استقلال یک بازیکن دیگر در جام جهانی دارد!

به گزارش ورزش سه، این موفقیت بزرگ و تاریخی در دیدار حساس مقابل تیم ملی نیکاراگوئه به دست آمد. مسابقه‌ای حساس  در روز سه‌شنبه، ۱۸ نوامبر ۲۰۲۵، در ورزشگاه «ارگیلیو هاتو» در شهر ویلمستاد کشور کوراسائو که با نتیجه ۲- صفر به سود هائیتی به پایان رسید. هائیتی با این پیروزی نه تنها بازگشتی تاریخی به سطح اول فوتبال جهان داشت، بلکه پیامی فراتر از ورزش را هم به مردم کشورش مخابره کرد.

از همان شروع مسابقه تیم ملی هائیتی کنترل بازی را در دست گرفت. فشار هجومی و نظم تیمی به وضوح نشان از برنامه‌ریزی دقیق و تمرین‌های سنگین داشت. در دقیقه ۹، لویسیوس دون دیسون با یک حرکت گروهی زیبا و تمام‌کننده، دروازه نیکاراگوئه را باز کرد و امید را به قلب مردم بازگرداند. این گل، نشان‌دهنده کیفیت فنی و روحیه جنگندگی بازیکنان بود.

نیمه اول را هائیتی با تسلط کامل بر بازی به پایان رساند و در دقیقه ۴۵+۱، روبن پروویدنس با یک ضربه دقیق از روی یک توپ برگشتی، اختلاف را دو برابر کرد و تیم را با برتری مستحقانه راهی رختکن کرد. پیروزی در این بازی، تنها به عملکرد هائیتی بستگی نداشت، بلکه نتایج سایر بازی‌ها و به خصوص تساوی کاستاریکا و هندوراس هم نقش مهمی در قطعی شدن صعود دور از انتظار هائیتی به جام جهانی داشت.

۱۸ نوامبر؛ از نبرد ورتیه‌ر تا صعود تاریخی
هجدهم نوامبر برای مردم هائیتی معنایی فراتر از ورزش دارد. روزی که بیش از دو قرن قبل و در سال ۱۸۰۳ در آن نبرد بزرگی با نام «ورتیه‌ر» رخ داد؛ آخرین مقاومت ارتش بومی هائیتی علیه نیروهای استعمارگر فرانسه که بیش از دو قرن ظلم و بردگی را به پایان رساند و لقب «تنها شورش موفق بردگان تاریخ» را به نام خود ثبت کرد. 

در این شرایط موفقیت تیم ملی فوتبال هائیتی در این روز تاریخی برای مردم این کشور نمادی از استقامت، غرور و هویت ملی است و یادآور آن است که مردم این کشور هرگز در برابر دشواری‌ها سر خم نکرده‌اند.

شاید شعر معروفی که در میان مردم هائیتی نقل می‌شود، روح این پیروزی را به تصویر می‌کشد. شعری که پس از پیروزی تاریخی شب گذشته، یکی از سایت‌های کشور هاییتی آن را با تصویری از داکنز نازون، مهاجم استقلال منتشر کرده است.

۱۸ نوامبر
یک بار دیگرتقویم
مانند زخمی که دیگر خونریزی نمی‌کند،
مانند عهدی که نمی‌میرد، سر باز می‌کند.

۱۸ نوامبر ۱۸۰۳:
در دشت‌های ورتیه‌‌ر،
زمین هنوز از صدای قدم‌های
کسانی که به شب،
به زنجیرها،
به سکوت تحمیلی نه گفتند، می‌لرزد.
آنها شمشیرها و رویاها را بالا بردند
و یک کشور برای اولین بار نفس کشید.

و سپس، ۱۸ نوامبر ۲۰۲۵:
نفسی دیگر،
متفاوت اما بافته شده از همان تار و پود:
تار و پود مبارزه، غرورو اینکه «ما می‌توانیم».
توپ مانند طبل می‌چرخد،
ورزشگاه به جزیره‌ای تبدیل می‌شود،
صداها مانند یک ارتش بلند می‌شوند.
هائیتی به جام جهانی راه می‌یابد؛
جهان مجبور است
این کشور کوچک را تماشا کند
که هرگز بدون برخاستن دوباره سقوط نمی‌کند.
دو قرن، دو پیروزی،
همان مردمی که فریاد می‌زنند، آواز می‌خوانند، 
کهحتی وقتی جاده تنگ است،
حتی وقتی شب بازمی‌گردد، پیش می‌روند.

۱۸ نوامبر،
تو ستاره‌ای در پرچم هستی،
یادآوری اینکه تاریخ فقط دیروز نیست،
بلکه فردا هم هست.

و هائیتی، که هنوز پابرجاست،
همچنان می‌نویسد.
شرح بازی: دو گل و یک تاریخ

جشن بزرگ مردمی در هائیتی
پس از پایان مسابقه اشک شوق ناگهان از چشمان مردم جاری شد. یکی از هواداران هائیتی به خبرنگاران گفت: «خدا را شکر؛ ممنون از بازیکنان. سرنوشت ما این بود که به جام جهانی برویم.» 
در عین‌ حال هزاران نفر از مردم این کشور هم در شهرهای مختلف به خیابان‌ها آمدند تا با گروه‌های موسیقی این موفقیت تاریخی را جشن بگیرند؛ خودروها و موتورسیکلت‌ها هم با بوق‌های ممتد شادی خود را نشان دادند. همزمان، هواداران این کشور در شبکه‌های اجتماعی هم خوشحالی خود را پس از قطعی شدن صعود کشورشان به بزرگ‌ترین رقابت فوتبال جهان ابراز کردند.

صعود بدون بازی در خانه
هائیتی بدون برگزاری حتی یک بازی خانگی در کشورش توانست صعود کند! خشونت‌های قومی و قبیله‌ای در شهر پورت آو پرنس و نداشتن زمین‌های استاندارد، موضوعاتی بود که باعث شد فیفا مانع از برگزاری بازی‌ها در این کشور شود. بنابراین تیم ملی این کشورر بسیاری از بازی‌های خانگی خود را در کوراسائو انجام داد که خود این کشور کوچک هم در عین ناباوری راهی جام‌جهانی ۲۰۲۶ شد! 
هرچند نباید فراموش کرد که در این دوره صعود تیم‌هایی مثل هائیتی و کوراسائو به جام جهانی آسان‌تر بود، چرا که تیم‌های بزرگ و قدرتمند کانکاکاف یعنی کانادا، مکزیک و آمریکا به دلیل میزبانی مسابقات در مرحله مقدماتی حضور نداشتند.

نازون، نه‌چندان درخشان اما مثل همیشه موثر
یکی از نکات برجسته این مسابقه برای هواداران فوتبال در ایران، حضور داکنز نازون، مهاجم استقلال در ترکیب تیم ملی هائیتی بود. او در این مسابقه در دقیقه ۳۲ جانشین فرنتزی پیروت شد و با شماره ۹ به زمین آمد و با ثبت ۳ ضربه به دروازه و یک شوت در چارچوب حتی شانس گلزنی برای تیم ملی کشورش‌ را هم داشت اما در نهایت نتوانست عملکرد درخشان خود را در دیدار چند ماه قبل مقابل کاستاریکا که با هت‌تریک او همراه شد تکرار کند. با این حال نازون بدون تردید یکی از ستاره‌های مهم تیم ملی کشورش محسوب می‌شود.