بررسی سوابق سرمربی لیورپول در برخورد با دشواری‌ها
اشلوت برمی‌گردد مطمئن باشید - یادداشتی از اتلتیک
به گزارش "ورزش سه"، در روزهای گرم سال پیش از آنکه لیورپول جام قهرمانی لیگ برتر را در ماه می به دست آورد، برخی پیش‌بینی‌های آرنه اشلوت، سرمربی این تیم، شاید پیش‌گویی بودند؛ زمانی که خبرنگاران هلندی در یک مصاحبه درباره چالش‌های پیش رو از او سؤال کردند، اشلوت اذعان کرد که دفاع از عنوان قهرمانی دشوارتر خواهد بود، زیرا تیم‌های دیگر در واکنش به سلطه لیورپول در فصل گذشته، سرمایه‌گذاری سنگینی روی بازیکنان خواهند کرد. اما او بیشتر نگران مشکلی بود که فکر می‌کرد نمی‌تواند آن را حل کند، زیرا مسئولیت آن بر عهده داوران مسابقه بود.
او گفت می‌خواهد ریتم بازی لیورپول را افزایش دهد، اما به نظرش حریفان در فصل ۲۵-۲۰۲۴ بدون مجازات، بازی را مختل کرده‌اند و نگران بود که این روند ادامه پیدا کند. او از «دروازه‌بانی که ناگهان احساس ناراحتی می‌کند، شروع به گپ زدن می‌کند و می‌پرسد توپ کجاست» صحبت کرد. گاهی «یک دقیقه طول می‌کشید تا یک اوت پرتاب شود.»
اشلوت تأکید کرد:«واقعاً افتضاح است. نمی‌توانی استراتژی‌ای برای مقابله با آن طراحی کنی. این بزرگ‌ترین ناامیدی من است. دفعاتی که امتیاز از دست دادیم، این (وقت‌کشی) بخشی از تاکتیک حریف بود.»
در اوج شکوه آن دوره بهاری، نظر اشلوت چندان اهمیتی نداشت. برای مثال، در یافته‌های منتشرشده روزنامه هلندی «دِ فولکس‌کرانت»، این ادعا در انتهای مقاله مصاحبه آمده بود و در انگلیس، جایی که این مربی در سال اول حضورش در آنفیلد عملکردی چشمگیر داشت، هیچ واکنشی به آن داده نشد.
از آن زمان حال و هوا تغییر کرده است؛ لیورپول در هفت بازی اخیر خود در سه رقابت، شش شکست متحمل شده است.
در این دوره نتایج ضعیف، اشلوت به طور مبهم درباره تاکتیک‌های تیم‌های مقابل اظهارنظر کرده، اما در کلماتش محتاط‌تر بوده است. مثلاً اگر او وقت‌کشی برنتفورد در هفته گذشته، در پیروزی ۳-۲ این تیم غرب لندنی برابر لیورپول، را «واقعاً افتضاح» توصیف می‌کرد، طوفان به راه می‌افتاد.
پیام یکسان می‌تواند بسته به برد یا باخت، بسیار متفاوت دریافت شود. اشلوت در ماه می همچنین فاش کرد که در یکی از جلسات مدیران و مربیان لیگ برتر، موضوع بحث سرعت بازی‌ها بوده است. او گفت:«ما می‌خواهیم آن را حفظ کنیم. آستانه خطا در اینجا بالاتر از جاهای دیگر است. به همین دلیل این لیگ اینقدر محبوب است.» اما تا پایان فصل به این نتیجه رسیده بود که «۹ بار از ۱۰ بار، زمان کافی اضافه نمی‌شود. به همین دلیل بازی‌های ما مقابل پاری‌سن‌ژرمن اینقدر خوب بود. در آن‌ها وقت‌کشی نبود؛ فقط فوتبال ناب بود.»
اظهارات آرنه اشلوت واکنش‌‌های منفی‌ای را دربرداشت و ممکن است برای برخی بازیکنان بی‌احترامی تلقی شود، اما شواهد نشان می‌دهد که او دقیق بوده است.
