
به گزارش "ورزش سه"، بعضی از مسابقات مانند نقطه عطف هستند، لحظاتی که یک بازیکن ثابت میکند تاثیر او انکارناپذیر است. وینیسیوس جونیور برابر المپیاکوس عملکردی را در نیمه اول ارائه داد که ژابی آلونسو را مجبور میکند تاکتیکهایش در هفتههای پیش رو را دوباره ارزیابی کند.
تهاجمیترین و قاطعترین نسخه او، همان نسخهای که نزدیک بود برایش توپ طلا را به ارمغان بیاورد، با قدرت دوباره ظاهر شد. این نمایش ژابی آلونسو را وادار میکند نقش این بازیکن برزیلی را در این تیم دوباره مورد بازبینی قرار دهد. ژابی به دنبال ساختن رئال مادریدی مسلط است که قادر به تحمیل ریتم بالا و پایدار باشد.
اگر بازیکنی باشد که از اولین اقدام ریتم بازی را تغییر دهد، او وینیسیوس است. او نزدیکترین بازیکن به یک ناپایداری دائمی در ترکیب رئال مادرید است چون تنها بازیکنی است که قادر است با یک حرکت، پویایی بازی را تغییر دهد. هرچند گلها را امباپه به ثمر رساند اما این ستاره برزیلی بود که از همان ابتدا بار رقابتی تیم را بر دوش کشید.
او رو به جلو حرکت کرد، خطوط را شکست، حریف را مجبور به عقبنشینی و دریافت کمکهای اضافی کرد. تاثیر او انکارناپذیر بود و به همتیمیهایش اجازه داد در سراسر زمین اوج بگیرند. وینی کنترل بازی را در دست میگیرد و اقتدارش را تحمیل میکند: جایگاه او در این تیم غیرقابل مذاکره است.

آمارها نیز آن را تایید میکنند: او بازیکنی بود که بیشترین دریبل موفق و بیشترین خلق موقعیت را در تمام مسابقه داشت. هر لمس توپ از سوی او خطر، پیشروی و تنش را به این بازی اضافه میکرد. تا این که اولین صحنهای که سطح او را خلاصه میکرد فرا رسید. یک پاس گل با بیرون پا که در تکنیک بینقص بود را برای امباپه ارسال کرد تا بازی را مساوی کند.
وقتی او اینطور ظاهر میشود، هیچ سیستم یا طرحی نمیتواند او را نادیده بگیرد. وقتی وینیسیوس و امباپه فضا پیدا میکنند، حریف وارد حالت تلاش برای بقا میشود. هر دو آزادانه حرکت کردند، با سهولت از کنارهها حمله کردند و هر زمان ممکن بود حریف را درهم شکستند. باید اشارهای ویژه به آردا گولر داشت که با آرامش زیاد بازی کرد و تبدیل به بهترین پشتیبان شد. او حملات را گسترش داد، سرعت بازی را بالا برد و به این دو ستاره اجازه داد سرعت بیپایانشان را آزاد کنند.
ژابی آلونسو هنگام ورودش درباره راک اند رول صحبت کرد. رئال مادرید رو به جلو و قدرتی که قادر به در هم کوبیدن حریف از طریق ریتم و مالکیت است. نیمه اول برابر المپیاکوس دقیقاً همین بود. سپس سقوطی در پایان رخ داد که تقریبا به فاجعه انجامید. تیمی که میخواست با کنترل ضربهای سخت بزند.
اما نه با مدیریت بازی، بلکه با شتاب دادن تا به حریف زمان فکر کردن یا استراحت کردن ندهد و در این ساختار، تیزترین، غیرقابل پیشبینیترین و سختترین بازیکن برای مهار، وینیسیوس جونیور بود. نمایش او پیامی روشن و مستقیم به کادر فنی است. بیانیهای مبنی بر این که وقتی در این فرم ظاهر میشود، جایگاهش در تیم غیرقابل مذاکره است و از این نظر، هیچکس مانند وینیسیوس نیست. بازیکنی غیرقابل جایگزین که به تازگی با قدرتی که این وظیفه میطلبید، اعلام وجود کرده است.