سالها طول می‌کشد از این تحقیر سر بلند کنند
فاجعه کم است: لیورپول با بمب اتم منفجر شد!
به گزارش ورزش سه، لیورپول امشب در آنفیلد تنها شکست خورد، بلکه بخشی از هویت خود را از دست داد. باخت 4-1 به آیندوون برای تیمی مثل لیورپول اصلا شوخی نیست. آنفیلد امشب از دژی افسانه‌ای به کلبه‌ای سست تبدیل شد و آیندهوون با پیروزی ۴-۱ یکی از تاریخی‌ترین نمایش‌هایش در اروپا را رقم زد.
رسانه‌های انگلیسی این باخت را «فاجعه»، «بحران ساختاری» و حتی «شبی که فوتبال اشتباه کرد» توصیف کردند؛ عباراتی که تنها زمانی نوشته می‌شوند که یک تیم بزرگ از ریشه بلرزد. لیورپول سالهای سال بود که اینطور تحقیر نشده بود. یعنی ممکن است بعد از این تحقیر باورنکردنی آرنه اشلوت آنقدر به همه چیز بی اعتنا بشد که چند روز دیگر دوباره روی نیمکت بنشیند؟ چطور می‌خواهی در صورت لیورپولی‌ها نگاه کنی مرد هلندی؟
همه‌چیز از همان دقایق نخست از مسیری که لیورپولی‌ها فکر می‌کردند منحرف شد. یک لحظه نابخردی از فن‌دایک آغازگر سقوط بود؛ کاری واقعا غیرضروری از او که یک پنالتی به آیندهوون هدیه داد. آیندهوون با خونسردی گل اول را زد و از همان‌جا نبض مسابقه را در دست گرفت. لیورپول تلاش کرد با اتکا به توپ‌گردانی و فشارهای پراکنده به بازی برگردد و حتی برای مدتی با گل سوبوسلای که تنها خوب لیورپول بود به مساوی رسید، اما این تنها سرابی کوتاه‌مدت بود.
اسکای اسپورتس در پایان بازی نوشت: «لیورپول در آمار بهتر بود، اما کیفیت؟ هرگز. کیفیت این تیم صفر بود. صفر مطلق.»
9 شوت در چارچوب مقابل 6 شوت آیندهوون؛ پس اسکای درست می‌گوید. اما در فوتبال تعداد ضربه‌ها اهمیت ندارد، ضربه درست مهم است. تیم باید درست کار کند که بتوانید درست ضربه بزنید و به گل برسید. لیورپول مشکلش همین است. تیم درست کار نمی‌کند. اصلا کار نمی‌کند.
در نیمه دوم ورق کامل برگشت. آنچه رسانه‌های انگلیسی «فروپاشی خط دفاع» توصیف کردند، در برابر چشم ده‌ها هزار تماشاگر رخ داد. آیندهوون با سه حمله برق‌آسا دروازه لیورپول را باز کرد. دفاعی که قبل از این بازی هم بدترین نسخه دفاعی لیورپول در یک دهه اخیر بود یک بار دیگر بی حرف پس و پیش تسلیم شد.
تمام گل‌های آیندهوون از پشت خط میانی زمین با یک پاس عمقی یا با یک توپ دوم شکل گرفت؛ ساختار تهاجمی قابل پیش‌بینی‌ای که لیورپول نتوانست حتی یک‌بار آن را ببندد.
خیلی‌ها پیش از بازی امشب هشدار داده بودند که لیورپول در بحران روحی و تاکتیکی است و آنفیلد دیگر امنیت سابق را ندارد. پیش‌بینی‌ای که امشب به شکلی دردناک درست از آب درآمد.
لیورپول در نیمه اول حداقل مایه آبروریزی نبود ولی در نیمه دوم نه فقط از لحاظ فنی، بلکه از لحاظ روانی خرد شد. این لیورپول نیست؛ این تیمی است که دیگر نمی‌داند چگونه از زمین بلند شود. برای نگارنده باورش سخت است که دارد چنین جمله‌ای را درباره یک تیم بسیار بزرگ و تاریخی می‌نویسد. ولی حقیقت تلخ است.
در پایان، باخت 4-1 به تیمی مثل آیندهوون بیانیه‌ای بود درباره بحران. فن‌دایک متزلزل، خط هافبک خسته، خط حمله بی چنگ و دندان و تیمی که زیر فشار اولین ضربه فرو می‌ریزد. آیندهوون سزاوار تقدیر است؛ تیمی که با نظم، شجاعت و سرعت، یک قدرت اروپایی را در خانه خودش درهم شکست.