با توجه به حذف لیورپول از لیگ قهرمانان در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل پاری‌سن‌ژرمن، هرچند در ضربات پنالتی مقابل قهرمان رقابت‌ها، اشلوت، به انصاف، نمی‌تواند متهم به نتیجه‌گیری صرفاً بر اساس نتایج شود. پاری‌سن‌ژرمن باعث شد او به درون بازی‌ها نگاه کند و متوجه شود که برخی چیزها را می‌تواند در مسیر موفقیت لیورپول بهتر کنترل کند. او علناً تعجب کرد که آیا در فصل‌های آینده باید در پاییز تغییرات بیشتری ایجاد کند تا ذهن و بدن بازیکنان در ماه مارس تازه‌تر باشد. او گفت:«فکر می‌کنم ما قهرمان شدیم چون زیاد بازیکنان را عوض نکردم. اما مو (محمد صلاح) در بازی مقابل پاری‌سن‌ژرمن همان بازیکنی نبود که در بازی‌های دیگر بود؛ تقریباً بیش از حد از او کار کشیدم.» با نگاهی به گذشته، این‌ها مشاهدات جالبی از سرمربی‌ای هستند که اکنون به دلیل موضوعات مرتبط، زیر فشار است.
ممکن است درست باشد که اشتیاق دوباره در لیگ برتر برای اوت‌های بلند و به تبع آن، وقت‌تلفی، ظرفیت لیورپول برای ایجاد ریتم در بازی‌ها را تحت تأثیر قرار داده است. اما همچنین ممکن است درست باشد که خود باشگاه در تابستان مبلغ هنگفتی هزینه کرد و تنها یکی از شش خرید مهم‌شان (هوگو اکیتیکه) جا افتاده است. بخشی از این موضوع به این دلیل است که اشلوت بیش از فصل گذشته با ترکیب تیم ور رفته است، هرچند گاهی این کار به دلیل نگرانی‌های آمادگی جسمانی بازیکنان بوده که قبلاً مشکلی نبود.
آن زمان، مقابله با پیامدهای فاجعه هم جزو وظایف او نبود. هر مقاله‌ای که فصل لیورپول را ارزیابی می‌کند، نباید تأثیر مرگ دیوگو ژوتا را هم بر اشلوت و هم بر بازیکنان نادیده بگیرد. اگر تمرکز و حس شکست‌ناپذیری‌شان در آن صبح وحشتناک ماه جولای، وقتی خبر را از شمال اسپانیا شنیدند، شکسته شده باشد، کاملاً قابل درک است. اشلوت حالا تجربه مدیریت بحران از بدترین نوع ممکن را دارد، هرچند آرزو می‌کند کاش نداشت.
از اینجا به بعد، با این حال، وظیفه اشلوت است که برنامه‌ای طراحی کند که تاکتیک‌های دیگران را خنثی کند و با این کار، شاید حتی از تیمش در برابر تأثیر بالقوه داوران مسابقه محافظت کند.
نقطه شروع می‌تواند بررسی نحوه استفاده لیورپول از توپ باشد: اگر بهتر از آن مراقبت کنند، به‌خصوص در مناطق دفاعی، شاید مجبور به دفع توپ نشوند و به حریف فرصت ندهند تا به شیطنت‌های آزاردهنده‌شان بپردازند. کمی ثبات در سیاست انتخاب بازیکنان هم در حال حاضر می‌تواند کمک کند، وگرنه تا ماه مارس، دقیقاً زمانی که امیدوار است بازیکنانش به فرم ایده‌آل برسند، دیگر چیزی برای رقابت باقی نمانده باشد.
از سابقه اشلوت در آلکمار، فاینورد و حالا لیورپول بسیار گفته شده است. تا همین اواخر، او هرگز سه بازی پیاپی نباخته بود. به عنوان سرمربی، در آب‌های ناشناخته‌ای قرار دارد، زیرا واکنش او به یک دوره نتایج ضعیف و همه چیزهایی که در سطح حرفه‌ای همراه آن می‌آید، هنوز آزمایش نشده بود.
این تصور وجود دارد که مسیر حرفه‌ای اشلوت تا اینجا کاملاً هموار بوده، اما این هم کل داستان را نمی‌گوید. وقتی آلکمار او را در اواخر سال ۲۰۲۰ اخراج کرد، نه به دلیل تردید در استعدادش، بلکه به خاطر صداقتش بود و پس از آن دوره طولانی بررسی و موشکافی آغاز شد. او با حل مشکلات فاینورد در شغل بعدی‌اش پاسخ این اتفاقات را داد.
