
به گزارش "ورزش سه"، در واقع، این بازی فقط ۹۰ دقیقه نبود، بلکه ۲۴ ساعت پیش از سوت پایان داور، محله والکاسِ مادرید صحنه هرجومرجی تمامعیار شد؛ همهچیز از آنجا شروع شد که لخ پوزنان تصمیم گرفت ویدئویی در رختکن ورزشگاه والکاس ضبط کند که در آن امکانات باشگاه رایو و حتی حولههایی را که تیم اسپانیایی در اختیارشان گذاشته بود، مسخره میکرد.
ویدئویی «حقیرانه» برای تمسخر رختکن رایو
این ۲۴ ساعت پر از آشوب، تنش و حتی خشونت، با همان ویدئوی لخ پوزنان شروع شد؛ ویدئویی برای شبکههای اجتماعیشان که در آن با لحنی تمسخرآمیز، رختکن تیم مهمان در ورزشگاه والکاس را نشان میدادند.
در تصاویر، با لحنی بین شگفتی و طعنه، محیط رختکن را به تصویر کشیدهاند. راوی لهستانی در ویدئو آن را «یادگاری از گذشته» مینامد و محیط را «اثری از دوران قدیم» توصیف میکند: جعبههای مقوایی پر از بطریهای آب، این الزام که هر تیم باید حولههای خودش را بیاورد، و اتاق فنی کوچکی که فقط «یک صندلی پلاستیکی مثل صندلی باغ» در آن است. در نقطه اوج ویدئو، وقتی دنبال کلید برق میگردند تا چراغ را روشن کنند، تسلیم میشوند و میگویند:«اینجا هیچ چراغی نیست، اینجا هیچ نوری نیست.»

در باشگاه رایو، این ویدئو توهینی آشکار تلقی شد؛ نوعی تمسخر یک باشگاه کوچک و فروتن. همین حس را هم هواداران والکاس داشتند و هم مارتین پرسا، رئیس باشگاه که بعد از پایان بازی با لحن تندی واکنش نشان داد:«این کار حقیرانه و غیرقابلتوصیف است. اینجا کریستیانو (رونالدو) و مسی لباس عوض کردهاند و هیچوقت شکایتی نداشتند. هیچ بازیکنی از لخ پوزنان در حد و اندازه آنها نیست.»
اما ماجرا به همینجا ختم نشد. از تمسخر ویدئویی، اوضاع به سطحی بسیار جدیتر رسید. شب قبل از بازی لیگ کنفرانس، خیابانهای محله والکاس به میدان نبرد تبدیل شدند؛ در یکسو گروه افراطی «بوکانروس» از طرفداران تندرو رایو و در سوی دیگر دستههای مختلف هواداران افراطی لهستانی.
مشعل، سنگ، نقاب، دویدنهای گروهی برای تعقیب جناح مقابل، درگیری مستقیم و حتی حمله به چند کافه محلّی، همه اینها در حالی رخ داد که مردم عادی محله با ناباوری شاهد صحنهها بودند و پلیس ملی اسپانیا با نیروهای زیاد وارد عمل شد تا جلوی خشونت را بگیرد، حتی تیرهای هوایی هم شلیک شد.
در نهایت فقط یک نفر دستگیر و یک نفر زخمی گزارش شد، اما این آمار کوچک بازتابدهنده شدت واقعی درگیریها نیست؛ درگیریهایی که حدود ۱۰ دقیقه در اطراف خیابان «اونیدا دلا آلبوفره» جریان داشت.
در همین حین، یک گرافیتیکار معروف و از اولتراهای باشگاه لخ پوزنان به نام «کاوو» که بیش از ۱۰۰ هزار دنبالکننده در اینستاگرام دارد، از فرصت استفاده کرد و به ورزشگاه والکاس نفوذ کرد و روی یکی از دیوارها تصویر بزِ نمادین تیم لخ را نقاشی کرد، حرکتی که آتش تنش را شعلهورتر کرد.

صبح روز بعد، انتظار میرفت فضای خیابانهای مادرید متشنج باشد. پلیس برای جلوگیری از هرگونه درگیری، با یک طرح ویژه شامل حدود ۴۰۰ مأمور در آمادهباش بود، زیرا حدود ۱۰۰۰ هوادار لهستانی (۲۵۰ نفر بدون بلیت) در پایتخت اسپانیا حضور داشتند.
خوشبختانه اوضاع به خشونت روز قبل نرسید. به جز صحنههای حضور پرشمار پلیس، چهرههای خشن برخی از افراطیها و شعارهای توهینآمیز، درگیری جدی دیگری گزارش نشد.
پیروزی در لحظات پایانی و درگیری بین اینیگو و بالیو
در زمین اما، اتفاقهای دیگری افتاد. اینیگو پرز، سرمربی رایو، در یک لحظه تصمیم گرفت چهار بازیکن -گومباو، بالیو، ترخو و کامیو- را همزمان تعویض کند و به جای آنها پدرو دیاز، راتیو، ایسی و آلمائو را وارد زمین کرد. درست از همین لحظه بود که «جنگ» دیگری آغاز شد.
اینیگو پرز و بالیو در نیمکت با هم درگیر شدند؛ گفتوگویی پر از تنش که به وضوح نشان از اختلاف داشت. با این حال، تصمیمهای تاکتیکی مربی جواب داد، چون فقط چهار دقیقه بعد از این تعویضها، ایسی در دقیقه ۵۹ گل تساوی را زد و سپس در دقیقه ۹۴، آلوارو گارسیا گل پیروزی را به ثمر رساند تا سرود معروف «لا ویدا پیراتا» در سرتاسر استادیوم والکاس طنینانداز شود.

جلسه اضطراری در رختکن
شاید تصور شود دعوای بین اینیگو و بالیو همانجا تمام شد، اما چنین نبود. سرمربی رایو بدون شرکت در نشست خبری پس از بازی، مستقیماً ورزشگاه را ترک کرد و بازیکنان در رختکن جلسهای برگزار کردند تا هم درباره این موضوع صحبت کنند و هم پیروزیشان را جشن بگیرند.
به نظر میرسد درگیری اینیگو-بالیو بیپیامد نخواهد بود. رئیس باشگاه در گفتوگو با مارکا گفت:«غیرقابل قبول است که بازیکنی به خاطر تعویض اعتراض کند. چنین رفتاری باید با جریمه مواجه شود.»
قرار بود روز جمعه تمرین تیم رایو بهصورت عمومی و با حضور هواداران و خبرنگاران برگزار شود تا برای بازی لیگ مقابل رئال مادرید آماده شوند، اما طبق گزارش مارکا، بهدلیل تنشهای اخیر، تمرین پشت درهای بسته برگزار خواهد شد.