
به گزارش "ورزش سه"، دونگا پس از ورود به تالار مشاهیر فوتبال پاچوکا (مکزیک)، در گفتگویی با مارکا شرکت کرد. از نگاه بسیاری، این بازیکن یک اسطوره است (کاپیتان تیم قهرمان جام جهانی ۱۹۹۴ برزیل) اما فردی راحت، بیتکلف و بسیار در دسترس است.
- بعد از آخرین تجربهتان با تیم ملی برزیل در سال ۲۰۱۶، مربیگری را کنار گذاشتید و اکنون خود را وقف پروژههای اجتماعی کردهاید. چرا؟
«من دوست ندارم دربارهاش صحبت کنم چون کار اجتماعی باید ناشناس باشد و مردم ممکن است اشتباه کنند و فکر کنند که من میخواهم خودم را مهم جلوه بدهم. من کار خیر را در ایتالیا یاد گرفتم. چندین بار از بیمارستانها بازدید کردم. از همان روز فهمیدم که فوتبال فقط شوت زدن به توپ نیست، بلکه ما بازیکنان جایگاه اجتماعی داریم و باید از آن استفاده کنیم. ما میتوانیم زندگی بسیاری از افراد را تغییر دهیم. به همین دلیل، وقتی به برزیل بازگشتم، پروژههایم را ادامه دادم.»
- رفتار اجتماعی وینیسیوس جونیور را چگونه میبینید؟
«همه ما همیشه میتوانیم بهتر عمل کنیم. وقتی اشتباه میکنیم، باید فکر کنیم، یک قدم عقب بگذاریم و آن را اصلاح کنیم. من یاد گرفتم که وقتی کسی به تو حمله میکند، گاهی ارزش ندارد پاسخ بدهی.»
- آیا وینی را رهبر تیم ملی میبینید؟
«از نظر من، وینی یک رهبر فنی و فوتبالی است، نه یک رهبر رختکن، نه آن چیزی که شما به عنوان کاپیتان سنتی تعریف میکنید. وینی رهبر فنی است، کسی که بازیسازی میکند و ابتکار عمل را به دست میگیرد. برزیل هنوز به یک رهبر در رختکن نیاز دارد.
- کاسمیرو؟
«او میتواند چنین رهبری باشد، بله. برزیل به چنین شخصی نیاز دارد. مدتهاست که آن شخصیت را نداشتهای، و رهبر ساخته نمیشود. و انداختن این مسئولیت روی دوش وینیسیوس برای او خوب نیست. مردم میپرسند: چرا او در رئال مادرید خوب کار میکند اما در تیم ملی نه؟ ساده است. چون در رئال فقط باید نگران بازی کردن باشد و افراد دیگری هستند که آن نقش رهبری را در رختکن برعهده دارند. وینی در رئال فقط باید نگران بازی باشد. در برزیل، چنین نیست.
- شاید رهبر تیم ملی کارلو آنچلوتی باشد. به عنوان یک برزیلی، آیا پذیرش یک مربی ایتالیایی برای هدایت پرافتخارترین تیم تاریخ را قبول دارید؟
«به نظر من زمان مناسبی بود که یک مربی خارجی را امتحان کنیم. مربیان داخلی خوب هم داریم، اما فضا بسیار بد بود. انرژی بد داخلی، دعواهای سیاسی فراوان بین مدیران فدراسیون و غیره. آنها کارلتو را آوردند و حالا هیچکس درباره آن حرف نمیزند. همه فقط درباره فوتبال صحبت میکنند و این چیز خوبی است. دیگر کسی درباره دعواهای مدیران حرف نمیزند. پس بیایید کارلتو را امتحان کنیم.
- آیا فکر میکنید رودریگو باید ژانویه از رئال جدا شود تا پیش از جام جهانی زمان بازی بیشتری پیدا کند؟
«بازیکن برزیلی با بازیکن اروپایی فرق دارد. او بازیکنی ویژه است و همیشه میخواهد بازی کند. اگر بازی نکند، ناراحت است و احساس نمیکند که بخشی از تیم است. بازیکنان اروپایی را میبینم که بازی نمیکنند و آرام هستند، وحشت نمیکنند. بازیکن برزیلی این طور نیست. او همیشه میخواهد بازی کند.
و درباره وضعیت رودریگو... موضوع این است که میبینم همه چیز با ژابی آلونسو تغییر کرده است. با آنچلوتی، یک اکوسیستم وجود داشت که کارلتو همه چیز را در آن کنترل میکرد. حالا متفاوت است چون ایدههای ژابی متفاوت است و بازیکن برای سازگاری با این سبک جدید نیاز به زمان دارد. رودریگو به زمان نیاز دارد.
- شانس قهرمانی در جام جهانی را برای چه تیمی بیشتر میبینید، اسپانیا یا برزیل؟
«هر دو همیشه جزو مدعیان هستند. برزیل و آرژانتین، همیشه. اگر وضعیت کنونی را تحلیل کنیم، اسپانیا، فرانسه و آرژانتین از برزیل جلوترند. یک گام جلوتر. اما در شش ماه آینده همه چیز میتواند تغییر کند.»