تحت هدایت اشلوت، میانگین امتیاز آلکمار به ازای هر بازی، بهتر از چیزی بود که لوییز فن‌خال در راه آخرین قهرمانی لیگ این باشگاه در سال ۲۰۰۹ به دست آورده بود.
اگر همه‌گیری کووید-۱۹ نبود، شاید قهرمانی دیگری برای‌شان می‌آورد، تیمی جوان ساخته بود که چندین بازیکن تیم ملی هلند از دل آن بیرون آمدند. وقتی فصل ۲۰-۲۰۱۹ در مارس متوقف و بعداً لغو شد و هرگز از سر گرفته نشد، آن‌ها با آژاکس هم‌امتیاز و به دلیل تفاضل گل در رده دوم بودند.
با این حال، در گفت‌وگویی که صبح روز قبل از بازی با خرونینخن در دسامبر بعدی بیش از چهار دقیقه طول نکشید، مکس هویبرتس و رابرت انهورن، مدیران تیم، پس از اعتراف او به مذاکره با فاینورد، او را اخراج کردند. هویبرتس گفت:«ما می‌خواهیم کسانی که اینجا کار می‌کنند، کاملاً روی آلکمار متمرکز باشند.» اشلوت با یک «رقیب مستقیم» مذاکره می‌کرد.
مدیران از اینکه اشلوت درباره مذاکرات با فاینورد به آن‌ها چیزی نگفته بود ناراحت بودند، اما او ادعا کرد که هر دو می‌دانستند قراردادش با آلکمار را تمدید نخواهد کرد، چون فقط یک سال تمدید پیشنهاد شده بود در حالی که او مدت بیشتری می‌خواست.
در حالی که گزارش‌های رسانه‌ای تأکید داشتند که باشگاه اگر واقعاً می‌خواست او را نگه دارد، می‌توانست زودتر اقدام کند، انتقادها از نحوه رفتار اشلوت در آن موقعیت کاهش نیافت. وقتی بعداً اعلام شد که یکی از دستیارانش که می‌خواست همراه او به روتردام برود نیز توسط آلکمار اخراج شده، یک ستون‌نویس روزنامه هلندی از «ردپای لجنی» نوشت که انگار اشلوت را تعقیب می‌کرد.
او در آلکمار فوق‌العاده عمل کرده بود. در سال اول سرمربی‌گری‌اش، باشگاه مجبور شد بیش از یک‌چهارم بازی‌های خانگی را به دلیل فرو ریختن سقف ورزشگاه در بادهای شدید، در زمین بی‌طرف برگزار کند. برخی از این بازی‌ها روی چمن مصنوعی در لاهه انجام شد، اما نتایج نشان داد اشلوت حتی در برابر مشکلات پیش‌بینی‌نشده هم می‌تواند موفق باشد.
وقتی در فصل ۲۲-۲۰۲۱ در فاینورد به کار مشغول شد، تلاش می‌کرد مخاطبان بسیار بزرگ‌تری را تحت تأثیر قرار دهد؛ مخاطبانی که معمولاً به نوع خشن‌تری از فوتبال عادت داشتند، نه سبکی که تیم‌های اشلوت با آن شناخته می‌شدند. فرانک آرنسن، مدیر ورزشی، تأکید کرد که هیئت مدیره به مربی جدید آزادی عمل می‌دهد تا باشگاه را به مسیری متفاوت ببرد، اما گفت که کمبود تجربه او نگران‌کننده است. آرنسن گفت:«فاینورد از نظر فشار با آلکمار خیلی فرق دارد. همیشه باید منتظر بمانی و ببینی یک مربی چطور با آن کنار می‌آید. باید در فاینورد نتایج خوبی بگیری.»
اشلوت این کار را کرد و شکاکان را متقاعد کرد. و از آن زمان در لیورپول هم همین کار را کرده است. آنچه هنوز ثابت نکرده، توانایی‌اش در بازگشت به تصمیم‌های درست در زمانی است که هیچ چیز درست پیش نمی‌رود و تمام دنیا نظاره‌گر است.
منبع: اتلتیک
