بزرگترین غایب بازی ایران - ازبکستان؛
اورونوف رفته رفته محو شد!
به گزارش ورزش سه، این یک نبرد ناموفق برای وینگر پرسپولیسی تیم ملی ازبکستان بود که با درخشش در دیدار مقابل مصر، هوش و حواس بازیکنان ایران را به شدت متوجه خود کرده بود.
اوستون اورونوف به عنوان گوش چپ تیم ملی ازبکستان، مسابقه در شرایطی آغاز کرد که شروع ضعیف سفیدپوشان در این مسابقه، توپ و میدان را در اختیار شاگردان فابیو کاناوارو قرار داده بود. با این حال حواس همه متوجه اورنوف بود؛ مهدی هاشم‌نژاد، وینگر تراکتوری تیم ملی و سال حردانی، دفاع راست رامهرمزی که در تمام لحظات با اوستون اورونوف در همه جای زمین حرکت می‌کرد تا او هرگز وارد فضای مورد علاقه‌اش نشود.
اورونوف بازیکنی است که ذاتا به حرکات عمقی علاقمند است و باید در شرایطی صاحب توپ شود که بتواند مدافع مستقیم را از پیش روی خود بردارد. با این حال خط پرس تیم ایران در سمت راست، در نیمه اول با مهدی هاشم‌نژاد و حردانی و در نیمه دوم با یک چینش جدید، اجازه خودنمایی به اورونوف را نداد. البته اوستون یکی دو بار از لابه‌لای بازیکنان ایران مثل مار عبور کرد اما در نهایت نتوانست موقعیت آنچنانی را روی دروازه بیرانوند ایجاد کند.
نکته جالب، تکل‌های محکم حردانی روی پای اوستون و همچنین اضافه شدن هاشم‌نژاد در تمام لحظات ضدحمله ازبکستان به عنوان دومین بازیکن دفاعی و برای پوشش حردانی بود تا اگر اورونوف احیانا مدافع راست استقلال را دریبل بزند، او خودش را به اورونوف برساند و توپ از پای او در بیاورد؛ روشی که کاملا جواب داد تا اورونوف به مرور تبدیل به بی‌اثرترین بازیکن زمین بشود.
جالب اینکه در نیمه دوم ازبک‌ها چند دقیقه‌ای از تیم ایران زودتر وارد زمین شدند و به نوعی این حس را القا کردند که قصد دارند دروازه ایران را به توپ ببندند، اما در شرایطی که حدود ۱۵۰۰ هوادار ازبک در حال تشویق تیم‌شان بودند، ایران با شروع نیمه دوم و ورود اميد نورافکن کاملا بازی را در اختیار گرفت و حتی یک حمله موثر از تیم حریف روی دروازه ایران تدارک دیده نشد تا بازیکنی که در دیدار رو در رو مقابل محمد صلاح، ستاره میدان بود، در این بازی در نهایت مجبور به ترک زمین ترک زمین بشود.
کاناوارو با بیرون کشیدن اورونوف بعد از ۱۰ نفره شدن ازبکستان، پدیده جدید فوتبال ازبک‌ها را که در دیدار قبلی پایه‌گذار گل پیروزی تیم شده بود، به زمین فرستاد تا مانع از حملات ایران بشود و او در لحظات پایانی بازی، پس از چند دریبل موفق علیرضا کوشکی، تبدیل به یار مستقیم او شد.
جالب اینکه پ آمار دریبل های کوشکی در این مسابقه، غیرقابل مقایسه با اوستون اورونوف بود و شاید اگر این تعویض کمی زودتر انجام می‌شد، در رختکن ایران به جای ماتم، حالا فریاد شادی بلند بود و تیم ملی با قهرمانی تورنومت چهارجانبه العین به ایران بازمی‌گشت.
در نهایت فرم خوب بازیکنانی مثل مجید حسینی و شجاع خلیل‌زاده و کم اثر کردن بازیکن ممتازی مثل اورونوف، از نکات فنی مهمی است که مربیان تیم ملی از آن رضایت دارند، اگر چه نتیجه مدنظر آنها در نهایت حاصل نشد.
