جانشین اینیستا اینجا است: یک فیلیپینی با هوش فرازمینی

به گزارش ورزش سه، لاماسیا، آکادمی افسانه‌ای بارسلونا، سال‌هاست حسرت هر باشگاه بزرگ دیگری در اروپا بوده؛ و دلیلش هم روشن است. در ۴۶ سال گذشته ده‌ها ستاره از دل این آکادمی بیرون آمده‌اند؛ از پپ گواردیولا و آلبرت فرر تا ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا و البته لیونل مسی. هر نسل چند ابرستاره تحویل می‌دهد، و در نسل فعلی پس از انفجار لامین یامال در ۱۵ سالگی، همه نگاه‌ها متوجه استعداد بعدی است.

پدرو فرناندز سارمیِنتو شاید همان چهره بعدی باشد. اسم او "درو" است، اسمی که از کودکی همراه او بوده. درو درباره ریشه این نام گفته بود: "بعضی‌ها فکر می‌کنند معنی خاصی دارد، اما واقعاً ساده است. وقتی بچه بودم برادرم نمی‌توانست ‘پدرو’ را تلفظ کند و به من گفت ‘درو’. همین شد که این اسم ماندگار شد."
اما در فوتبال، درو حالا کم کم به اسمی شناخته شده در کل دنیا تبدیل می‌شود. او در ۱۷ سالگی در تیم اول بارسلونا دقایقی به میدان رفته و سه بار هم برای تیم ملی زیر ۱۸ سال اسپانیا بازی کرده است. هانسی فلیک، تابستان امسال پس از دعوت او گفت: "بازیکن عالی‌ای است و هنوز جای رشد دارد. به لاماسیا تبریک می‌گویم برای کاری که انجام داده‌اند."

مدیریت فلیک در برخورد با استعدادهای باشگاه از زمان ورودش در ۲۰۲۴ درخشان بوده است؛ فرمین لوپز، آلخاندرو بالده و مارک کاسادو، مثل یامال و پائو کوبارسی رشد قابل‌توجهی داشته‌اند. اگر درو به حرف فلیک گوش بدهد و قدر دقایق بازی‌اش را بداند، تا رسیدن به یک ستاره بزرگ فاصله‌ای نخواهد داشت.

*همه چیز از اینجا شروع شد
۱۲ ژانویه ۲۰۰۸، درو در شهر ساحلی نیگران، از پدری اسپانیایی و مادری فیلیپینی متولد شد. در چهار سالگی بازی در وال مینور را آغاز کرد؛ باشگاهی محلی که پیش‌تر خانه برادران آلکانتارا، تیاگو و رافینیا، و همچنین رودریگو مورنو، مهاجم پیشین والنسیا و لیدز بود.

شروع کار برای درو آسان نبود، اما استعدادش سریع به چشم آمد. خاویر لاگو، اولین مربی‌ این پسر، به Telegrafi گفت: "وقتی آمد، خیلی کوچک بود و حتی نمی‌خواست تمرین کند. آن روز با گریه رفت، اما برگشت. همه‌اش به اصرار مادرش بود. همین که دوباره پا به زمین گذاشت، دو بار لمس توپ کافی بود تا بفهمیم چیز خاصی در وجودش هست."

در گالیسیا رسم است که استعدادهای نوپا ابتدا در فوتسال رشد کنند. درو هم زیر نظر لاگو و خوزه آنتونیو کوبلو، استعدادیاب بارسا و بازیکن پیشین باشگاه در دهه ۸۰، خیلی سریع پیش رفت. حضور کوبلو در کادر مربیگری وال مینور باعث شد بارسا از نزدیک رشد درو را تا سن ۱۴ سالگی زیر نظر بگیرد. آنها در نهایت موفق شدند رقابت با رئال مادرید و رئال بتیس را ببرند و او را جذب کنند.

از همان روز اول در لاماسیا، درو متفاوت بود. آنتون داویلا، مربی پایه‌های بارسا، گفت: "او را جلوی بازیکنانی دو سال بزرگ‌تر گذاشتم و همه را شگفت‌زده کرد. مدافعان محکمی جلویش بودند، اما او هر طور می‌خواست عبور می‌کرد، با پاشنه، با چرخش، با پای راست یا چپ. او هر وقت اراده می‌کرد مثل آب خوردن می‌توانست بازیکنان رقیب را شرمنده کند."

تنها دو سال طول کشید تا درو وارد تیم جوانان شود و در فصل ۲۵-۲۰۲۴ نقشی مهم در موفقیت تاریخ‌ساز این رده سنی بارسا داشت.

