحث هزینه‌ها گذشت. ارزش کل ترکیب میالبی تنها ۱۶.۸ میلیون یورو است که نهمین تیم از نظر بودجه در لیگ به حساب می‌آید. در مقابل، مالمو ۳۶ میلیون یورو ارزش دارد. آیک، دیورگاردن و هاماربی هرکدام بیش از ۲۰ میلیون یورو. با این حال، شاهدان از اتحاد مثال‌زدنی این تیم می‌گویند.
مقایسه با لسترسیتی طبیعی است، اما از نظر توان بازیکنان چندان دقیق نیست. این تیم انگلیسی ستاره‌هایی در ترکیب داشت، در حالی که اینجا بیشتر شبیه تیم فعلی بالتیکاست: بازیکنانی که نقشه تاکتیکی را بی‌نقص اجرا کردند، درباره توانایی‌هایشان چیزهای تازه‌ای آموختند و اعتماد به نفس‌شان هر هفته بیشتر شد.
فضای داخلی این تیم هم منحصر به فرد است. به خصوص به این دلیل که بیشتر بازیکنان در یک خوابگاه کوچک زندگی می‌کنند. در روستایی با تنها ۱۳۷۹ نفر جمعیت، انتظار هتل پنج‌ستاره بی‌جا خواهد بود. الیوت استرود، هافبک این تیم، گفت: «وقتی کار خاصی نداریم، باربکیو می‌کنیم یا دور هم جمع میشویم. فکر کنم همین حالا هم جشن بزرگی در آپارتمان اشتراکی‌مان در راه است.»
تابستان آینده، میالبی رقابت‌های مقدماتی لیگ قهرمانان را از مرحله دوم آغاز خواهد کرد. در همین حال، مالمو که در طول ۱۲ سال گذشته هشت بار قهرمان شده، ممکن است حتی از حضور در رقابت‌های اروپایی بازبماند. این تیم سه امتیاز با رتبه سوم فاصله دارد و تنها سه هفته تا پایان فصل باقی مانده است.
