کودکانی که مدیر استقلال و پرسپولیس‌اند!

به گزارش "ورزش سه"، در همین ابتدای امر و با صراحت تمام خاطرنشان شویم که انتشار این استوری از سوی باشگاه پرسپولیس، یک رفتار غلط بوده که بی‌تردید به تناسب، باید تمهیدات لازم (کافی) نیز در این رابطه در نظر گرفته شود. اما در کلیت و متاسفانه، نمی توان کتمان کرد که ادبیات سخیف و دور از ادب حاکم بر فضای فوتبال، تبدیل به بخش تفکیک‎ناپذیر فضای هواداری شده و نقض این واقعیت نیز تغییری در اصل ماجرا ایجاد نخواهد کرد.

کلیدواژه وایرال، منجر به ایجاد یک سلطه‌ تمام و کمال برای این شکل ادبیات شده و علیرغم تلاش برای اقناع جامعه طرفداری با دست‌آویز شدن به همه مفاهیم سانتی‌مانتال، یک کفه ترازو به شکل محسوسی بر دیگری فائق آمده است.

انتشار یک محتوا، به خصوص موارد سریع‌السیر در رسانه، لزوما بیانگر سیاست یک باشگاه، رسانه یا ارگان نیست. در این مورد خاص، به نظر می رسد گردانندگان صفحه پرسپولیس متوجه کلمات تند موجود در شعار هواداران نشده و به علت هیجان بالا و تلاش برای انتشار سریع محتوا، دست به چنین کاری زده‌اند. چه بسا بسیاری از شنوندگان (از جمله نگارنده) نیز بارها این ویدئو را بالا و پایین کرده و حتی برخی در ادامه و تا پایان هم متوجه محتوای نامناسب کلمات نشدند.

رویه کلی در رسانه‌های آنلاین و در مواردی مشابه این مسئله، به این شکل است که اغلب محتوا، مصاحبه یا تصاویر از سوی خبرنگاران میدانی یا حاضران در ورزشگاه، ضبط شده و بلافاصله از سوی ادمین رسانه مذکور منتشر می شود. در چنین شرایطی و با توجه به حجم گسترده محتوای ارسالی از یک یا احتمالا چند نفر، ارتکاب به چنین اشتباهاتی "نه قابل قبول"، بلکه تا حدی اجتناب‌ناپذیر است. نباید فراموش کرد این میل بی‌مضایقه به انتشار سریع اخبار و وجود یک رقابت شدید بین رسانه‌ها، گاهی منجر به چنین اشتباهاتی می‌شود. شکل روزنامه‌نگاری و انتشار اخبار در سال‌های اخیر به نوع شگفت‌انگیزی تغییر کرده و اگر روزگاری اهالی رسانه فرصتی حتی ۲۴ ساعته برای انتشار یک خبر در یک نشریه کاغذی را داشتند، این فرصت و در سال‌های اخیر، با مقیاس "ثانیه و لحظه"، سنجیده می‌شود. در واقع اهالی رسانه و منتشرکنندگان محتوا، درگیر یک رقابت ناگزیر، در پیش‌برد دوسویه و همزمان، در خصوص دو هدف، یکی انتشار دقیق اخبار و دیگری سرعت حداکثری، هستند و به همین علت بروز چنین خطایی حتی در صفحات باشگاه‌های بزرگ دنیا نیز اجتناب‌ناپذیر بوده است.

اما در سوی مقابل نیز طرف دوم و البته محق ماجرا (در مرحله اول)، بلافاصله وارد عمل شده و در نمایش واکنش‌ عجولانه، نهایت تلاش خود را به عمل آورد. تعمیم دادن اشتباه احتمالاً یک ادمین (در واقع یک شخص) به کلیت باشگاه پرسپولیس و خطاب کردن طبیعت و ماهیت این باشگاه با ادبیاتی تند (جوگیر دانستن تیم رقیب بعد از یک پیروزی)، چیزی به باشگاه استقلال اضافه نخواهد کرد.

چه بسا اینکه چند روز قبل نیز اغلب فعالان مجازی متمایل به پرسپولیس در فضای مجازی، واکنش فاطمه گرائیلی، بازیکن تیم زنان خاتون بم را به کلیت باشگاه رقیب تعمیم داده و از خشن‌ترین ادبیات ممکن برای سرزنش او بهره بردند.

تردیدی وجود ندارد که باشگاه پرسپولیس باید بلافاصله بعد از انتشار این استوری از هواداران استقلال عذرخواهی کرده و از آنها دلجویی می‌کرد، اما به نظر می‌رسد واکنش مدیریت باشگاه و البته نظری جویباری و استفاده از کلمات تند و توهین‌آمیز از سوی یک مقام رسمی و شخصیت حقوقی جان، تازه‌ای به این رقابت شنیع و درگیری دور از شان به دو باشگاه خواهد بخشید. روندی که طی سال‌های اخیر با جدیت فراوانی از ارکان مهم دو باشگاه محبوب فوتبال ایران ادامه پیدا کرده است. در واقع اگر در دهه ۶۰ و ۷۰ این درگیری و تنش فقط محدود به هواداران و سکوهای ورزشگاه آزادی بود، در سال‌های اخیر مدیران دو باشگاه استقلال پرسپولیس نیز برای عقب نماندن از قافله، وارد این چرخه معیوب شده و در این باتلاق ناهنجاری، احتمالاً به دنبال شکار صیدی در مسیر افزایش محبوبیت و اعتبار برای خود هستند.

امیدواریم واگذاری وظیفه کری خواندن و (حتی در مرحله بعد وارد شدن به حوزه درگیری لفظی)، تبدیل به یکی از مباحث جلسات هیئت مدیره دو باشگاه شده و بررسی اقدامات مدیران دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برای پیشرفت وضعیت بغرنج پرسپولیس و استقلال، به سنگ محک سنجش عملکرد آنها تبدیل شود، نه پیروزی در کورس تصاحب کرسی‌های مجازی.

روزبه اقبالی