یک سال پس از زخم توپ طلا: مسیر جذاب وینی!
به گزارش "ورزش سه"، پاریس، ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴. یک سال پیش در تئاتر دو شاتله، تمام نگاه‌ها بر بازیکن برزیلی متمرکز بود که اروپا را با گل‌ها و دریبل‌هایش به آتش کشیده بود. او ظاهر نشد. نه او و نه رئال مادرید روی فرش قرمز قدم نگذاشتند. رودری توپ طلا را بالا برد و در آن سوی ماجرا، وینیسیوس شاید با نوشتن جمله‌ای در شبکه‌های اجتماعی، پذیرش واقعی‌اش از این اتفاق را ثبت کرد: «اگر لازم باشد، ۱۰ برابرش می‌کنم. آنها آماده نیستند.» وعده‌ای در قالب پیامی به خودش که در نهایت در بیش از ۳۴۰ میلیون صفحه بازتاب داشت.
یک سال بعد، بازتاب رسانه‌ای آن توییت با آنچه او انتظار داشت تفاوت داشت. پس از این که شاهد لغزش توپ طلا از دستانش بود، همچنان به گلزنی، لبخند زدن و پخش شادی که از پوشیدن پیراهن رئال مادرید در او زاده می‌شد ادامه داد. اما هر ورزشگاهی که قدم در آن می‌گذاشت، گویی قصد داشت زخم او را با شعارهای «توپ ساحلی» یادآوری کند. وینیسیوس که از ۱۸سالگی تحمل بدترین نوع از انتقاد را آموخته بود، چاره‌ای جز تکرار همان صبر نداشت.
در میان تشویق‌ها و تحسین ستاره‌های دنیای ورزش که در مراسم مختلف حضور داشتند، یک جمله بیش از بقیه به گوش آمد. کریستیانو رونالدو، الگوی همیشگی این بازیکن، اعلام کرد: «وینیسیوس شایسته توپ طلا بود.» این فقط یک تحسین ساده نبود، بلکه نشانه‌ای از تایید از سوی کسی بود که طعم موفقیتی را چشیده که کمتر کسی آن را تجربه کرده است.
اما آنچه بعد از آن آمد، سفری پر فراز و نشیب بود. وینیسیوس در لیگ قهرمانان همچنان درخشان بود. گل‌ها و پاس گل‌هایی مقابل آتالانتا و سالزبورگ و دیداری پرانرژی برابر منچسترسیتی در برنابئو داشت. اما در جدال‌های تعیین‌کننده فصل مقابل اتلتیکو مادرید و آرسنال، درخشش او فروکش کرد. فصل قبل با تنها یک جام و شکست در فینال کوپا دل ری برابر بارسلونا به پایان رسید.
با ورود ژابی آلونسو، سرنوشتی کاملاً متفاوت برای این ستاره برزیلی در راه بود. جام جهانی باشگاه‌ها اولین آزمون بود، مرحله‌ای دشوار برای پروژه‌ای که هنوز ناپخته بود و در نهایت در نیمه نهایی از ادامه راه بازماند. از آن زمان، وینیسیوس مسیر تازه‌ای را پیموده است، در حالی که کیلیان امباپه به رهبر بی‌چون‌وچرای این تیم تبدیل شده است، واقعیتی که وینیسیوس با آرامش و رقابتی سالم با آن کنار آمده است.
بهترین شروع گلزنی او در لالیگا
تاثیرگذاری او همچنان مشهود است اما با نظمی کمتر. میانگین گلزنی‌اش از ۰.۶ به ۰.۴ گل در هر بازی کاهش یافته و در این فصل سه بار متوالی از روی نیمکت وارد میدان شده و سه بار نیز تعویض شده است، یعنی نیمی از دفعاتی که در تمام فصل گذشته در لالیگا و لیگ قهرمانان تجربه کرده بود. سازگاری دوباره‌ای که وینیسیوس ناچار شده است به سبک و شخصیت خودش انجام دهد.
با وجود سقوط ۱۴ پله‌ای در آخرین رده‌بندی توپ طلا که چند هفته پیش برگزار شد، آمار او از شروع یک بازگشت خبر می‌دهد. وینیسیوس در لالیگا بهترین آغاز گلزنی‌اش از فصل ۲۲-۲۰۲۱ را تجربه می‌کند، با پنج گل در ۱۰ بازی. با این حال، پربارترین فصل او همچنان فصل گذشته است که در آن ۱۰ مشارکت مستقیم (چهار گل و شش پاس گل) داشت. آمارش بیش از آن که مایه نگرانی باشد، دعوتی است به آرامش. وینیسیوس همچنان بازیکنی تاثیرگذار است، توانمند در خلق موقعیت، رکوردی که ارزش طلا دارد و در این آغاز فصل نیز آن را حفظ کرده است.
این بازیکن برزیلی در حال حاضر در مسیر صیقل دادن روحیه رقابتی‌اش نیز قرار دارد، همان انرژی‌ای که گاهی بر استعداد زیادش غلبه می‌کند. تعویض او در ال‌کلاسیکوی چند روز پیش که ناراحتی‌اش را به وضوح نشان داد، بخشی از همان بازیکنی است که در سال ۲۰۲۱ نارضایتی را به سوخت تبدیل کرد و منفجر شد. برخی ویژگی‌ها همچنان پس از گذشت یک سال دست نخورده باقی مانده‌اند.
وینیسیوس همچنان بازیکنی رقابتی است و چالش او نه یافتن دوباره خودِ گذشته، بلکه تکامل در چارچوب نیازهای فعلی این تیم است. زمان نشان خواهد داد آیا این وینیسیوس می‌تواند بر سایه مردی که دو فصل پیش همه را خیره کرده بود، غلبه کند یا نه.
منبع: مارکا