*نقطه انفجار
تحت هدایت جولیانو بلتی، کسی که گل قهرمانی بارسا مقابل آرسنال در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۶ را زد، تیم جوانان A بارسا سه‌گانه لیگ، جام حذفی و لیگ جوانان اروپا را برد. درو سهمی کوچک اما ارزشمند داشت؛ از جمله دو گل در مرحله گروهی لیگ جوانان و ۱۱ دقیقه پایانی پیروزی ۴-۱ مقابل ترابزون‌اسپور در فینال.

در مارس درو اولین دعوت تیم ملی زیر ۱۷ سال اسپانیا را دریافت کرد و مقابل آلمان و اتریش در مقدماتی اروپا به میدان رفت. تابستان که رسید، فلیک تصمیم گرفت از نزدیک او را ببیند؛ حتی با اینکه درو تا آن لحظه برای تیم دوم بارسا بازی نکرده بود. فلیک او را به تمرینات پیش‌فصل فراخواند تا پیش از تور ژاپن و کره جنوبی زیر نظرش داشته باشد.

تمرینات از ۱۳ ژوئیه آغاز شد و ۱۲ روز بعد، درو آن‌قدر خوب بود که بلیت سفر را گرفت. سایت اتلتیک نوشت فلیک "به‌شدت تحت تأثیر" این پسر نوجوان قرار گرفته است. در نخستین بازی تور آسیایی، مقابل ویسل کوبه، درو در دقیقه ۷۸ وارد زمین شد و اولین بازی‌اش برای تیم بزرگسالان را تجربه کرد.

درو آن لحظه را در بهترین شکل ممکن امضا کرد: یک والی بی‌نقص ولی که پیروزی پیروزی ۳-۱ بارسارا تضمین کرد. خودش گفت: "حتی نمی‌دانستم چطور جشن بگیرم. باورنکردنی بود. کمی عصبی بودم. اولین بار با پیراهن اصلی بهترین باشگاه دنیا بازی می‌کردم. توپ روی خط محوطه جریم به پایم رسید و شانسم را امتحان کردم. فلیک و بازیکنان قبل از بازی آرامم کردند. به من گفت با توپ فقط کاری را بکن که بلدی، و بدون توپ تا می‌توانی فشار بیاور."

درو مقابل اف‌سی سئول استراحت کرد، اما در بازی آخر مقابل دائه‌گو از ابتدا به میدان رفت. گل نزد، اما در نیمه اول جزو بهترین‌ها بود و ارتباطش با یامال چشم‌گیر.

*ادامه مسیر
به عنوان پاداش عملکرد خوب در آسیا، درو در سه هفته اول لالیگا روی نیمکت تیم فلیک نشست، اما مصدومیت ران، اولین بازی رسمی‌اش را عقب انداخت. اولین بازی رسمی او بالاخره در ۲۸ سپتامبر و مقابل رئال سوسیداد اتفاق افتاد و درو در جناح راست خط هافبک سه‌نفره کنار فرانکی دی‌یونگ و پدری قرار گرفت.

درو خیلی تحت فشار بدنی قرار گرفت، و شاید به همین دلیل فلیک بین دو نیمه او را با دنی اولمو تعویض کرد؛ اما با این وجود درو ۹۲ درصد پاس صحیح ثبت کرد و کیفیت فنی‌اش در پیروزی ۲-۱ کاملاً دیده شد. فلیک گفت: "بازیکن بسیار مستعدی است. او یک بازیکن بارساست. عالی است که چنین چهره‌هایی داریم که می‌توانیم در سیاست چرخشی و برای مدیریت دقایق بازی بازیکنان از آنها استفاده کنیم."

یک ماه بعد درو دوباره از ابتدا بازی کرد؛ این بار در لیگ قهرمانان مقابل المپیاکوس. بارسا ۶-۱ برد و فرمین هت‌تریک کرد. درو ۵۹ دقیقه در زمین بود و پاس گل دوم فرمین را ساخت و تبدیل شد به دومین بازیکن جوان تاریخ که در این رقابت‌ها پاس گل می‌دهد.

او گفت: " برای من روز ویژه‌ای است؛ روزی که هرگز فراموشش نمی‌کنم. همیشه رویای چنین بازی‌هایی را داشتم. همچنین میل زیادی دارم که در ال‌کلاسیکو بازی کنم." چهار روز بعد درو در شکست ۲-۱ بارسا مقابل رئال مادرید بازی نکرد، اما وقتی دو رقیب در ماه مه دوباره روبه‌روی هم قرار بگیرند، اصلاً بعید نیست که درو یک مهره ثابت ترکیب باشد.