
به گزارش ورزش سه، فرانکو ماستانتونو ایمانش را حفظ کرده؛ ایمانی که هم او را به اردوی آرژانتین رساند و هم امیدش را برای درخشیدن در رئال مادرید زنده نگه داشته، حتی حالا که مصدومیت بلای جانش شده است.
ماستانتونو با وجود مصدومیتی که از دیدار مقابل لیورپول گریبانش را گرفته و او را از بازی برای تیم ملی آرژانتین محروم کرده ، چند روز را در کنار تیم ملی گذراند. نه برای بازی، بلکه صرفا برای حضور. برای اینکه به لیونل اسکالونی و همتیمیهایش نشان دهد عضو این گروه است؛ متعهد، مشتاق و آماده برای روزی که دوباره نامش در فهرست باشد. شاید مارس ۲۰۲۶، شاید هم زودتر.
این شوقِ عیب و خاص، از روزی که پیراهن رئال مادرید را پوشید، راهنمای او بوده. او حتی در وقفه ملی اکتبر، با وجود درد سنگین، به دعوت اسکالونی پاسخ داد؛ هرچند در نهایت مجبور شد بازگردد و درمان را پی بگیرد. خواست، اما نتوانست.
این مصدومیت در مادرید هم شرایط مشابهی برایش رقم زده است. دقیقاً زمانی که اوج گرفته بود، از جمله اولین بازی کامل او با پیراهن سفید و پیروزی ۴–۰ برابر والنسیا، ناگهان همهچیز متوقف شد. باشگاه نمیخواهد این مشکل دردناک به جراحی برسد و به همین دلیل هیچ تاریخ مشخصی برای بازگشت ماستانتونو ارائه نشده است.

این وقفه با هدفی روشن طراحی شده: کمک به آرژانتینی جوان تا دوباره پا به چمن بگذارد و به مسیر رقابت بازگردد. راهحل فعلی، تقویت عضلات پایینتنه است؛ درمانی طبیعی برای یکی از آزاردهندهترین مصدومیتهای فوتبالی. رئال برای او برنامهای ویژه طراحی کرده و ماستانتونو از روز چهارشنبه پس از بازگشت به مادرید دوباره اجرای آن را آغاز کرده است.
ماستانتونو ایمانش را حفظ کرده؛ هم برای جام جهانی که انگیزهای اضافی برای او است، و هم برای پیوستن به رئال مادریدِ بزرگ نه فقط بهعنوان یک بازیکن خوب، بلکه یک چهره تفاوتساز؛ همان ماستانتونوئی که در ریورپالاته همه را شیفته خودش کرده بود و مادرید انتظارش را میکشد.