رونالدو زمان را شکست داد: تکرار قیچی تورین

به گزارش ورزش سه، کریستیانو رونالدو امشب کاری کرد که استادیوم الاول پارک برای چند ثانیه در سکوتی عجیب فرو رفت. سکوتی از جنس حیرت. النصر با نتیجه 3-1 جلو بود، بازی عملاً تمام شده بود، دقیقه 90+6 بود و همه در انتظار سوت پایان. اما رونالدو در ذهنش هیچ مسابقه‌ای را «تمام‌شده» نمی‌بیند. و همین تفاوت اسطوره با دیگران است. شک نداریم که اگر در ذهن رونالدو بودیم این جمله را می‌شنیدیم: بازی تمام نمی‌شود تا وقتی که من بگویم!

ارسال از سمت راست به طرف جایی که کریس ایستاده بود، توپی بلند، شاید کمی عقب‌تر از جایی که باید می‌رفت. اما برای رونالدو، هیچ وضعیتی بد نیست، او می‌تواند از هر موقعیتی یک شاهکار بسازد. حتما ده‌ها موقعیت به ذهن‌تان می‌آید که کریستیانو این کار را کرده باشد. او امشب وقتی مسیر حرکت توپ را با چشم‌هایش که گویا از آنها ایکس‌ری ساطع می‌شود اسکن کرد، بدنش را پیچاند، پشت به دروازه به هوا پرید، چند ثانیه در فضا شناور شد و در لحظه‌ای که زمان کش می‌آمد، یک تصویر آشنا برای همه ما زنده شد: قیچی برگردانی که جهان را یاد تورین انداخت. همان ضربه تاریخی مقابل یوونتوس، همان پرواز غیرممکن، همان تکنیک خالص و گل قیچی برگردانی که هنوز که هنوز است آن را در آرم برنامه‌های ورزشی می‌بینیم.

توپ با قدرت به گوشه دروازه رفت و دروازه‌بان فقط تماشا کرد. هواداران النصر از شادی منفجر شدند. حتی هواداران رقیب از ته دل خوشحال بودند که چنین گل زیبایی را دیده‌اند به خصوص که زننده‌اش یک اسطوره محبوب است. رونالدو دوید، فریاد زد و شادی‌اش را در شب ریاض رها کرد؛ شادی‌ای که انگار از سال ۲۰۱۸ عینا به امشب ریاض منتقل شده بود: سووووو.

این گل یک یادآوری بود. یادآوری این‌که رونالدو در 40 سالگی همچنان همان‌جاست که همیشه بوده: در ارتفاعی که کمتر کسی به آن می‌رسد. بدنش شاید سال‌ها پیش از ۲۰ سالگی عبور کرده باشد، اما ذهنش همان ذهن بی‌رحم است و بدنش حتی اگر ارتفاع پرش‌هایش دیگر رکوردشکن نباشد ولی می‌تواند قیچی برگردان‌هایی بسیار تماشایی را اجرا کند.

هواداران النصر یک لحظه جادویی را از نزدیک دیدند و دنیای فوتبال یک‌بار دیگر به یاد آورد چرا نام رونالدو در تاریخ ماندگار شده است.  او دوباره خاطره ساخت، گل قیچی برگردانی که کنار گل یوونتوس خواهد نشست و سال‌ها بعد دوباره بازپخش خواهد شد.