هشدار به ایتالیا: میزبانی یورو ۲۰۳۲ از دست نرود!
به گزارش "ورزش سه"، فروش زمین‌های اطراف ورزشگاه سن‌سیرو به دو باشگاه اینترمیلان و آث‌میلان تأیید شده، هرچند هنوز انتظار می‌رود برخی چالش‌های حقوقی پیش از آغاز پروژه ساخت ورزشگاه جدید پیش بیاید.
در همین حال، امیدواری‌ای وجود دارد که میزبانی مشترک ایتالیا و ترکیه در یورو ۲۰۳۲ که هر کشور باید شش ورزشگاه میزبان معرفی کند، بتواند به عنوان یک ضرب‌الاجل قطعی و فرصتی برای جذب سرمایه‌گذاری جدی عمل کند و پروژه‌های مربوطه را به جریان بیندازد.
نشستی در بروکسل با محوریت «زیرساخت‌های ورزشی به‌عنوان موتور نوسازی شهری و اجتماعی» برگزار شد که در آن، چهره‌هایی از فوتبال ایتالیا و اروپا حضور داشتند.
میشله اووا، مدیر اجرایی یوفا، در این نشست گفت:«یورو ۲۰۳۲ فرصتی است که نباید از دست بدهیم. باید نیروهایمان را متحد کنیم. یوفا با تجربه و دانش خود در این مسیر نقش پشتیبان و تسهیل‌گر را خواهد داشت.
ورزشگاه‌هایی که در ۱۸ سال گذشته در کشور ساخته یا بازسازی شده‌اند، همگی با سرمایه‌گذاری‌های شخصی انجام شده‌اند.
آنچه ایتالیا نیاز دارد، یک رویکرد جامع از سوی کل سیستم است.»
او ادامه داد:«جام ملت‌های اروپا در سال ۲۰۳۲، فرصتی بزرگ برای ارتقای سطح فوتبال کشور است، مشروط بر آنکه از همین حالا با تغییر ذهنیت شروع کنیم. به عنوان یک ایتالیایی، از همه می‌خواهم متحد شویم تا این پروژه به سود فوتبال ایتالیا و اروپا باشد.
کافی است نگاهی بیندازید به ۲ میلیارد یورویی که از آخرین تورنمنت در آلمان به‌دست آمد و قرار است در فوتبال زنان و جوانان سرمایه‌گذاری شود، این همان الگویی است که باید از آن پیروی کنیم.»
لارا ماگونی، برگزارکننده این نشست، وضعیت ایتالیا را «بحرانی» توصیف کرد، زیرا تقریباً هیچ باشگاهی در کشور مالک ورزشگاه خود نیست:«در حال حاضر ۹۰ درصد ورزشگاه‌های ایتالیا در مالکیت عمومی هستند و بین دهه‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۶۰ ساخته شده‌اند. ما به یک طرح ملی نیاز داریم که به باشگاه‌ها اجازه دهد روی ورزشگاه‌های خود سرمایه‌گذاری کنند تا آن‌ها را مدرن، ایمن و پایدار بسازند.»
او یادآور شد که بیش از ۱۰ سال طول کشید تا اینتر و میلان بالاخره مجوز خرید سن‌سیرو را دریافت کنند، موضوعی که اتسیو سیمونلی، رئیس سری A نیز از آن غافل نیست:«این حالا به یک مشکل ریشه‌دار و تاریخی تبدیل شده است. باید به فکر ورزشگاه‌های جدیدی باشیم که هفت روز هفته فعال باشند و با توسعه اجتماعی و اقتصادی محله‌های اطرافشان گره بخورند. متأسفانه در حال حاضر تنها ۸ درصد ورزشگاه‌ها در ایتالیا در مالکیت بخش خصوصی هستند. ما در سری A باید تلاش کنیم تا حتی باشگاه‌های کوچک‌تر هم بتوانند ورزشگاه‌های خود را خریداری کنند.»
او در پایان افزود که این الزاماً به معنای ساخت ورزشگاه‌های کاملاً جدید نیست، بلکه می‌توان ورزشگاه‌های موجود را بازسازی و به‌روزرسانی کرد؛ همان کاری که باشگاه‌های اودینزه و آتالانتا با ورزشگاه بلو انرژی و ورزشگاه نیو بالانس آرنا انجام داده‌اند.
