
به گزارش ورزش سه، امشب برای فلوریان ویرتز میتوانست شادترین شب در بندر لیورپول باشد اما باز هم شانس، روی بدش را به او نشان داد. این پسر حقیقتا با بخت و اقبال بیگانه است.
فلوریان ویرتز لحظهای را تجربه کرد که انگار قرار بود آغاز رهایی باشد؛ رهاشدن از هفتهها انتقاد، پرسش، فشار و نگاههایی که هر روز سنگینتر میشدند. دقیقه 81 بازی مقابل ساندرلند، توپ پس از اشتباه الدرت، با زیرکی جونز به شماره هفت جدید لیورپول رسید. ویرتز با ظرافت تکنیکی همیشگیاش از دو تکل گذشت، کنترل را حفظ کرد و با پای چپ ضربهای زد که در اوج زیبایی از بالای دست گلر عبور کرد و به تور بوسه زد. آنفیلد خیلی بیشتر از یک گل معمولی خوشحال شد. معلوم بود چرا. چون بالاخره ستاره ۱۲۰ میلیون پوندی پایش را روی زمین محکم کرده بود.

اما بخت و اقبال بد دوباره به سراغ این پسر آلمانی آمد. حتی اسم او روی اسکوربورد ورزشگاه و روی تلویزیونها به عنوان زننده گل نقش بسته بود اما خیلی زود اعلام رسمی لیگ برتر رسید: گل به نام موکیله ثبت شد. گل به خودی. نه ویرتز. و ناگهان همهچیز دوباره به همانجا برگشت که بود؛ به نقطه صفر.
ویرتز که هفتهها زیر بار انتظارها خم شده بود، حالا حتی وقتی توپ را به گل تبدیل میکند، دست سرنوشت با او شوخیاش میگیرد. ستارهای که قرار بود ریتم تیمی لیورپول را بسازد و تنظیم کند، باز هم نتوانست برای لیورپول گلزنی کند. اینجا انگلیس است فلوریان، فوتبالی که فرصت نمیدهد، صبر ندارد. بدشانسی برای این فوتبال و این هواداران بهانه خوبی نیست. وضعیت او، یادآور جمله دیتمار هامان است: «ویرتز هنوز با شدت لیگ برتر کنار نیامده.»
